‘Je bent niet minder waard als je minder productief bent’

” Aan het einde van de dag is het leven meer dan werken alleen. Alleen dreig je dat wel eens te vergeten als je jong en ondernemend bent. Ik word bijvoorbeeld al moe als ik terugdenk aan wat ik allemaal heb gedaan tussen mijn 22 en mijn 24 jaar. Het lijkt wel alsof ik toen eindeloos veel energie had. Het maakte me in die periode ook niet uit dat anderen zeiden dat ik het misschien wat rustiger aan moest doen. Al mijn tijd ging naar het opstarten van mijn onderneming. Of ik mijn tijd op die manier ook nog efficiënt invulde, daar lag ik niet wakker van. Er was altijd wel iets anders dat op me wachtte en ik probeerde steeds aan het einde van dat to-dolijstje te raken.

“Tot ik besefte dat ik veel miste. Op een bepaald moment keek ik op van mijn laptop en merkte ik dat er heel wat was veranderd in de levens van vrienden en familie. Ik had neefjes en nichtjes gekregen die ik de eerste jaren heel weinig heb gezien. Zelf ben ik intussen getrouwd, en ook dat heeft een enorme invloed gehad. Een huwelijk is een verbintenis die je doet stilstaan bij bepaalde zaken. Werk is er daar één van.”

Er is altijd werk

“Gelukkig leer je ook bij zodra je meer ervaring krijgt in het ondernemen. Zo weet ik nu: er is altijd werk. Als ik wil, kan ik nog steeds zeven dagen per week werken, maar ik kies ervoor dat niet te doen. Vroeger maakte ik die keuze niet, nu besef ik dat to-dolijstjes nooit afgewerkt raken. En dat het niet het einde van de wereld is als een taak er een dagje langer op staat.

“Dat besef zorgt er ook voor dat je je eigenwaarde minder verbindt met je onderneming. Dat is goed. Voor je het weet, gaat het anders automatisch ook minder goed met je als het even minder loopt in je bedrijf, en dat kan behoorlijk negatieve gevolgen hebben. Daarom is het zo belangrijk dat we leren onze eigenwaarde los te koppelen van ons werk. Je bent heus niet minder waard als je minder productief bent. Dat is iets wat veel mensen in deze coronatijden wel hebben geleerd. En mijn generatie is zich daar hoe dan ook al sneller van bewust, omdat we meer aandacht hebben voor onze mentale gezondheid. Al ken ik ook genoeg leeftijdsgenoten die er voor honderd procent voor gaan. Ook dat is prima.”

Gewoon nietsdoen

“Sommige mensen denken van mij nog steeds dat ik er altijd voor honderd procent voor ga. Dat komt omdat ze de momenten waarop ik aan het niksen ben niet zien. Omdat ze niet merken hoe hard ik daarvan kan genieten. Gewoon nietsdoen, lekker in de zetel kruipen, de televisie aanzetten en zelfs niet weten waar je naar kijkt? Fantastisch vind ik dat. Als je een baan hebt die intellectueel veel van je eist, is het wel eens leuk om in je vrije tijd dingen te doen waarvoor je geen aandachtspanne nodig hebt. Ik heb er geen moeite mee dat toe te geven. We hoeven ons niet te schamen omdat we aan het niksen zijn.

“Thuis was voor mij altijd een plek om helemaal uit te rusten. Tot het coronavirus opdook. Nu is het evengoed een plek om te werken en ervoor te zorgen dat alles loopt zoals het hoort. Dat is een stuk minder aangenaam en ik vind het mentaal best moeilijk om daarmee om te gaan. Wandelen heeft me wel geholpen, net zoals het zoveel anderen ook helpt. Even alles dichtklappen, mijn schoenen aantrekken, naar buiten gaan en de natuur intrekken. Om daar aan niets te denken, of naar een podcast te luisteren, als ik daar nog de energie voor heb. Dat maakt veel goed, maar ik blijf het missen om onbezorgd andere plekken te bezoeken. Laat ons hopen dat daar snel verandering in komt.”