Komt het einde van het bankgeheim in zicht?

Vorig weekend bereikte de Europese Top van Kopenhagen geen akkoord over de spaarrichtlijn. De hete brij wordt voor de zoveelste keer naar volgende maand doorgeschoven. Nochtans waren de Europese ministers van Financiën overeengekomen om tegen eind 2002 de belastingen op spaargelden te coördineren. “Dit hete hangijzer raakt de fundamenten van het bankgeheim,” zegt Jan Roels, tax partner van Deloitte & Touche Belastingconsulenten.

TRENDS. Wat zijn de fiscale gevolgen van dit uitstel?

JAN ROELS (DELOITTE & TOUCHE). “Deze afspraak is onlosmakelijk verbonden met twee andere maatregelen binnen het fiscale pakket van 23 november 1999. Theoretisch betekent het afspringen dat de regeling voor dividenden en intresten binnen verbonden ondernemingen op de helling komt te staan. Hetzelfde geldt voor de gedragscode – de afschaffing van schadelijke belastingregimes tegen eind 2005.”

Mogen de coördinatiecentra, die ook op de verboden lijst staan, dan juichen?

ROELS. “Niet onmiddellijk. Want krachtens het EG-Verdrag heeft Mario Monti de wettelijke bevoegdheid om concurrentievervalsende maatregelen – zoals fiscale staatssteun – aan te pakken. Zo valt niet uit te sluiten dat hij als Europees commissaris voor Mededinging maatregelen uit de gedragscode zelfs retroactief aanpakt. Het gunstregime voor de coördinatiecentra zou Monti tot eind 2005 laten voortbestaan, omdat de Commissie zelf in het verleden geen bezwaren maakte.”

Ondertussen kondigt Duitsland toch aan dat het zijn roerende voorheffing op het spaargeld invoert, en dat het fiscale amnestie toekent.

ROELS. “Dat past in de algemene, veranderde tijdgeest. In het ontwerp van spaarrichtlijn staat immers de uitwisseling van gegevens over de inkomsten uit de spaargelden van niet-ingezetenen. Gezien de huidige trend naar meer transparantie, en gezien de recente gebeurtenissen rond buitenlandse spaargelden, komt het einde van het bankgeheim op termijn misschien in zicht. De stap naar fiscale amnestie is dan niet ver meer. Veel mensen met weggestopt geld – zeker erfgenamen – willen zich naar de wet schikken. Voorbeelden uit het verleden en uit het buitenland tonen aan dat zoiets voor de schatkist vaak een stijging van de fiscale opbrengsten teweegbrengt.”

E.P. [{ssquf}]