“Het individueel bekendmaken van lonen is een vorm van voyeurisme”

Hebt u commentaar op deze rubriek? Mail dan naar trends@trends.be

MAANDAG 11 oktober

De federale regering rondt haar begrotingsgesprekken af. Het resultaat stelt Remi Vermeiren enigszins teleur.

Remi Vermeiren. “De regering slaagt er amper in om een evenwicht op de begroting te realiseren. Dat is jammer, want de veronderstellingen die ze hanteert bij het opmaken van haar begroting – een groei van 2,5 % – gaan uit van een periode van hoogconjunctuur. Het is des te spijtiger omdat het primaire saldo van de begroting, dus zonder rentelasten, slechts 4,5 % bedraagt. Dat is minder dan de 6 % die enkele jaren geleden werd gehaald en nog steeds de doelstelling had moeten blijven om zo een marge op te bouwen. “Je mag zeker niet uitsluiten dat de groei volgend jaar kan tegenvallen. De wereld maakt nu een periode mee waarin de groei wereldwijd gebeurt: synchroon in zowel Amerika, Europa als Azië. Krijgen we volgend jaar een synchrone daling? Er is de dure olie. De pogingen die een nieuwe Amerikaanse president zal moeten ondernemen om het overheidstekort te doen dalen, kunnen ook daar de groei remmen. Blijft de groei achter, dan zal de regering volgend jaar extra maatregelen moeten nemen, zonder dat ze fundamentele stappen heeft kunnen nemen inzake het budget, de vergrijzing, de competitiviteit.

“Bovendien laten de gesprekken met de sociale partners niet veel goeds verhopen. De uitgangspunten van de vakbonden over de ruimte voor loonsverhogingen lijken me streng. Er is niet veel ruimte voor compromissen. Als we fundamentele beslissingen uitstellen, kunnen de problemen nog verergeren. Vroeger was Nederland het voorbeeld in positieve zin, nu hebben we er schrik van. Maar zeker qua competitiviteit en vergrijzing hebben ze tenminste stappen gezet.”

DINSDAG 12 OKTOBER

In de marge van de beleidsverklaring raakt bekend dat de regering institutionele beleggers wil inschakelen om oude achterstallige belastingschulden te innen. Een merkwaardig initiatief, vindt Remi Vermeiren.

Vermeiren. “Dat is een middel om snel inkomsten te genereren, maar ik vraag me ernstig af of het uiteindelijke economische resultaat positief zal zijn. Er is pas een voordeel wanneer de extra netto-inning groter is dan de kosten van de operatie. Maar vermoedelijk zal de marktwaarde van die belastingschulden, bij gebrek aan een vergelijkingsbasis, conservatief worden ingeschat. Terwijl de institutionelen zich zullen willen indekken door een voldoende hoge discount op die marktwaarde te vragen, bij wijze van risicopremie. Daardoor valt het te betwijfelen of je op deze manier een noemenswaardig deel van de belastingschuld kan mobiliseren.

“Bovendien vraag ik mij af wat het personeel van het ministerie van Financiën van deze operatie moet denken. Sommigen waren al niet bijster positief over de eenmalige bevrijdende aangifte. Nu wordt er uitbesteed, terwijl de regering net zo goed vroeger al had kunnen investeren in de computerinfrastructuur en de juridische en managementondersteuning van de fiscus.

“Deze operatie houdt, net als het verkopen en leasen van overheidspatrimonium en het Zilverfonds, een erkenning in van het gebrek aan deugdelijk bestuur en het vertrouwen in de eigen toekomstige werking. Het zijn schijnbewegingen die snel geld in het laatje brengen, maar die per saldo wellicht duurder uitkomen dan jezelf de discipline opleggen om een buffer op te bouwen en het overheidstekort te beperken.”

VRIJDAG 15 OKTOBER

Theo Dilissen vervangt Jan Coene als voorzitter van de raad van bestuur van Belgacom. Eerder moest Coene opstappen bij de Ieperse weefgetouwenproducent Picanol, na onvrede over zijn verloningspakket. Toch is Remi Vermeiren niet enthousiast om de individuele lonen van topmanagers publiek te maken.

Vermeiren. “Ik heb nooit goed begrepen waarom bepaalde vergoedingen zo hoog moeten oplopen. Soms, bij een crisissituatie, maakt zo’n man of vrouw dat waar. Maar in veel gevallen staat de verloning totaal niet in verhouding tot de economische bijdrage die ze kunnen leveren aan normaal draaiende bedrijven. Bovendien vloekt het met onze opvattingen dat de bedrijfsleiding een ploeg moet zijn. Het is logischer de verloning van het hele directieteam en het gemiddelde per persoon te bekijken.

“Ik voeg er ineens aan toe dat de lonen in België doorgaans binnen de perken blijven, zeker wanneer je ze vergelijkt met de Angelsaksische landen. Al rust daar meer verantwoordelijkheid bij de chief executive officer.

“Daarom ook zie ik in het individueel bekendmaken van lonen geen toegevoegde waarde. Met evenementen als dit dreigt zo’n maatregel er snel doorgedrukt te worden. Ik vind dat een vorm van voyeurisme, die vermoedelijk eerder een sneeuwbaleffect creëert: als die zoveel verdient, moet ik minstens evenveel of meer verdienen. Misschien vermijd je er de grootste excessen mee, maar je kan net zo goed stellen dat er dan vermoedelijk meer pogingen komen om op een andere manier je topmensen te vergoeden.”

L.H.

“Het verkopen van nog te innen belastingen is een erkenning van het gebrek aan vertrouwen in de eigen werking van de overheid.”