“KBC heeft nog een paar miljard euro voor de expansie”

Op het eerste gezicht zit het KBC niet echt mee. In België laait de KBLux-affaire weer op. In Polen drukken kredietproblemen de winst en de Hongaarse dochter is een spil in een fraudeaffaire. “Het leven van een bankier is niet makkelijk meer,” klinkt het aan de Havenlaan.

H et kantoor van ex- KBC-voorzitter Remi Vermeiren ziet er onaangetast en sober uit. Een enkel fotokader- tje verraadt de machtswissel die in mei 2003 plaatsvond. De tweelingvoorzitters van KBC, André Bergen (Bank) en Willy Duron (Verzekeringen), slurpen gelijktijdig van hun koffie, lachen uitbundig met elkaars grappen en laten elkaar beleefd uitspreken. Duron is een oudgediende bij KBC, Bergen verliet Fortis om eerst financieel directeur te worden bij Agfa-Gevaert en in mei naar KBC te trekken. “Af en toe hebben de banken mij bij Agfa kwaad gekregen. Ik ben wel voor een stuk bankier gebleven. Als je dat 22 jaar bent geweest, zit dat bijna in je genen.”

KBC kondigde voor het derde kwartaal van 2003 een nettoresultaat aan van 860 miljoen euro, wat een return on equity van 13,2 % oplevert. De vooruitzichten liggen in de lijn van vorig jaar, toen 1043 miljoen euro werd gerealiseerd.

TRENDS. Vorige week werd KBC door de rechtbank verplicht om bankgegevens van een klant vrij te geven aan de fiscus. Is dit het einde van het bankgeheim?

ANDRÉ BERGEN (VOORZITER KBC BANK). “Het arrest is een uitloper van het grote KBLux-dossier. De fiscus vroeg de opheffing van het fiscaal bankgeheim. Wij gingen niet akkoord en hebben voor één bepaald dossier de zaak ingeleid bij de rechtbank. De rechtbank oordeelde anders. Maar of dit als een precedent kan worden beschouwd, zal de toekomst uitwijzen. Wij onderzoeken nog of we beroep zullen aantekenen.”

Maar laten we het over de echte core business hebben. Hoe stelt de markt het vandaag?

WILLY DURON (VOORZITTER KBC VERZEKERINGEN). “Er zijn de voorbije jaren zeer erge dingen gebeurd. Verzekeraars hebben drastisch aandelen moeten verkopen en hun tarieven moeten verhogen. Ook KBC Verzekeringen heeft klappen gekregen. Op het hoogtepunt van de beurs hadden wij bijna 1,8 miljard euro niet-gerealiseerde meerwaarden op onze aandelenportefeuille. Op 30 september 2003 bleef daar nagenoeg niets van over.

“Onze sterkte is dat we altijd een combined ratio beneden de 100 % hebben gerealiseerd. Dat wil zeggen dat KBC elk jaar minder aan uitkeringen betaalt dan dat het aan premies int. Zo kun je reserves opbouwen en een iets agressievere investeringspolitiek voeren. Als er dan eens een tegenvaller is, dan is dat niet zo erg, want het jaar nadien in je weer premies en kan alles netjes betaald worden. Onze sterkte is dat we werken met een atypische distributiestructuur van bankkantoren en gebonden agenten, en niet met makelaars.”

Ondertussen worden jullie nog geconfronteerd met sectorvernieuwingen als Bazel II.

BERGEN. “Bazel II kent een moeizaam verloop maar zál er komen. Voor ons is het effect zelfs positief. Wij gaan onder Bazel II meer kapitaal vrij hebben dan onder de huidige normen.”

En wat zal KBC met dat vrijgekomen kapitaal doen?

DURON. “KBC heeft de fusie verteerd. Er moeten nog enkele zaken geregeld worden. Een honderdtal kantoren moet nog fuseren en van sommige computersystemen moet de stekker nog uitgetrokken worden. In het begin van de operatie hebben we berekend dat de fusie ons een voordeel zou opleveren van 1 miljard euro. Dat ligt er, alleen door kostenbesparingen. Reken daarbij nog eens de extra inkomsten. We verkopen nu bijvoorbeeld acht keer meer levensverzekeringen dan vroeger en het plaatje wordt nog mooier.

“Eind de jaren negentig hebben we beslist om het verzamelde Vlaams geld te investeren in Centraal-Europa ( nvdr – KBC is nu operationeel in Polen, Slovenië, Tsjechië, Slowakije en Hongarije). De machine daar moet binnen een paar jaar rendabel zijn. Gecombineerd met een rendabele activiteit in Vlaanderen kan die organisatie haar verdere groei zelf financieren en hier en daar wat expansie via overnames bekostigen. Niet in Vlaanderen, tenzij er via een mirakel hier nog iets mocht opduiken. In Vlaanderen kunnen we organisch voldoende verder groeien.”

BERGEN. “De expansie zal verder verlopen in Centraal- en Oost-Europa. Op korte termijn zullen we geen grote overnames doen, maar we zullen de witte vlekken opvullen in de markten waar we nu actief zijn. We hebben uitgerekend dat we meer dan kapitaal genoeg hebben om die verdieping te financieren.”

Hoe groot is die spaarpot?

DURON. “Als we willen, is een paar miljard euro geen probleem.”

Hoe gaat het eigenlijk in de Centraal- en Oost-Europese landen?

BERGEN. “Het financiële systeem in die landen is nog niet kopie conform met dat in westerse landen. Maar de verandering gaat snel, zeker onder druk van de toetreding tot de Europese Unie. Alle banken zijn druk aan het herstructureren. Onder invloed van nieuwe westerse aandeelhouders worden de business én het management gemoderniseerd. Dat botst en dat schuurt en dat kraakt en het piept in het begin, maar het gaat zeer snel. We zullen door een periode gaan waar links en rechts – en niet alleen bij KBC – een pan van het dak zal vallen. Je zult ook het personeel zien roteren. Sommige mensen kunnen immers niet mee met de nieuwe managementtechnieken, waarin bijvoorbeeld collegiaal beslissingen worden genomen. Ik denk dat we ginds in de turbulente jaren zitten.”

DURON. “Ondanks de problemen zijn de groeimogelijkheden in Centraal- en Oost-Europa groot. Het gebruik van financiële producten ligt daar nog veel lager dan hier. Bovendien verwacht ik ook dat hun economieën nog zullen groeien. Dat biedt perspectieven. Ook hebben ze een hoogopgeleide bevolking. Ze hebben idealen en willen werken voor hun groei. Ik ben er zeker van dat binnen vijf à tien jaar onze dochters daar groter zijn dan wij hier. Dat staat bijna in de sterren geschreven. Tenminste, als wij onze job kunnen doen om dieper te delven.”

BERGEN. “Misschien zal een van onze opvolgers over afzienbare tijd wel een Pool zijn.”

DURON. (lacht) “En nu gaat u vragen of we Vlaams verankerd willen blijven?”

En?

DURON. “We zijn en blijven verankerd. We zijn een dochter van Almanij, die luidop zegt dat ze de meerderheid wil blijven behouden. En ook de aandeelhouders van Almanij hebben in hun statuten de verankering opgenomen, dus…”

An Goovaerts – Johan Van Overtveldt

“In Vlaanderen doen we geen overnames meer of er zou al een mirakel moeten gebeuren.”

“De kostenbesparing door de fusie bedraagt 1 miljard euro.”