Knap gedaan

Het echtpaar Deloof investeert 85 miljoen frank in een nieuw winkelwooncomplex in Brugge. Zijn modewinkel Knapp Targa vindt er een extra onderdak. Een bijverdienste is in dertig jaar uitgegroeid tot een bedrijf met vijftig werknemers.

Op 1 november moet het winkelcomplex “De Smedenpoort” écht af zijn. Het is al eens eerder aangekondigd, maar Rony Deloof, eigenaar van de Brugse modezaak Knapp Targa, heeft zijn tijd genomen. “De Smedenpoort” ligt net buiten de Brugse binnenring.

Het hoofdgebouw – een investering van 60 miljoen frank – is al een tijdje klaar. De acht appartementen werden direct verkocht aan de bouwfirma. De gelijkvloerse ruimte werd voor de helft verhuurd aan uitzendbedrijf Randstad Interlabor en de andere helft is een Knapp Targa-winkel. De eerste verdieping wordt gebruikt als centraal magazijn voor de winkels die Knapp Targa in de binnenstad bezit. Nu moet de tweede fase klaar zijn. Een investering van 25 miljoen frank in tien winkeltjes – samen 400 m² – aan de achterkant van het hoofdgebouw, met parkeergelegenheid voor tachtig auto’s.

Knapp Targa zal in het nieuwe complex zijn oud concept volgen: het zo dicht mogelijk bij elkaar aanbieden van een ruim gamma betaalbare kwaliteitsmerken in diverse winkels. Dat is de formule die het echtpaar Deloof de afgeopen dertig jaar heeft opgebouwd in de Brugse binnenstad. Momenteel beslaan de verschillende Knapp Targa-winkels veertien panden, allemaal in de buurt van de Zuidzandstraat, die van het grote plein Het Zand naar het centrum loopt.

In maart 1969 opende Gerda Lambert, een 24-jarige gymnastieklerares uit Antwerpen die drie jaar daarvoor met Rony Deloof was getrouwd, een kledingboetiek in een Brugse zijstraat. Lamberts vader stond aan het hoofd van de christelijke coöperatieve De Welvaart in Antwerpen. Deloofs ouders hadden een autocarbedrijf in Brugge. “We hebben altijd het ondernemen gezien. Leiden en lijden”, zegt Deloof. “Onze winkel was de eerste boetiek in Brugge. We waren naar Soho in Londen gaan kijken waar de eerste boetieks net geopend waren. In Brugge had je toen de Inno, de Bon Marché en Samdam, dé zaak van Brugge, maar inmiddels verdwenen.”

De winkel startte als een bijverdienste, maar blijkbaar hadden Lambert en Deloof het gat in de markt gevonden. Want na zes maanden al kon zij de zaak niet meer alleen aan. Toen verkocht Deloofs vader zijn autocarbedrijf aan Fiat. “Ik kon blijven, maar dat stond me niet aan”, zegt Deloof. “Ik ben mee gaan helpen in de winkel van mijn vrouw.” Lambert staat in voor de aankoop, Deloof – een binnenhuisarchitect van vorming – is verantwoordelijk voor de organisatie en de inrichting van de winkels. “Zij koopt altijd te veel en daarom was ik verplicht steeds nieuwe winkels te openen,” lacht hij.

De eerste winkel, die enkel dameskleding verkocht, verhuisde na een jaar naar de Zuidzandstraat, toen nog een B-locatie. Eind 1970 opende de tweede winkel met herenkleding. De eerste winkel heette Knapp (een woordspeling op “knap”), de tweede winkel kreeg de naam Targa mee (van Porsche Targa). De cliëntèle maakte er al snel Knapp Targa van, nu een gebrevetteerde naam.

In 1973 werd in Roeselare een winkel geopend, ook dáár de eerste boetiek. In 1974 volgde Antwerpen. De winkel in Roeselare werd een succes, de Antwerpse heel wat minder, maar sinds een vijftal jaar draait hij goed. In Brugge kwam er ongeveer om de twee jaar een boetiek bij. Vandaag beslaan de Knapp Targa-winkels veertien panden, waarvan slechts één eigendom is. In totaal 1500 m². De groep stelt bijna vijftig mensen tewerk. En met de opening van de nieuwe winkel aan de Smedenpoort komen er daar op termijn vijftien bij.

Rony Deloof aarzelt om een omzet te geven. “Vroeger kwamen de concurrenten zelfs ‘s avonds aan de vitrine loeren naar welke merken we hadden en hoe onze winkel was ingericht.” Maar uiteindelijk geeft hij toch toe: Knapp Targa haalde in 1998 een omzet van 181,5 miljoen frank, dertien miljoen meer dan in 1997 (dat wel slechter was dan 1996). Na belastingen vertoont de balans een minieme winst van 1 miljoen frank.

