“Ik moest smeken om concurrentie”

Philippe Denys is een Belgische vaste waarde op Tefaf in Maastricht. De Brusselse designgaleriehouder, gespecialiseerd in meubilair en keramiek uit de twintigste eeuw, staat aan de absolute wereldtop. Al dertien jaar heeft hij geen noemenswaardige concurrentie op ‘s werelds belangrijkste kunst- en antiekbeurs. Al brengt 2009 eindelijk verandering.

Design is jarenlang stiefmoederlijk behandeld op Tefaf”, steekt Philippe Denys meteen van wal. “Klanten kwamen op mijn stand klagen dat alleen bij mij vintage meubilair te vinden was. Ze vroegen me zelfs of ik de markt moedwillig blokkeerde. Tefaf noemt zichzelf graag de beste beurs ter wereld, maar aan de enorme vraag naar vintage design wilden ze jarenlang niet tegemoetkomen. Sla gelijk welk kunstblad open, en je vindt artikels over de designmarkt. Dat kon zo niet langer. Ik smeekte om degelijke concurrenten in Maastricht.”

TRENDS. Op pAn, de kunst- en antiekbeurs in Amsterdam, was er in november 2008 voor het eerst een afgescheiden designsectie. En ook op Tefaf staan er vanaf dit jaar ineens acht nieuwe designhandelaars op een aparte verdieping. Zit u daar voor iets tussen?

PHILIPPE DENYS. “Ben Janssens, de nieuwe Tefaf-voorzitter, heeft me inderdaad gevraagd om een designsectie samen te stellen met de beste handelaars in vintage meubilair. We kozen uitsluitend dealers die als een antiquair met design omgaan: ze hebben oog voor herkomst, socioculturele context, zeldzaamheid, staat van bewaring en historische innovatie. Handelaars in hedendaags design zal je op Tefaf dus niet zien. Ik ben zeker dat de designsectie een groot succes zal worden. Normaal heb ik mijn vaste stek beneden op het ‘parterre’ van Tefaf. Nu verhuis ik mee met de collega’s naar boven. Erg is dat niet. Als enige beneden blijven met mijn stand, dat zou pas blasé zijn.”

U spreekt al in termen van succes. Moet Tefaf dan helemaal niet bang zijn voor de effecten van de economische crisis?

DENYS. “Geloof me: het wordt een goede beurs. Niet met de nodige records zoals de vorige jaren, maar de resultaten zullen nog altijd uitstekend zijn. Rijke collectioneurs blijven komen en kopen. En ook voor de handelaars is de beurs van levensbelang. Vele exposanten draaien de helft van hun jaaromzet in Maastricht. Niemand wil afhaken. Dit jaar is er welgeteld één plaatsje vrijgekomen omdat een galeriehouder overleden is. Dat zegt genoeg.”

Wat verkoopt u zelf op Tefaf 2009? Kunt u een tipje van de sluier lichten?

DENYS. “Zonder overdrijven denk ik dat ik mijn beste stand sinds jaren heb kunnen samenstellen. Ik heb een lamp van Aalto, een vaas van Branzi, nooit eerder getoond werk van Hoffmann, stukken van Montalcini, Baldessari, Mathsson, Henningsen, Ponti en Wirkkala. Een eclectische mix van Italiaans, Oostenrijks en Scandinavisch design, allemaal uit de twintigste eeuw.”

Op de recente veiling van Yves Saint Laurent waren de resultaten voor designmeubilair op zijn zachtst gezegd optimistisch. Er werd zelfs een unieke drakenstoel van Eileen Gray verkocht voor 21,9 miljoen euro. Wat denkt een kenner als u daarvan?

DENYS. “Dat is complete waanzin. Ten eerste is de kwaliteit ondermaats. Eileen Gray was een revolutionaire Franse ontwerpster, maar dit is een ouderwetse stoel uit haar decoratieve art-nouveauperiode. En ten tweede is het meubel ook helemaal niet zo praktisch. Heb je al eens gezien in welke poses Yves Saint Laurent daarin zat? Comfortabel zou ik dat niet durven te noemen.”

U sloot anderhalf jaar geleden uw galerie op de Zavel. En ook Jacques Dewindt, die andere bekende Brusselse designgalerist, doekte na 28 jaar zijn zaak op en werkt nu louter voor privéklanten. Vanwaar die keuze?

DENYS. “Mijn galerie aan de Zavel was zeer succesvol. Maar het stoorde mij meer en meer dat gelijk wie daar kon binnenstappen om me advies te vragen over rommel die ze op zolder gevonden hadden en waarvan ze dachten dat het waardevol was. Nu ik uitsluitend na afspraak werk, kan ik me weer concentreren op mijn goede klanten en op mijn echt metier: zeldzame topstukken opsporen.”

Een galerie in Brussel runnen is wellicht minder interessant naarmate uw cliënteel internationaler wordt. Voelt u de komst van de nieuwe rijken uit China, India of Rusland?

DENYS. “Tien jaar geleden stond ik op Tefaf met een rudimentaire houten bank van George Nakashima. Een Rus kwam me in slecht Engels naar de prijs vragen. Hij wist niet dat ik Russisch praatte. Toen die man bij zijn Russische collega’s ging staan, hoorde ik hem zeggen: ‘Die handelaar durft verdorie 40.000 euro te vragen voor een houten plank waarop mijn vader heel zijn leven heeft moeten slapen.’ Toen besefte ik: er zal nog veel tijd overgaan om de mentaliteit van de Russen te veranderen. Op Design Basel vorig jaar heb ik aan Roman Abramovich twaalf stuks verkocht. Maar hij is een van de weinige rijke Russen die momenteel vintage topmeubilair koopt. De meesten willen meubelen die flashy, groot en blinkend zijn, zoals hun Rolex of Bugatti. Dus grijpen ze naar hedendaags design à la Ron Arad: spullen waarmee ze kunnen uitpakken. Gelukkig heb ik niet zoveel zulke klanten.” (T)

TEFAF: VAN 13/3 T/M 22/3, MECC MAASTRICHT, www.tefaf.com

PHILIPPE DENYS: AVENUE WIELEMANS CEUPPENS 45, VORST, www.philippedenys.com

Door Thijs Demeulemeester