In het verdomhoekje

Danny Reweghs Directeur strategie Trends Beleggen

Directeur strategie Trends Beleggen 11-10-2012, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 06:48

Het aandeel van de Franse elektriciteitsproducent EDF heeft klappen gekregen. Toch is het bedrijf niet in crisis. Er zijn weinig fundamentele redenen die de koersval van het aandeel verklaren.

IN SAMENWERKING MET KANAAL Z EN INSIDE BELEGGEN

Electricité de France (EDF) ontstond onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog, toen de Franse gas- en elektriciteitsmarkt werd genationaliseerd. Tijdens de oliecrisis in de jaren zeventig koos EDF voluit voor kernenergie. Het is uitgegroeid tot de grootste opwekker van nucleaire energie ter wereld. Sinds 2005 is ongeveer 15 procent van de aandelen beursgenoteerd. De Franse overheid bezit 85 procent van de aandelen. De voorbije tien jaar kwam er veel kritiek op het monopolie van EDF, dat weinig Europese concurrentie toelaat.

De topman Henri Proglio had met de voormalige president Nicolas Sarkozy een vooraanstaande lobbyist voor de Franse nucleaire sector in de wereld. Daardoor kon EDF enkele belangrijke internationale acquisities doen. Zo werd in 2009 British Energy gekocht. Vorig jaar daalde de omzet van EDF in Frankrijk daardoor tot 57 procent van de groepsomzet. In 2011 haalde EDF een wereldwijde omzet van 65,3 miljard euro en had de groep 37 miljoen klanten. In mei nam EDF de Italiaanse elektriciteitsproducent Edison over.

Maar kernenergie kwam het voorbije jaar in een slecht daglicht door de ramp in Fukushima. Frankrijk is voor 75 procent van zijn energievoorziening afhankelijk van nucleaire centrales. Tijdens de campagne voor de Franse presidentsverkiezingen heeft François Hollande verklaard dat hij de afhankelijkheid van nucleaire stroom wil afbouwen tot 50 procent. Bovendien vreest EDF dat de socialistische regering zal verhinderen dat het zijn massale investeringen doorrekent aan de Franse consumenten. Hollande had ook kritiek op de jaarwedde van 1,6 miljoen euro van Proglio.

Het aandeel van EDF noteerde in 2007 boven de 80 euro. De huidige koers bedraagt amper een vijfde daarvan. Maar ondanks de politieke bedreigingen en de zware koersval van het aandeel is EDF niet in crisis. In de eerste zes maanden van dit jaar realiseerde het een omzet van 36,2 miljard euro, of 8,2 procent meer dan in dezelfde periode van vorig jaar (waarvan 7,1 procent organische groei, dus zonder overnames). De druk op de winstmarges houdt wel aan, want de bedrijfskasstroom (ebitda) en het nettoresultaat klommen met 4,6 procent (3,3 % organisch) tot 8,675 miljard euro en 2,65 miljard euro. Het management heeft zijn financiële doelstellingen tot 2015 bevestigd: het wil een jaarlijkse groei van de ebitda halen tussen 4 en 6 procent – conform het eerste semester van 2012 – en het streeft naar een dividend tussen 55 en 65 procent van de winst. Dat zou voor het boekjaar 2012 een winst van ongeveer 2,05 euro per aandeel moeten opleveren.

De voorbije jaren kregen de aandeelhouders een brutodividend van 1,15 euro bruto per aandeel, wat overeenkomt met een brutodividendrendement van 6,9 procent. Ook uit andere ratio’s kunnen we afleiden dat het aandeel goedkoop is: het noteert tegen 8,2 keer de verwachte winst, 1 keer de boekwaarde en 0,5 keer de omzet. We weten dat de beleggerspsychologie tegenzit, maar er zijn weinig fundamentele redenen die verantwoorden waarom de koers van EDF zo laag moet zijn. Na de geruststellende halfjaarcijfers geven we het advies ‘koopwaardig’.