“Ik mis de klanten”

Lode De Vrieze, directeur van BNP Paribas Private Bank, draait sinds een jaar op volle toeren in het even oude Belgische filiaal van de groep BNP Paribas. Hij noemt zijn huidige situatie “beter dan verwacht”. Toch is er bij de jurist en marketingspecialist een manco: “Soms mis ik het commerciële werk. We leven toch dankzij onze klanten en ik kan mij niet 100% met hen bezighouden.”

B NP Paribas Private bank startte in een moeilijk economisch klimaat met dalende beurskoersen en bijgevolg ontevreden klanten. Maar directeur Lode De Vrieze relativeert dat voor zijn eigen private bank. “Onze doelstelling om op drie jaar 1 miljard euro onder beheer te vergaren lijkt na het eerste jaar nog altijd ambitieus. Toch is het een realistische optie.” De exacte cijfers zijn in de groepsresultaten van BNP Paribas niet afzonderlijk terug te vinden.

Volgens de private banker ligt een van de sterktes van zijn bedrijf in de kwaliteit van de aangeboden producten. “Vaak eisen onze klanten maatwerk en producten met een kapitaalgarantie,” legt De Vrieze uit, “Door de mix van interne en externe fondsen kunnen wij onze klanten veiligheid en rendement aanbieden.”

De French connection bracht vele klanten uit Frankrijk aan. “Hun komst was natuurlijk een troef om snel rendabel te worden,” weet hij. “Maar ons doelpubliek zijn de Belgen.”

Om het succesverhaal te vervolledigen, wijst De Vrieze op het imago dat het Belgische filiaal in de groep BNP Paribas opbouwde. “In balansmatige termen zijn wij slechts een druppel op een hete plaat, maar onze aanpak geniet bekendheid bij onze collega’s.” Het Belgische filiaal nam bij de start een nogal aparte structuur aan. Om de kosten te drukken en de rentabiliteit te verhogen, besloot de afdeling haar back-officeactiviteiten uit te besteden aan de Luxemburgse collega’s en alleen de front-officeactiviteiten in België te verzorgen. “Een pioniersproject binnen BNP Paribas dat aanvankelijk heel wat vragen opriep,” bekent De Vrieze. “Maar het succes van onze aanpak overtuigt nu andere afdelingen om onze manier van werken over te nemen.”

De Vrieze, die vroeger bijna uitsluitend commercieel werk verrichtte, volgde geen cursussen om zich inhoudelijk bij te schaven. “Natuurlijk moest en moet ik veel bijleren, vooral op informaticavlak,” antwoordt de directeur, “Maar de dagelijkse ervaring leert mij veel meer.” “Het gros van mijn tijd gaat nu zelfs naar personeelswerving.” Door de groei van de activiteiten verdubbelde het aantal medewerkers tot twintig en de zoektocht naar nieuwe krachten is nog niet voorbij.

Nadelen ziet De Vrieze dus niet in zijn overstap. De trein waarmee hij vroeger pendelde vanuit Zwalm heeft hij wegens de verhuis van het kantoor naar de Louizalaan moeten ruilen voor de auto. “En ik heb het tuinieren als hobby moeten opgeven,” klinkt het alsof hij er geen al te grote spijt over heeft. “Maar schermen doe ik nog altijd. Ik heb vorige week zelfs nog een bronzen medaille gewonnen.”

A.G.

“Onze aanpak is zo’n succes dat hij door andere afdelingen wordt overgenomen.”