KMO-BANK

KREDIETBANG ?

Een aantal banken, zoals de Bank Brussel Lambert, voeren in vergelijking met vroeger een erg voorzichtige kredietpolitiek tegenover kmo’s. “Van zo’n verstrenging is bij ons geen sprake,” klinkt het bij Jaak Stokx, groepsdirecteur van Kredietbank in Antwerpen. “Wij zijn immers altijd al voorzichtig, dús rendabel, geweest.”

Volgens collega Antoine D’Hondt (Brabant-Limburg) zal het aandeel van de kmo’s zelfs toenemen. Hij signaleert : “Er is opnieuw hoop voor de kmo’s. Minder bloeiende bedrijven hebben de voorbij drie jaar sterk gesaneerd of zijn weggesnoeid. Er is dus ruimte vrij om te ondernemen.”

Toch blijven succesvolle investeringsprojecten momenteel nog een zeldzaamheid. “Ik zou mijn aandeelhouders beter adviseren hun centen te investeren in Zuidoost-Azië dan te blijven zoeken naar lokale projecten,” tekenden we onlangs op bij een Vlaamse zakenbankier. Zou de KB niet beter op zoek gaan naar buitenlands rendement, wég van het fiscaal en sociaal overbelaste Vlaanderen ? Piet Van Keirsbilck (Oost- en West-Vlaanderen) : “Neen. Het buitenland is voor ons een aanvulling en versterking van onze core business : de Vlaamse onderneming. Onze positie van marktleider opgeven, zou een idiotie zijn.”

Dit engagement ten aanzien van de Vlaamse kmo steekt af tegen de kritiek onder meer uit de hoek van het NCMV op de banken. Die zouden vooral kleinere ondernemingen in de wurggreep houden met staalharde financiële waarborgen. “Wij kunnen een multinational met een transparante financiële structuur bijna blindelings een krediet verstrekken,” geeft Stokx grif toe. “Bij een kmo kan dat moeilijk. Hoe kleiner een bedrijf, hoe schaarser de informatie. Dus eisen we meer garanties om ons risico af te dekken. We zijn een bank, geen verstrekker van risicokapitaal.”

Toch zijn het net dossiers van grotere ondernemingen ( Eurotunnel, Comuele, Super Club, Credicom) die banken handenvol geld kostten. “Banken laten wel eens een steek vallen bij grotere klanten”, erkent D’Hondt. “Maar dit weegt niet op tegen de massa kleine kredieten die we verliezen aan kmo’tjes. Ook dat moet genuanceerd worden. Investeringen in mature kmo’s brengen op termijn meer op dan corporate-dossiers, waar de marges door de concurrente kleiner zijn. Ik stel trouwens een trendbreuk vast : de competitie tussen banken voor kmo’s neemt toe. Ook hier zullen de marges dalen.”

De vraag of de Kredietbank zich geroepen voelt om in de toekomst rechtstreeks te participeren in kmo’s wat door een recente wetswijziging opnieuw reëel wordt stuit op een wisselende reactie. Bij Jaak Stokx klinkt een radikaal neen : “Als bank is het niet onze taak om een exploitatierisico te lopen met het geld van de spaarder. Wil die participeren in een bedrijf, dan moet hij dat rechtstreeks doen. Niet via de Kredietbank.” Van Keirsbilck is minder negatief : “Veel kmo’s zijn ondergekapitaliseerd. We kunnen als bank het eigen vermogen dus de groeimogelijkheden opkrikken door achtergestelde obligatieleningen te verstrekken. Ik stel trouwens vast dat er proefbalonnetjes worden opgelaten om het eigen vermogen van ondernemingen te belasten, nota bene door dezelfde minister die het risicokapitaal wil aanzwengelen. Erg consequent is dat niet.”