Knapp Targa is een multimerkenwinkel (voor dames, heren en kinderen). In een tiental merken wordt heel breed gekocht en daarnaast zijn er een tiental kleinere merken die als aanvulling dienen. Topmerken zijn onder meer Xandres, DKNY, D&G, Donaldson, Hugo Boss, Ralph Lauren, Tommy Hilfiger, Calvin Klein, Prada. Daarnaast is er een eigen lijn, Alice Tournier en Knapp Targa.

Met zijn eigenzinnig concept heeft Knapp Targa steeds kunnen standhouden in een markt die in dertig jaar toch veel veranderd is. Eerst kwamen de grote ketens zoals P&C en C&A. Die kregen het moeilijk door de komst van winkelketens als Zara en H&M. “De betere cliëntèle, die winkels als die van ons frequenteert, heeft die nieuwe winkels even getest, maar heeft begrepen dat de kleding daar wel modieus is, maar niet de kwaliteit biedt van de merken die wij voeren”, zegt Deloof. “Zara heeft ons een half jaar pijn gedaan, maar is nu geen concurrentie meer. Het enige lastige dat we eraan overgehouden hebben, zijn fors hogere huurprijzen.”

De nieuwste trend is dat fabrikanten hun eigen lijn rechtstreeks in eigen merkwinkels op de markt brengen en daardoor de detailhandelaar uitschakelen. Ze spelen daarbij in op de trend bij consumenten om zich te vereenzelvigen met bepaalde merken. Toch wel scherpe concurrentie voor Knapp Targa, dat net die merken aanbiedt. “Ons aanbod blijft diverser”, zegt Lambert. “Onze winkels zijn ook een beetje opgebouwd als shops in de shops. Wie een bepaald merk wil, kan dat snel vinden. Bovendien starten we zelf met merkwinkels.”

Door de opening van De Smedenpoort zullen – op de dameswinkel na – alle winkels in het stadscentrum verdwijnen en worden vervangen door merkwinkels. Zopas is een contract getekend met Donaldson. Voor de twee andere zijn onderhandelingen aan de gang. De verhuizing zal geleidelijk gebeuren tussen 1 november en 15 februari 2000.

“Ik denk dat het grote verschil met de ketens is dat we trachten onze ziel erin te leggen,” zegt Deloof. “We willen mensen zo persoonlijk mogelijk adviseren en assisteren.” Vandaar ook het trouwe publiek. Die visie wordt sinds het voorjaar tot het uiterste doorgetrokken met een nieuwe formule: personal shopping. Klanten die geen tijd hebben om in de winkel hun gading te zoeken, kunnen terecht bij Sonja Van Walleghem voor persoonlijke begeleiding op afspraak. Van Walleghem is speciaal hiervoor aangetrokken en was eerder in Canada, Zweden en bij het Londense Harrod’s actief (zie kader).

“Ik ben nu 56 jaar”, mijmert Deloof. “De tijd vliegt voorbij, maar ik wil toch nog doorgaan. Ik heb echt ondernemersbloed. Als we op vakantie zijn, dan begint het alweer te kriebelen na drie dagen.” Lambert (54) wil het wel iets rustiger doen en wat meer tijd spenderen aan de drie kleinkinderen. Er wordt daarom volop gezocht naar een bijkomende aankoper. “Met elke aanwerving in de aankoop hebben we vroeger steeds voor een verjonging gezorgd. We hebben te veel zaken zien sterven met hun cliënteel”, zegt Lambert.

Deloof twijfelt toch. “Ja, als ik iemand met dezelfde visie kan vinden als ik…”, zegt hij denkend. “De zaak is eigenlijk zo groot geworden dat ze te omslachtig is om nog alleen te doen. We moeten de sprong maken naar echt professioneel management. Indien ik iemand kan vinden, dan kan ik meer vanop afstand leiden. Een andere mogelijkheid is een associatie met iemand uit een andere streek die er eenzelfde filosofie op nahoudt.”

Indien Deloof wat afstand kan nemen, zal hij ook meer tijd vinden voor zijn hobby: jumping. Maar ook hier heeft hij een winnersdrang. Bij de senioren (+45 jaar) is hij geselecteerd voor de Belgische ploeg. Hij eindigde in de “Europa Cup 1999” zesde met 44 punten (de Zwitserse winnaar haalde er 62 in dit regelmatigheidscriterium van zes jumpings). Deloof was eerste Belg en haalde in eigen land zijn beste resultaat: een derde plaats. Gevraagd naar zijn ambities antwoordt zijn vrouw voor hem: “Europees kampioen worden.”

GUIDO MUELENAER