Korea speelt politiekvoetbal

Sinds de opsplitsing aan het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn de twee Korea’s verwikkeld in een hevige rivaliteit. In 2010 vechten ze hun meest directe confrontatie uit in Zuid-Afrika. Voor de allereerste keer hebben zowel Zuid- als Noord-Korea zich geplaatst voor de finaleronde van de wereldbeker.

Koreanen aan beide kanten van de gedemilitariseerde zone zijn voetbalgek. Ze zijn enorm trots op de prestaties van hun ploegen in vorige wereldbekers. Het noorden versloeg Italië in de kwartfinales van 1966 in Engeland. Het zuiden schopte het zelfs tot de halve finale in 2002, waarvoor het samen met Japan gastheer speelde. In Zuid-Afrika doen beide er alles aan om de andere in glans te overtreffen.

Naast het voetbalterrein blijven de relaties tussen de twee Korea’s veel meer gespannen. Hoewel het berooid is, gaat Noord-Korea toch naarstig verder met zijn atoomwapenprogramma. De dictatoriale leider Kim Jong Il, die vermoedelijk 69 jaar wordt in februari, is mogelijk langzaam aan het sterven aan allerlei aandoeningen. Hij zou zijn derde zoon, de twintiger Jong Un, uitgekozen hebben als opvolger. Maar als de dynastieke opvolging fout loopt, neemt de onzekerheid over het lot van het afgezonderde regime in het noorden toe, net als de stabiliteit van het hele schiereiland.

In Noord-Korea’s wisselvallige relatie met de buitenwereld komt weinig verandering. Korte tijd na zijn tweede atoomproef in het midden van 2009 overlaadde het buitenlandse critici met verwensingen en dreef het zelfs de spot met de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton. Amper twee weken later dineerde Kim uitgebreid met haar man. De oud-president was naar Pyongyang gereisd om twee gevangen Amerikaanse journalisten vrij te krijgen. Het zal in elk geval een hele klus blijven om de noordelijke driftbuien te beheersen.

Zuid-Korea zal overuren kloppen om het verschil met zijn noordelijke rivaal in de verf te zetten. Het heeft een gouden kans als gastheer voor de top van de G20 in november 2010. Het is de eerste keer sinds het begin van de wereldwijde financiële crisis dat een Aziatisch land het roterende voorzitterschap waarneemt. Zuid-Korea is er dan ook op uit om te tonen hoe het samen met andere landen in de regio de wereldgroei helpt aandrijven.

Zuid-Korea wil ook erg graag optreden als een eerlijke tussenpartij tussen de rijke en de ontwikkelingslanden. Het vindt dat zijn eigen geslaagde overgang van armoede naar rijkdom geloofwaardigheid biedt. En mocht het noorden beslissen om het pad naar een atoomwapenvrije hervorming te bewandelen, dan zal het zuiden uiteraard graag een helpende hand uitsteken.

Veel Koreanen beleven een nog dieper gevoel van solidariteit bij de wereldbeker. Ze willen dat de elftallen van Noord en Zuid het goed doen. En ze zullen eensgezind het land toejuichen dat het moet opnemen tegen Japan, het historische bête noire van de Korea’s en hun gemeenschappelijke rivaal in het Aziatische voetbal.

DE AUTEUR IS FREELANCEMEDEWERKER VAN THE ECONOMIST.

Charles Lee

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content