Insjallah!

In Abu Dhabi sneed de Engelsman Paul Casey het seizoen aan met verscherpte ambitie.

Als hij voor atletiek had gekozen, was de Engelsman Paul Casey zonder enige twijfel een sprinter geworden. Hij is 1,80 meter groot en weegt tachtig kilo. Hij oefent met gewichten en doet alles zo snel mogelijk. En hij woont in Arizona, waar het altijd warm is. Goed voor de spiervezels is dat. Op 21 juli wordt Casey dertig en hij blijft klimmen in de internationale hiërarchie van de golfsport. Hij won zopas het toernooi van Abu Dhabi, terwijl hij kan terugblikken op een fantastisch seizoen in 2006, waarin hij tweede werd in de Europese Orde van Verdienste, achter de Ier Padraig Harrington.

Casey speelde in 2006 op een indrukwekkend niveau. In de Europese Tour rakelde hij 2,5 miljoen euro bij elkaar, won hij drie toernooien en finishte acht keer in de top tien. Daarnaast werd hij wereldkampioen match play, met winst over 36 holes tegen een beteuterde Shaun Micheel. Voorts was hij gewoon onklopbaar op de K Club, waar hij vorig jaar voor de tweede keer deelnam aan de Ryder Cup. Daar sloeg hij op zaterdag zelfs een hole in one, als toetje bij zijn fourball.

Paul Casey speelde zich in 1999 al in de kijker tijdens de Walker Cup, de amateurs van Groot-Brittannië en Ierland die het opnemen tegen hun Amerikaanse collega’s. Hij werd er de derde speler in de geschiedenis van het toernooi die vier overwinningen in evenveel wedstrijden behaalde. Casey drukte ook zijn stempel op de geschiedenis van de Amerikaanse universitaire golfsport: hij won er het regionale kampioenschap Pac-10 van 1998 tot 2000, waarmee hij de eerste was die de titel drie jaar na elkaar veroverde. Bovendien brak hij in 2000 het record van Tiger Woods in dat Pac-10 Championship, toen hij 23 (tegenover 18) onder par sloeg.

In 2001, zijn eerste jaar als profspeler in de Europese Tour, won hij het Gleneagles Scottish PFA Championship, maar bleef hij goed verankerd in Amerika. Hij heeft een huis in Scottsdale (Arizona, VS), waar hij zich laat coachen door Peter Kostis, een van de beste technici in de States.

Op 21 januari won Paul Casey dus het achtste toernooi van zijn carrière. Meteen een zoete revanche tegen Harrington, die hij naar de vijfde plaats verwees, terwijl de Ier het hele toernooi zeer goed had gespeeld. Casey speelde uit in 65,17 onder par. Hij finishte een slag voor de Zweed Peter Hanson en de Spanjaard Miguel Angel Jimenez. Casey zegt zelf dat die 65 zijn beste prestatie ooit is, hoewel hij eerder als amateur al eens een rondje afwerkte met zestig slagen. “Ik speelde goed, en eigenlijk was die 65 de vrucht van hard trainen tijdens de winter, samen met mijn coach, die zich concentreerde op mijn swing. Met specifieke spiertraining daarbovenop. Ik ben in ieder geval zeer tevreden over mijn seizoensstart: winnen in een sterk gezelschap en op een perfect terrein, dat is altijd een goed teken.”

SWING – dE VOLGELINGEN VAN TIGER

Tiger Woods won vorig jaar zes toernooien na elkaar: British, Buick Open, US PGA, WGC-Bridgestone, Deutsche Bank en WGC-Amex. Daarmee evenaarde hij zijn persoonlijke record van 1999 en 2000. Het was ook de tweede keer dat hij even goed presteerde als Ben Hogan in 1948. Woods en Hogan zijn echter geen recordhouders. Die eer komt toe aan Byron Nelson, die in 1945 elf toernooien na elkaar won. Ook privé was 2006 een vruchtbaar jaar voor Woods, die de geboorte van zijn eerste kind aankondigde.

John Baete

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content