HET NIEUWE CASINO STAAT IN VORST

In Vorst staat het nieuwste casino van België: Volkswagen. Het roulettespel had een aantal mogelijkheden: blijven, gokken op gedwongen ontslag, brugpensioen of vrijwillig vertrek. Aan elke keuze was een lucratief prijskaartje verbonden. Vorige week werd een akkoord bereikt voor de honderd bedienden die het bedrijf gedwongen moeten verlaten. Ze krijgen een ontslagvergoeding van 29.000 tot 196.000 euro, naargelang van hun anciënniteit. De hoogste premie is voor bedienden met minstens 25 jaar dienst.

Wie als bediende zijn jetons heeft gezet op vrijwillig vertrek, heeft dus op het verkeerde vakje gegokt. Want de vrijwillige vertrekkers – en daar waren arbeiders en bedienden gelijk voor de wet – kregen premies tot 144.000 euro. Dat werd in december vorig jaar beslist.

Vakbonden en directie zijn tevreden met het akkoord voor de bedienden. Maar bij de werkgeversorganisaties zijn kritischer geluiden te horen. Rudi Thomaes, gedelegeerd bestuurder van het VBO, noemt de hoge bedragen een verontrustende evolutie. Toekomstige herstructureringen zouden duurder worden en voor potentiële buitenlandse investeerders zou dit een hogere drempel vormen.

Is dat zo? Zijn de Belgische vakbonden zo machtig dat ze akkoorden sluiten die investeerders kunnen afschrikken? Want dat is wat Thomaes bedoelt. De Belgische vakbonden zijn zeker machtig, laat daar geen twijfel over bestaan. Maar laat ons toe dit argument niet te pas en te onpas te gebruiken.

Wat de ontslagpremies voor bedienden betreft, is er als referentie de formule-Claeys, die de opzegvergoeding bij een gewoon ontslag vastlegt. Een voorbeeld: een bediende met een maandsalaris van 3500 euro en 25 jaar anciënniteit heeft volgens die formule recht op 105.000 euro vergoeding. Dan klinkt 144.000 euro al minder spectaculair. Wat de vrijwillige vertrekpremies betreft, heeft Volkswagen bedragen uitgekeerd die het ook in Duitsland betaalt. Volkswagen is bij onze oosterburen trouwens niet de enige sinterklaaas. DaimlerChrysler spant de kroon met premies tot 275.000 euro.

In Duitsland hebben heel wat bedrijven collectieve akkoorden gesloten met behoud van werkgelegenheid in ruil voor lagere loonkosten. Daardoor kunnen ze hun personeel alleen nog kwijt via vrijwillig ontslag. Bovendien is in de meeste Europese landen ontslag niet makkelijk. Je moet in het buitenland een ontslag motiveren.

In België is dat niet het geval. België heeft een van de meest liberale ontslagwetgevingen in Europa. Als je iemand kwijt wil, zet je hem gewoon aan de deur, zonder bewijslast. Maar je moet wel betalen. Helemaal niet zoveel als het een arbeider is. Schandalig veel als het een bediende is.

Conclusie: het casino van Vorst is vooral voor de arbeiders die vrijwillig zijn vertrokken een melkkoe geweest. Zij hebben veel meer gekregen dan waar ze wettelijk op konden rekenen.

Volkswagen heeft betaald. Maar heeft Volkswagen ook voldoende gedaan om het personeel dat moet vertrekken klaar te maken voor de arbeidsmarkt? Hoe groot is de employability? En hoe klein het risico dat de overheid opgescheept wordt met een hoop onplaatsbare werklozen? Dat is een veel intelligentere vraag dan hoeveel geld de VW-werknemers krijgen. Maar er is blijkbaar niemand die ze stelt.

Guido Muelenaer

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content