Hoe gaan we in de toekomst vechten?

Hoewel president Bush zinnens is zwaar te investeren in een ruimteschild en de Joint Strike Fighter, zal de landmacht de grootste transformatie ondergaan.

In de loop van 2002 zal de Amerikaanse minister van Landsverdediging, Donald Rumsfeld, pogen om de strijdkrachten uit te rusten voor dat nieuwe slagveld. Hij zal nog moeilijke beslissingen moeten treffen. Hij zal ook de strijd moeten aanbinden met de ‘IJzeren Driehoek’: pleitbezorgers binnen het leger, het Congres en de defensie-industrie die willen vermijden dat hun eigen favoriete programma’s voor de bijl gaan.

Rumsfeld kreeg al een voorproefje van de komende strijd toen hij besloot om de Amerikaanse vloot van B-1-bommenwerpers in te krimpen, vliegtuigen uit de koude oorlog die bestemd waren om de Sovjet-Unie aan te vallen. Het gros van het militaire apparaat is het ermee eens dat het gebrek aan stealth-technologie in de B-1 het toestel weinig geschikt maakt voor toekomstige oorlogsvoering, maar toch kreeg Rumsfelds beslissing de volle laag van Congresleden wier kiesgebieden B-1-basissen herbergen.

Ter vervanging van de B-1 wordt verwacht dat het Pentagon vliegtuigen van de volgende generatie zal steunen, zoals de F-22 en de Joint Strike Fighter, een tuig dat 35 miljoen dollar kost en gelijktijdig door de luchtmacht, de marine en de landmacht kan worden gebruikt.

Ruimteschild

Het nieuwe defensiebeleid legt ook een sterker strategische nadruk op Azië en het Pentagon zal zijn militaire aanwezigheid in die regio dan ook navenant opvoeren. Rumsfeld is van plan om marine-eenheden over te hevelen van de Middellandse Zee naar het westelijk deel van de Stille Oceaan om dichter bij landen als China en Noord-Korea te komen. De Navy is bezig met het omvormen van duikboten en het ontwerpen van nieuwe schepen die de vijandelijke kustlijn kunnen bestoken met 150 kruisraketten.

Van alle troepen is het echter het landleger dat de grootste transformatie zal ondergaan. De val van de Berlijnse muur dompelde het leger _ dat veertig jaar lang gekneed was om een omvangrijke landoorlog te voeren op de laagvlakten van Europa _ in een existentiële crisis. We zijn nu tien jaar later en pas nu begint het zich te bewegen naar lichtere, meer mobiele brigades die zowat overal in de wereld binnen de 96 uur kunnen worden ontplooid en naar divisies die in hun geheel kunnen worden verplaatst binnen een bestek van dertig dagen. De omvormingsinspanningen van het leger zullen in 2002 nog worden opgevoerd en de eerste mobiele brigade zal het jaar daarop strijdvaardig staan.

Maar al dat nieuwe speelgoed van het Pentagon moet wijken voor het meest ambitieuze en ook dure voorstel van de regering-Bush: de opstelling van een raketdefensiesysteem. De National Missile Defence van Bush is bedoeld om een beperkte aanval van een schurkenstaat, zoals Noord-Korea of Irak, te pareren. De adviseurs van Bush moeten nog altijd details vrijgeven over hoe dat systeem er uiteindelijk zal uitzien, maar het zal waarschijnlijk interceptors omvatten die afgeschoten worden vanaf de grond, van marinevaartuigen of van vliegtuigen die hoog boven vijandelijk gebied rondcirkelen. Aan dat alles hangt natuurlijk een indrukwekkend prijskaartje. Volgens sommige schattingen zal de kostprijs voor een volledig operationeel systeem oplopen tot 200 miljard dollar. Het volledige defensiebudget van de Verenigde Staten voor 2002 bedraagt slechts 344 miljard dollar.

In haar drang om een raketschild op te bouwen, liet de regering-Bush zich niet hinderen door een tegenstander van formaat: de Russen. Het ABM-verdrag ( Anti-Ballistic Missiles) van 1972 verbiedt defensie met raketten. De regering is uit de overeenkomst gestapt, maar mag de Russen niet vervreemden. Een andere geduchte tegenstander zijn de Democraten. Die zullen in het Congres in 2002 elke gelegenheid te baat nemen om het systeem, dat door velen omschreven wordt als een ‘schild van dromen’, de nodige fondsen te ontzeggen. De regering-Bush heeft gezegd dat het haar intentie was om tegen 2004 een rudimentair raketverdedigingssysteem op te trekken. En het is dan handig dat het net zal samenvallen met de gooi van de president naar herverkiezing.

Mark Mazzetti

De auteur is een correspondent voor US News & World Report.

[2002]

Het Pentagon zal zijn militaire aanwezigheid in Azië opvoeren.