Is Spaar Select nog te redden?

Behalve de prestaties van veldrijder Bart Wellens heeft Spaar Select de jongste tijd maar weinig om over op te scheppen. Kan de nieuwe topman Fred Maessen de financieel adviseur weer erbovenop helpen?

Op de Antwerpse Leien, op een steenworp van het oude justitiepaleis, schenkt algemeen directeur en Nederbelg Fred Maessen (58) zelf de koffie uit. Het hoofdkwartier van Spaar Select heeft weliswaar een prestigieus trekje, maar voor de rest is er maar weinig om mee te pronken.

Spaar Select bemiddelde de afgelopen jaren in, onder meer, beleggingshypotheekproducten en aandelenleaseproducten. Vandaag staan die activiteiten ter discussie. Niet alleen omdat de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA) onderzoekt of Spaar Select die producten wel aan de man mocht brengen, maar ook omdat diverse klanten financieel in de problemen dreigen te komen. Grosso modo komen de producten erop neer dat de klant geld leent om het dan door de verzekeringsmaatschappij of bank op de beurs te laten beleggen.

Bovendien wierp Hendrik Boonen, een ex-medewerker van Spaar Select en de Vlaamse voorman van het extreemrechtse Front National, zich op tot Messias van de gedupeerde klanten.

FRED MAESSEN (SPAAR SELECT) “Aan die man besteden wij geen commentaar. Hij beweert 30.000 gedupeerde klanten te vertegenwoordigenn ( nvdr – Spaar Select telt 40.000 klanten). Ik vraag u zijn dossiers te gaan inkijken. Op vandaag tellen wij niet meer dan 1100 klanten met een aandelenleasecontract en ongeveer 600 met een beleggingshypotheek”

TRENDS. Maar het probleem blijft dat u producten aan de man hebt gebracht die in België niet verkocht mochten worden.

MAESSEN. “Voor zover wij dat kunnen nagaan, is dat niet juist. Spaar Select is in het verleden als bemiddelaar opgetreden voor, onder meer, de beleggingshypotheekproducten van hypotheekkantoor Kempar en verzekeraar Zelia en voor de aandelenleaseproducten van Bank Labouchere ( nvdr – Labouchere is een dochter van Dexia Nederland). Met Labouchere hebben wij destijds een exclusief contract getekend voor de verspreiding van de producten. Maar in datzelfde contract werd overeengekomen dat Labouchere zou zorgen voor de nodige vergunningen. Die stukken heb ik gezien. Als bemiddelaar draag je natuurlijk ook een verantwoordelijkheid en die ligt bij de manier waarop jouw adviseurs bemiddelen bij de klanten. Maar het product op zich, dat is de verantwoordelijkheid van de maatschappij. Ik vind Dexia een zeer betrouwbare bank, maar Dexia heeft nu eenmaal Labouchere gekocht.”

Voor u is het natuurlijk belangrijk om de aansprakelijkheidskwestie uit te klaren. Maar daar hebben de klanten momenteel weinig boodschap aan.

MAESSEN. “Klopt, daarom dat wij als bemiddelaar volop met de diverse maatschappijen aan tafel zitten om samen oplossingen uit te dokteren. Ik wil ook reageren op de getuigenissen waarin mensen vertellen te vrezen hun huis te moeten verkopen. Wij zullen alles doen wat we kunnen om te vermijden dat het zover komt. Met Kempar en Zelia proberen we oplossingen te zoeken om bijvoorbeeld de maandlast van die klanten te verlichten of hun contract te verlengen opdat er op het einde alsnog een meerwaarde kan worden geboekt.”

Zal Spaar Select zijn naam in de toekomst veranderen?

MAESSEN. “Dat is helemaal niet aan de orde. Door met goede oplossingen naar de klant te stappen, kun je het vertrouwen terugwinnen. Spaar Select zal wel andere veranderingen ondergaan. Ik wil dat we in de toekomst totaalpakketten aan de klanten aanbieden en niet alleen de pure Tak23-producten. Maar in onze branche moeten we ons beperken tot producten inzake schade en leven en Tak23-producten die toegankelijk zijn voor het publiek.”

U bent aangetreden op 1 maart en op 5 maart schorste de CBFA de activiteiten van Spaar Select. U hebt als zakenman niets meer te verliezen?

MAESSEN. “Vanaf 1 januari 2004 was ik gepensioneerd. Maar ik ken Spaar Select al tien jaar. Ik ken ook Labouchere goed, want ik kom van Aegon ( nvdr û ex-moeder van Labouchere). Ik was op de hoogte van de problemen en heb alle documenten doorgenomen voor ik de baan accepteerde. Mijn rechtvaardigheidsgevoel zei me dat ik dit moest doen.”

An Goovaerts