Het verlangen naar een têteûàûtête

Moet vermogensadvies warm of koud geserveerd worden? Koud advies krijgt u van een pc, een webterminal, een tvûscherm. Warm advies wordt geleverd door een mens _ niet op een scherm, maar van vlees en bloed, hier en nu.

Krap twee jaar geleden joeg de internetgekte de tendens fors in de richting van koud vermogensadvies. Websites vervingen de adviseur. Het geritsel van het papier verstomde, het aroma van een verse kop koffie vervaagde. De relatie _ zelfs met de puissante cliëntèle _ verkilde. Deutsche Bank en JP Morgan openden gespecialiseerde websites, gericht op advies aan hun private banking cliëntèle.

Minder dan een jaar geleden stonden de financiële instellingen onder zware morele druk van de consultants. Deze fluisterden hen in (neen, schreeuwden hen toe) dat ze de webmallemolen alleen zouden overleven met een volwassen adviesverlening via internet. Anders zouden ze de midvermogende cliëntèle kwijtspelen.

Vandaag, na het kapseizen van horden dotcoms en het ijlings afvoeren van notoire webprojecten, rept plots niemand meer over advies via het web. IJzige stilte. Van de weeromstuit een overdrijving in de andere richting? Moeten we nu opeens weer de ogen sluiten voor het hoge prijskaartje van tête-à-tête advies? Bovendien blijft geschoold personeel ontzettend schaars, alle opleidingsinspanningen ten spijt.

Bij de opleiding aan hogescholen en universiteiten wordt vrijwel geen aandacht besteed aan de specifieke opleiding privé-vermogensbeheer. De juridische, fiscale, financiële en economische kennissynthese die tot stand moet worden gebracht bij het gesprek met de midvermogende cliëntèle, verenigt financiële en bedrijfseconomische kennis die men vindt bij TEW-opleidingen, terwijl de juridische en fiscale kennis te vinden is in de rechtenfaculteit. Er is nood aan mensen die een verantwoorde synthese kunnen maken die toepasbaar is op de concrete situatie van de cliënt. Bovendien zijn niet te onderschatten relationele eigenschappen nodig. De adviseurs moeten inhoudelijk en commercieel verantwoord kunnen werken.

Ondertussen blijft de vraag overeind welke aspecten van het advies automatiseerbaar zijn. Laten we alvast niet veronachtzamen dat veel mensen zich nog altijd geïntimideerd voelen door het kille scherm en een toetsenbord waarvan de conventies hen niet vertrouwd zijn. Als ze daarop al niet afhaken, dan is het volgende obstakel de eventuele botsing tussen de wijze waarop vragen in hun hoofd opkomen en de wijze waarop de aanbieder van het programma een bepaalde materie benadert.

Bij het uitwerken van de softwarelogica moeten de kosten onder controle blijven. Er moeten dus vereenvoudigende veronderstellingen gemaakt worden. Dit heeft tot gevolg dat sommige pistes, die doorslaggevend kunnen zijn voor sommige klanten, niet ondersteund worden. Bovendien worden ook vragen gesteld die op bijna niemand van toepassing zijn en die enorme complicaties oproepen. Het maakt de klant die slechts één keer in zijn leven met, bijvoorbeeld, de aankoop van een woning of het uitwerken van een successieregeling geconfronteerd wordt, ongewoon achterdochtig. Hij begrijpt er al vlug niets meer van, wordt afgeschrikt en vraagt warm advies. Het verlangen naar een tête-à-tête lijkt onblusbaar.

Kortom, alleen zaken die bij herhaling moeten opgevraagd of verschaft worden, lijken automatiseerbaar. In het moderne bankkantoor worden de diensten die koud verleend kunnen worden (zoals het opvragen van rekeningen, het doorgeven van overschrijvingen, het distribueren van geld) afgesplitst van deze waarvoor menselijke interventie vereist blijft. In vermogensbeheer worden het opvragen van de stand van de portefeuille, het doorgeven van eenvoudige orders en het vragen van inlichtingen op een soortgelijke manier automatiseerbaar.

De automatisering van meer hoogwaardige of inhoudsvolle vragen spitst zich dan ook toe op de tweede lijn. Uiteraard gebruiken adviseurs koude pc’s op de achtergrond. Warm advies blijft essentieel, maar de productiviteit van de adviseurs kan een hoge vlucht nemen dankzij een goede scholing en degelijke software omtrent belangrijke onderdelen zoals successieplanning, financiële plannen, pensioenberekeningen en Monte Carlo-situaties.

Een artikel over personal finance in het tijdschrift Online Investor vat het probleem perfect samen: de elementen geleverd door financiële-planningsoftware via internet zijn goede vertrekpunten voor het echte werk met een adviseur, die dieper ingaat op uw situatie en uw betrachtingen, en die de oplossingen kan aanpassen aan de wijzigingen die uw persoonlijke evolutie teweegbrengt. Besluit het blad: “Webgebaseerde financiële planning is nog te primitief om te gebruiken als uw enige financiële adviseur.”

Emiel Van Broekhoven

De auteur is hoogleraar Economie aan de Universiteit Antwerpen en voorzitter van de Vlaamse Federatie van Beleggingsclubs en Beleggers.

“Webgebaseerde financiële planning is nog te primitief om te gebruiken als uw enige financiële adviseur.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content