Jos Claeys wast 2 miljoen varkentjes

Een fenomeen in de vleesindustrie waar eigenlijk niemand iets slechts over meldt. Het is uitzonderlijk, maar het geval bij Jos Claeys. De gedelegeerd bestuurder van Westvlees heeft sectorgenoot Detry overgenomen.

Alle insiders uit het Vlaamse ondernemers- en vleeswereldje die we contacteerden, zijn unaniem. Jos Claeys (44), de controlerende aandeelhouder van het bedrijf in varkensverwerking, wordt geloofd om zijn professionalisme, durf en visie, ondernemerschap en strategisch inzicht. Hij is beenhard, maar correct. Dat keiharde komt vaak terug, maar wie in de slachthuizen vooruit wil, moet dat zijn.

Dat beenharde wordt als enige eventuele negatieve kenmerk geschetst. Een topman van een landbouworganisatie moet lang nadenken. “Tja, misschien is Jos Claeys niet gespeend van enige ijdelheid. Hij kan ook wel eens opvliegend voor de dag komen. Maar dat is nog iets heel anders dan agressiviteit.” Agressief, brutaal, is Jos Claeys nooit gezien.

“Jos Claeys is als kwikzilver, sprankelend”, oordeelt Luc De Bruyckere, de voorzitter van de Vlaamse werkgeversvereniging Voka. “Hij is aangenaam, minzaam, open, mededeelzaam”, vindt Hendrik Soete, de gedelegeerd bestuurder van Aveve, het grootste landbouwconglomeraat van België. “Als persoon is hij extravert. Un homme du monde. Hij beweegt zich in alle kringen. Maar hij is zeker geen tafelspringer.”

Die beweging deint behoorlijk uit. Claeys is een liefhebber van oude auto’s, en toont zich veelvuldig op exposities van beeldende kunst. “Je ontmoet hem op alle mogelijke recepties”, zegt Thierry Smagghe, gedelegeerd bestuurder van FeBev, de Federatie van het Belgisch Vlees. “Soms vraag ik me af of hij een dubbel- of een tripelganger heeft.”

Lichtjes patriarchaal

Het is merkwaardig hoe Claeys nauwelijks mediacontacten onderhoudt. Een topman van Voka heeft een verklaring. “Hij heeft de media niet nodig, hij haalt er geen voldoening uit.” Die topman noemt Claeys overigens ‘een fenomeen’. De manier waarop hij met het personeel omgaat, is buitengewoon. Elke dag, tussen tien en twaalf in de voormiddag, herhaalt zich hetzelfde ritueel. Claeys beent door de onderneming in Westrozebeke, observeert en loert naar elk detail. Elke werknemer wordt met de voornaam aangesproken. Dat is opmerkelijk, want Westvlees telt bijna 900 werknemers.

Jaarlijks slacht Westvlees 1,3 miljoen varkens en verwerkt die tot ruim 100.000 ton varkensvlees. “Elke gram telt voor hem. Op duizenden versneden varkens per dag betekent een gram per varken een enorm verlies”, fluistert de topman van Voka. Niet moeilijk dat de messenslijpers zich elke dag mogen verheugen op bijzondere aandacht van hun baas.

Die aandacht voor het personeel krijgt zelfs een licht patriarchaal tintje. Westvlees, pal in het centrum van Westrozebeke, heeft een eigen kinderkribbe, een visvijver en twee voetbalvelden. Eén keer in de maand ontbijt Jos Claeys met de werknemers. Op het menu staan – uiteraard – broodjes met varkensgehakt uit eigen huis.

Kenners benadrukken hoe Claeys zich kan omringen door uitstekende medewerkers. Die krijgen ruimte, want hij kan delegeren. Met Danny Deman, zijn financieel directeur, als trouwe rechterhand. En Piet Claeys, de verantwoordelijke voor logistiek en transport. De broer van Jos is ook aandeelhouder en bestuurder in de holding Westvlees Group. Maar Piet blijft ver en discreet van de nummer één.

Ook het verkoopteam heet bijzonder bekwaam te zijn. Het bestaat veelaal uit mensen met jaren ervaring in de onderneming. “Westvlees is altijd een pionier geweest in solide structuren”, vindt René Maillard. De gedelegeerd bestuurder van de overheidsinstelling voor vleesexportpromotie Belgian Meat Office volgt de onderneming al dertig jaar. “Westvlees heeft een uitgebreid kader, met beslagen adviseurs.”

Gefrustreerd over China

Delegeren is niet altijd vanzelfsprekend in een familiale onderneming. De 44-jarige Claeys leidt een vierdegeneratiebedrijf. Overgrootvader Auguste startte kort voor de Eerste Wereldoorlog een slagerij in Westrozebeke. Vandaag huist het bedrijf nog op de bakermat.

Jos Claeys kwam eind jaren tachtig in de onderneming, na studies economie in Gent en een licentie Spaanse literatuur in Madrid. Die mediterraanse invloed kweekte bij de West-Vlaming een liefde voor dat andere zuiderse land, Italië. Ook de zakelijke banden zijn hecht. De producenten van parmaham zijn een belangrijke afnemer. In de jaren negentig werkte Jos nog in tandem met vader Gerard. In 1999 kwam hij alleen aan het roer.

Jos Claeys zette ook een traditie voort van groei; de onderneming is altijd een first mover geweest op vreemde markten. Claeys bracht West-Vlaams varkensvlees naar Japan en Zuid-Korea. “China is een van mijn frustraties”, zucht Claeys. “Daar probeer ik al heel lang binnen te raken.”

Toch is de meest recente zet dichter bij huis. Eind mei kocht Westvlees de slachterij en de uitsnijderij van Detry in Aubel. Daarmee verhoogt de slachtcapaciteit naar 2 miljoen varkens. Krijgt Westvlees daarmee te veel marktmacht en zal die consolidatie leiden tot een neerwaartse prijsdruk voor de varkensboeren?

“Nee”, zegt een topman van de Boerenbond. “Claeys heeft altijd heel goede relaties gehad met zijn varkensboeren.” Dat beaamt Luc Verspreet, CEO van de marktleider in varkensverwerking Covalis. “Westvlees verwerkt elke week 25.000 varkens. Indien Claeys de prijzen zou drukken, zou hij nooit zoveel varkens krijgen. Het kunnen toch niet allemaal dommeriken zijn die aan Westvlees leveren?”

De grote concurrenten zitten in het buitenland. “In een moeilijke markt brengt Claeys dus consolidatie”, verklaart De Bruyckere de overname. De voorzitter van Ter Beke is ook klant bij Westvlees. “Claeys wil schaal verwerven en zich handhaven in die wereld van heel grote spelers.”

WOLFGANG RIEPL, ILLUSTRATIE JENS CLAESSENS

“Elke gram telt. Op duizenden versneden varkens per dag betekent een gram per varken een enorm verlies”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content