In Dreams

In Dreams is een bevreemdende en intrigerende psychologische thriller van de Ierse schrijver en filmmaker Neil Jordan over een vrouw die mentaal ten onder gaat aan haar nachtmerries.

Claire Cooper (rol van Annette Bening) is illustratrice van kinderboeken, waaronder de sprookjes van Grimm. In haar nachtmerries wordt Claire geteisterd door de boodschappen van een psychopatische moordenaar. Hierdoor kan ze een reeks moorden (inclusief die van haar dochter en haar echtgenoot) voorspellen. Haar “paranormale” gaven worden echter door haar omgeving met argwaan onthaald en ze wordt onder psychiatrisch toezicht geplaatst. Maar Claire zet vanuit het hospitaal de strijd tegen haar demon verder. Op zich klinkt het verhaal als de eerste de beste horror-story. Hoewel het gegeven de gemiddelde pulp niet overstijgt, is In Dreams een oersterk verteld en ingenieus in elkaar gezette psychologische horrorthriller, waarin de hand van Neil Jordan duidelijk aanwezig is.

Neil Jordan is de auteur van een bundel met korte verhalen en drie opmerkelijke romans. In zijn filmoeuvre schippert hij tussen commerciële Hollywood-opdrachten en zijn meer persoonlijke films, die steeds over de Ierse kwestie en/of Ierse mythen en verhalen handelen. Jordan vertelt in feite sprookjes, zij het wrede sprookjes. Waar andere regisseurs frontaal op hun bek gaan, excelleert Jordan. Hij goochelt namelijk als geen ander met droom en werkelijkheid. Zoals in zijn vorige film The Butcher Boy, zweeft In Dreams voortdurend tussen bikkelharde realiteit en fantasie. In sommige scènes roept de film de dromerige sfeer op van zijn The Company of Wolves. De flamboyante en duistere beelden waar Jordan de dromen en innerlijke gemoedsgesteldheid van Claire mee oproept, contrasteren met zijn nuchtere en realistische benadering. De soms bruuske overgangen van realiteit naar fantasie storen echter nooit.

Neil Jordan focust zich in In Dreams op de psychologie van de vrouw en haar angst om haar kind te verliezen. De leegte die bij Claire achterblijft na de dood van haar dochter stort haar – althans voor de (vooral mannelijke) buitenwereld – in de waanzin. Niet dat Jordan de passiviteit en de onbegrijpelijke inertie van de mannelijke psyche tegenover de actief – maar irrationeel – handelende vrouw wil stellen. Jordan neemt geen expliciete stelling in over de tegenstelling tussen de seksen, maar weeft dit thema onopvallend tussen zijn thrillergegeven. De donkere fotografie van Darius Khondji (fotograaf van onder meer Seven) en de spookachtige score van Elliot Goldenthal versterken de bizarre sfeer van deze sombere en bevreemdende thriller.

Piet Goethals