Joggen ja, Kilimanjaro nee

Ik sta ‘s morgens op om 6 uur, en probeer hier ten laatste om half acht te zijn. ‘s Avonds is het jammer genoeg laat en soms zeer laat. Maar ik geniet thuis in het weekend. Dan lees ik ook veel, en dat mag dan met het werk te maken hebben. Mijn vrouw zorgt er ook voor dat die weekends niet overbelast geraken. Zij weet dat ik die kalmte op prijs stel.

“En hoe vaak ik ook weg ben, er zal geen enkele ochtend of avond zijn dat ik mijn kinderen niet gesproken heb. Ofwel zie ik ze ‘s morgens, en als ik in het buitenland ben, zal ik ze ‘s morgens telefoneren. Ook ‘s avonds zal ik altijd telefoneren en vragen hoe hun dag was. Dat zijn afspraken en ik heb vastgesteld dat, als je die naleeft, kinderen daar ook mee kunnen leven. Soms hoor ik wel eens klagen dat ik er te weinig ben, maar omgekeerd stel ik vast dat wanneer ik er ben, zij ook een eigen leven hebben. Ik heb geleerd dat het belangrijk is te weten van elkaar dat je er emotioneel voor elkaar bent als dat nodig is.

“Als het enigszins kan, ga ik joggen. Maar niet in competitie. De periode dat ik eventueel aan competitie zou durven denken, is voor mij afgesloten. Ik heb ook niet de doelstelling om de 20 kilometer van Brussel of een marathon te lopen. Ik zou dat wel halen, maar ik wil joggen om mij te ontspannen. Meestal loop ik een uur of anderhalf uur. Een van de aangename dingen is dat de molen in mijn hoofd wel draait, maar je zorgen als het ware voor je ziet verdwijnen. Soms komen er ook nieuwe ideeën tijdens het lopen. Joggen heeft bij mij het zeer aangename effect dat ik na een uur zo fit ben, dat ik opnieuw aan een werkdag zou kunnen beginnen.

“Met tennis ben ik op latere leeftijd begonnen, en dat moest ik dan ook leren. Het is trouwens altijd heel goed dat je minstens een keer per week met je beperkingen wordt geconfronteerd (lacht).

“Met de vakantieplanning hou ik mij niet zeer actief bezig. Voor mij is het heel belangrijk dat ik rust vind en voldoende faciliteiten heb om sport te doen, en er in de omgeving altijd iets bezienswaardigs is om mee te pikken. Meestal neem ik 14 dagen vakantie, de laatste jaren in zuidelijk Europa.

“Weet u, zo absoluut aan iets willen meedoen is niet wat mij stuurt. Als ik twee of drie weken verlof heb, wie ben ik dan nog om egoïstisch te zeggen ‘nu ga ik een droom realiseren waarvoor ik zes maanden voorbereidingstijd nodig heb’. Dan wil ik liever gewoon eens genieten. De kinderen zien groot worden is ook genieten. Ik krijg die aanbiedingen ook wel om eens op de top van de Kilimanjaro te staan. Dat zal wel plezant zijn, en enig machogevoel is mij uiteraard niet vreemd, maar je moet weten wat je wil in je leven. Ik vind dat prima voor anderen als ze me dat vertellen, maar ik voel me hoegenaamd niet jaloers.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content