Jean-Marie Dedecker, serial entrepreneur

Jean-Marie Dedecker, de katalysator in de breuk tussen N-VA en CD&V, lijkt de vleesgeworden controverse. Het is moeilijk voor te stellen dat een man met zo’n legendarisch karakter het uithoudt in het zakenleven. Toch is hij meer dan ooit actief als ondernemer.

Met welke zaken houdt de Oostendse senator zich bezig? De geruchtenstroom rond zijn bedrijf wordt in gang gehouden door zijn politieke tegenstrevers (en dat zijn er nogal wat). Gewezen liberaal parlementslid en lokaal transportondernemer Didier Ramoudt: “Jean-Marie een ondernemer? Hij gebruikt zijn politieke macht voor de eigen portemonnee.” Ramoudt vuurt richting Dedecker nog enkele scheldnamen die we uit respect voor de joodse gemeenschap niet publiceren.

Kris Carlier (Krant van West-Vlaanderen), een journalist die goed op de hoogte is van het lokale reilen en zeilen: “Niemand weet goed wat Dedecker doet. Haalt hij wel zoveel geld uit zijn business? Ik denk dat zijn inkomen als senator meer dan welkom is. Ik ben vaak op zijn verzekeringskantoor geweest, er heerst een zekere drukte, maar een klant heb ik eigenlijk nog niet gezien.”

De kernactiviteit van het ‘bedrijf Dedecker’ is Dedecker Consult, geleid door Christine Dehaemers. Het publiceert geen omzet en haalt een resultaat van amper 16.568 euro. “Ooit gehoord van fiscale optimalisatie?” grinnikt de senator. “Ettelijke malen heeft de fiscus, ongetwijfeld gestuurd door politieke tegenstrevers, mij trouwens streng gecontroleerd. Juist omdat mijn integriteit mijn handelsmerk is, ben ik een uiterst voorzichtig zakenman en doe ik een beroep op een van de specialisten aan onze kust, Dedecker Accountancy.” Hij is zelf bestuurder in dit bedrijf, dat geleid wordt door zijn broer Luc (die overigens actief was in de VU). Luc Dedecker, ooit een voorlopige bewindvoerder van L&H, genoot in tegenstelling tot broer Jean-Marie wel een hogere opleiding.

De gewezen judocoach stapte na een erg moeilijke periode op privévlak vrij snel in het bedrijfsleven. Hij slaagde op zijn 21ste voor een test bij Bank van Brussel (nu ING) en werd na enkele jaren een van de jongste kantoordirecteurs van de regio, meer bepaald in de Vismijn. In 1992 stapte hij uit de bankwereld. “De bank was voor mij de top als zakenuniversiteit, waar ik bij de medewerkers en de klanten fantastisch veel heb geleerd. Ik was veertig en wilde de verworven kennis in daden omzetten. Ik werd ondernemer en nam de verzekeringsactiviteiten van mijn broer over.”

In 1994 werd hij bestuurder in De Noordzee NV, een restaurant van zoon Hans. Het bedrijf werd overgenomen door Trimo, waarin Dedecker tot 1994 gedelegeerd bestuurder was, en later verkocht. Beide bedrijfjes gingen failliet in 1996. “De saneringsoperatie was toen al een tijd achter de rug,” aldus Dedecker. Later was de senator ook actief bij de bouw (en verkoop) van een Leffecafé en een pizzeria voor zoon Hans (wiens broer Dimitri overigens advocaat is).

Dedecker stapte zelf ook in deze niche, toen hij met enkele vennoten Pizza Pasta Produzione wilde uitbouwen tot een keten. Het bedrijf ging failliet in 1996. “Bedrog, en ik heb leergeld mogen betalen. Ondernemen is nu eenmaal risico nemen.”

Hij had meer succes met Visrokerij Alloo. “Het verhaal dat er met Jean-Marie niet samen te werken valt, klopt niet,” zegt een aandeelhouder van dit bedrijf. “Integendeel. Met zijn financiële hulp ( nvdr – 375.000 euro) werd een familiebedrijf rechtgetrokken en hij liet het op een correcte manier weer aan ons over.”

Rudi De Kerpel, VLD’er, geestesverwant, ondernemer (Eurotuin) en goede kennis: “Men verwijt Jean-Marie dat hij onbetrouwbaar zou zijn. Integendeel, eigenlijk was hij erg trouw- zij het met een grote mond.” Dedecker: “In het bedrijfsleven raak je niet ver als je geen teamspeler bent. Ook onze judoploeg haalde niveau omdat ik een ploeg wist op te bouwen. De mythe rond mij als zou ik een complete einzelgänger zijn, werd deskundig opgebouwd door de spindoctors van de VLD. Wie me kent, weet beter.”

In de meeste bedrijven is Dedecker eerder een financier, die het beleid grotendeels aan de directie overlaat. Dat geldt voor het al geciteerde Dedecker Consult, maar ook voor het facilitaire bedrijf Camera Impressions.

Dedeckers firma Euro-Team-Events, die de rechten van Europese judowedstrijden beheert, wordt afgebouwd. Dat is ook het geval met de vzw Kiosk-on-Ice, waarmee hij een ijspiste uitbouwde die een rol speelt in een fraudeonderzoek rond de Koksijdse VLD’er Marc Gunst, waarvoor hij vrijuit ging.

Oostendenaar Ramoudt verwijst ook naar dit dossier: “Dedecker rooft vzw’s leeg met hoge facturen van al zijn bedrijfjes”. Dedecker: “Geen enkele van de vzw’s waarin ik actief ben, heeft een probleem. Nooit heb ik problemen gehad met de RSZ of de banken. Kan moeilijk, want ik beperk de schulden tot het absolute minimum.”

Momenteel is Dedecker in de weer met Eco Product Systems, een onderneming die handelt in milieuvriendelijke verlichtingsapparatuur. Heeft hij tijdens de huidige politieke strubbelingen nog tijd voor zijn bedrijf? “Twee dagen per week reserveer ik voor mijn ondernemingen,” zegt hij. “Ik weiger dat op te geven. Slechts dankzij goed renderende bedrijven ben ik financieel voldoende weerbaar om op een onafhankelijke manier aan politiek te doen.”

Hans Brockmans / Alain Mouton