Socialisme moet de mensen gelukkig maken.” Met die quote als titel voerde ons zusterblad Knack onlangs een uitgebreid gesprek met Mark Elchardus. De professor sociologie en partij-ideoloog van de SP.A timmert aan “de maakbaarheid van de samenleving.” Misschien moet Elchardus, die de pen mag vasthouden voor de herformulering van de partijbeginselen van de SP.A, eens een bezoekje brengen aan Henegouwen. Het geluk dat het socialisme in die provincie brengt, is van een veeleer grimmige aard. Nochtans kreeg de Parti Socialiste al ruimschoots de tijd voor de vormgeving van een maakbare samenleving. Want de socialisten zijn sinds 1894 (!) incontournable. Met ofwel een absolute meerderheid, ofwel een percentage van de stemmen dat vlot de 40 % overstijgt. Het resultaat van die zegeperiode naar het socialistische paradijs is ronduit rampzalig. Henegouwen vergleed de voorbije 110 jaar tot een samenleving die enkel met grootschalige infusen – via Vlaanderen of de Europese Commissie – klinisch overeind blijft.
Het leven zoals het is in de PS-staat viel stil. Letterlijk. In 1800 telde de provincie een half miljoen mensen, in 1900 1,1 miljoen. In 2000 groeide dat aantal naar geen 1,3 miljoen of een stijging van 11 %. In België klom de bevolking in dezelfde periode met 35 %. De gemiddelde levensverwachting bedroeg in 2002 76,5 jaar of drie jaar minder dan in het Vlaamse gewest. Ook in de oude lidstaten van de Europese Unie leeft men gemiddeld twee jaar langer. De levensverwachting van Henegouwen benadert die van de nieuwe, Oost-Europese lidstaten. De provincie Henegouwen staat vooraan in de misdaadstatistieken van het land. De werkgelegenheidsgraad bedraagt amper 48,35 %. In de privé-sector werkt geen 15 % van de werknemers, tegen een gemiddelde van 35 % voor België. Het gemiddelde inkomen voor het aanslagjaar 2003 was voor België het laagste in Henegouwen, met 20.765 euro. Of bijna de helft lager dan in koploper Vlaams-Brabant.
De evolutie in Henegouwen herinnert onvermijdelijk aan het grimmige scenario dat midden jaren veertig van de vorige eeuw door denkers als Karl Popper en Friedrich von Hayek werd geschetst. In een socialistische maatschappij komt het leven letterlijk tot stilstand. Het streven naar iedereen gelijk doodt elke prikkel, elke motivatie tot vooruitgang. Karl Popper waarschuwde voor maakbare samenlevingen. Het enige wat politici mogen betrachten, is piecemeal social engineering. Een overheid mag nooit de pretentie hebben dat ze een samenleving kan sturen. Dat leidt enkel tot ongelukken. Een overheid moet een breed kader scheppen, spelregels vastleggen voor een samenleving waar iedereen zo ruim mogelijk kansen moet krijgen. In het Vlaamse gewest zwaait al een eeuw de klassenvijand nummer één, de vrijemarkteconomie, genadeloos de plak. Het resultaat werd een van de meest welvarende economieën van de wereld. De Vlaming had het nog nooit zo goed als vandaag.
Het beleid in Henegouwen moet drastisch keren. Met een onmiddellijke stopzetting van alle subsidies en transfers naar de provincie. Enkel gedwongen prikkels halen Henegouwen uit de klinische dood.
Wolfgang Riepl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier