IN GEUREN EN KLEUREN

Kruidenkwekerij, teler van eetbare bloemen, paardenmakelaardij : Marcus is een vlag die vele ladingen dekt.

Fans van de Britse tv-reeks The Good Life zal het bekend in de oren klinken : man en vrouw besluiten uit de dagelijkse tredmolen te stappen om op een gezondere, meer natuurlijke wijze te gaan leven. En toch zijn er belangrijke verschillen. Want terwijl de helden uit het feuilleton de grootste moeite hadden om rond te komen, staan Marc en Loes Renders aan het hoofd van een bedrijf dat elf mensen tewerkstelt. Hun omzet definiëren ze bescheiden als “enkele miljoenen”. Ooit is het anders geweest.

“Mijn vrouw was verpleegster, ik werkte in de chemie,” begint Marc Renders zijn verhaal. “Wij verdienden goed onze boterham, maar we hebben ermee gekapt. We zijn in 1976 begonnen met een spade, een kruiwagen en een oude caravan. Onze eerste inpakmachine was gemaakt van onderdelen van een elektrisch vuur en een fiets. Loes en ik waren vaak tot ‘s nachts aan het inpakken in een onverwarmd lokaal.”

In 1977 biedt Marc Renders voor het eerst brandnetels aan op de Mechelse Tuinbouwveiling. Hij wordt uitgelachen. Maar naarmate hij zijn assortiment uitbreidt, ervaart het grote publiek dat speciale smaken en aroma’s niet de exclusiviteit van dure restaurants zijn. Hij gaat grasduinen in oude geschriften, ontdekt verloren gewaande planten, spoort kruiden op in verre landen. In 1986 introduceert hij als eerste eetbare bloemen : rozen, viooltjes, anjers, madeliefjes en vele andere. Vandaag beslaan zijn serres 10.000 vierkante meter en is de naam Marcus synoniem van verse, gedroogde en oosterse kruiden, eetbare bloemen, siropen en kruidenazijnen. Omdat kwaliteit op de eerste plaats komt, is hydrocultuur hier taboe. Smaak, aroma en kleur gedijen het best in volle grond. De teelaarde wordt ook niet ontsmet, maar met onschuldige stoom ontdaan van schadelijke elementen.

Het uitbouwen van de distributie was een verhaal apart. Op de nachtmarkt in Brussel kwam Marc Renders in contact met een Brugse chef-kok, die hem adviseerde om te gaan aankloppen bij de toprestaurants. Een gouden raad, want zodra hij daar geaccepteerd was, gingen alle deuren voor hem open. Nu levert hij voor 95 % via grossisten, maar eist wel inspraak in de distributie : “Ik wil weten waar mijn product naartoe gaat, of het met zorg wordt verkocht, of de koper uitleg krijgt. Ik wil niet dat verse kruiden na tien dagen nog in de rekken liggen.”

Bij één van zijn speurtochten in oude teksten stootte Marc Renders op het verhaal van het Vlaamse Paard. Om onduidelijke redenen komt dit ras sedert 1887 niet meer voor in onze streken, wel in Amerika en Canada waar het door Vlaamse immigranten was binnengebracht. In 1994 wordt aan de activiteiten van Marcus een nieuw luik toegevoegd : het herinvoeren van het Vlaamse Paard en het promoten van het gebruik van paardenkracht. Het bedrijf geeft alvast het goede voorbeeld en zet paarden in voor het bewerken van het land.

MARC EN LOES RENDERS (MARCUS) Smaak, aroma en kleur gedijen het best in volle grond.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content