Op 29 en 30 november en 1 december loopt de Gent Antiques Design Art Promenade. 24 galeries, antiquairs en designzaken houden hun deuren dan open voor alle geïnteresseerden. Al benadrukken galeriehouders dat hun deuren altijd openstaan, ook voor niet-kopers. “We hebben de kijkers ook nodig, voor de ambiance en de mondreclame.”
‘Het vergt tijd om het vertrouwen van klanten te winnen’ Christophe Urbain en Stéphanie Frederickx van Atelier Ecru in Gent
Christophe Urbain: “Wij komen allebei uit de modesector. Mijn partner Stéphanie was model en ontwerpster, zelf had ik verschillende kledingzaken in Gent. Op een bepaald moment waren we allebei toe aan iets nieuws en iets minder vluchtigs. Twee jaar geleden hebben mijn vennoot Oliver Barbé en ik onze Barbé Urbain Gallery opgericht.
“Wij proberen de kunstenaars met wie we samenwerken het hele jaar door te promoten, niet alleen tijdens een van de zes tentoonstellingen die we in de galerie organiseren. Er is een constante wisselwerking tussen ons en de kunstenaars, waarbij we elkaar raad geven en ondersteunen. Als jonge galerie willen wij transparant en toegankelijk zijn, niet alleen voor kunstenaars en cultuurliefhebbers, maar ook voor de nieuwsgierige bezoeker die voor het eerst in een galerie binnenkomt.
“Daarnaast hebben Stéphanie en ik vorig jaar Atelier Ecru opgericht, een designgalerie waarvoor we jonge designers scouten. We organiseren hier exposities met hun werk. Tegelijk is Atelier Ecru een shop, met designstukken en functionele objecten zoals wijnglazen, serviesgoed en bedlinnen. Wie onze smaak apprecieert, kan ons ook inhuren voor interieurprojecten. “Barbé Urbain Gallery en Atelier Ecru staan los van elkaar, maar ze hebben gemeen dat het verhalen van lange adem zijn. Het vergt nu eenmaal tijd om het vertrouwen van klanten te winnen, zeker als het gaat over kunst en design.”
Stéphanie Frederickx: “Tegenwoordig kun je alles overal vinden. De meerwaarde van Atelier Ecru zit in de collectie, waarvan wij de curatoren zijn. Over welke designers we brengen, beslissen Christophe en ik samen. Als we niet allebei achter iemand staan, komt die er niet in, hoe enthousiast een van ons over hem ook mag zijn. Het is tenslotte onze samenwerking die Atelier Ecru maakt.
“Door de combinatie met de winkel lopen mensen hier makkelijk binnen. Dat zorgt voor een fijne dynamiek en een ongedwongen sfeer, waarin ik graag mijn kennis deel: welke structuur er in een object zit, hoe een draad is verwerkt, wie de ontwerper is, waar het is gemaakt. Ook over een eenvoudige kaarsenhouder kan ik een heel verhaal vertellen ( lacht). Ik ben gelukkig als mensen dat verhaal appreciëren. Dat heb ik liever dan dat ze het object enkel kopen omdat het mooi past in hun living.”
‘Een galeriehouder heeft ook een educatieve rol’ Tatjana Pieters, oprichtster van Galerie Tatjana Pieters in Gent
“Ik volgde een opleiding tot restaurator, studeerde daarna kunstgeschiedenis en ging als jobstudent aan de slag in een Gentse galerie. Daar kreeg ik zo goed als alle verantwoordelijkheid, maar niet de vrijheid om mijn artistieke visie door te drukken. Om die reden ben ik vijftien jaar geleden voor mezelf begonnen.
“Mijn eerste expo verkocht volledig uit. Met de commissie die dat opleverde, huurde ik een eerste galerieruimte. Een sprong in het duister was dat, en ik heb zwarte sneeuw gezien, in het begin. Maar zonder middelen starten heeft ook voordelen. Mijn galerie moest vanaf dag één zelfvoorzienend zijn, waardoor ik altijd een balans heb moeten zoeken tussen wat verkoopbaar is en wat past bij wat ik wil vertellen. Ik voel me vooral aangesproken door kunst met een maatschappelijke insteek, van kunstenaars die mensen een bewustzijn willen schoppen met hun werk. En ik zoek naar kunst die niet enkel de rede aanspreekt, maar ook spiritueel beroert.
“Voor een stuk groei ik mee met de kunstenaars die ik vertegenwoordig, maar ik blijf ook jonge kunstenaars volgen. Voelen wat relevant gaat worden, wie als kunstenaar zal groeien, daar ben ik het sterkst in.
“Een galeriehouder moet van vele markten thuis zijn. Eigenlijk hebben wij de taken van een museum, op microschaal: een archief bijhouden van onze kunstenaars, hen begeleiden bij de ontwikkeling van hun oeuvre en tentoonstellingen opzetten. Maar evengoed moet ik een klantenbestand uitbouwen.
“Een galeriehouder heeft ook een educatieve rol. Iedereen kan hier met kunst kennismaken, net zoals in een museum. Al vinden lang niet alle museumbezoekers de weg naar de galeries. Nog altijd leeft de idee dat een galerie vooral een winkel is. Terwijl amper 20 procent van onze bezoekers werken aankoopt, en die overige 80 procent even welkom is.”
‘Kunst verkoopt het best zonder verkooppraatjes’ Joris van der Borght van BruthausGallery in Waregem
“Ik ben in 2012 begonnen, samen met mijn vrouw Nancy. We vonden een pand van 500 vierkante meter in Waregem. Die regio is het dichtstbevolkte gebied van kunstverzamelaars in ons land, en Belgen zijn al grote verzamelaars. Ondertussen krijgen we ook klanten uit Antwerpen en Luik over de vloer, er zijn er zelfs die overvliegen vanuit New York.
“Onze klanten zoeken niet alleen een belegging, maar vooral werken die hen beroeren. Dat impliceert dat je een vertrouwensrelatie opbouwt met je klanten en met de kunstenaars. De beste manier om kunst te verkopen? De verkooppraatjes achterwege laten. De werken met respect tonen en uitleg geven aan wie dat vraagt. Wat goed werkt, is verzamelaars uitnodigen om de werken al te komen bekijken tijdens de opbouw van een tentoonstelling. Ik kan ondertussen vrij goed voorspellen wie ik warm krijg voor wat.
“Om te overleven moeten wij voldoende verkopen. Maar wij bieden kunstenaars ook de kans minder commercieel werk te maken, zoals grote installaties of performances, die amper verkoopbaar zijn. Wij investeren ook in publicaties over onze kunstenaars, waardoor hun werk in waarde gaat stijgen.
“Af en toe werken wij samen met jonge kunstenaars, maar de meesten zijn tussen 30 en 60. Mensen die inhoudelijk al gevormd zijn en al wat te betekenen hebben. Ik sta open voor alle disciplines, zolang het maar intelligent werk is, met een sterk verhaal. Puur decoratieve kunst zal je hier niet vinden.
“Ook wie niets van kunst kent, moet durven binnen te komen in een galerie met zogezegd moeilijke kunst. De drempel haal je niet alleen weg door het niveau te verlagen, maar door mensen warm te ontvangen. Misschien vier op de honderd bezoekers zijn kopers, maar je hebt die 96 kijkers ook nodig, voor de ambiance in je galerie en de mondreclame.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier