“Geregeld ruzie met Christian Leysen, maar altijd beleefd”

“Laten we nu maar eerst eens doen werken wat we hebben.” De doelstelling van gedelegeerd bestuurder Ivan Geilenkotten van Ahlers voor 2006 is eenvoudig. De praktijk is iets complexer.

De verhouding tussen Ivan Geilenkotten en zijn voorzitter, Christian Leysen, kan je op twee manieren beschrijven. “Ofwel zeg je dat we 100 % complementair zijn, ofwel dat we absoluut niks met elkaar gemeen hebben,” zegt Geilenkotten. Maar de combinatie werkt wel. De omzet (185 miljoen euro in 2004) dikte in 2005 aan met “10 à 11 %”, de winst steeg procentueel “nog meer”.

De twee Ahlers-topmannen leerden elkaar kennen bij de Antwerpse Waterwerken (AWW), het overheidsbedrijf dat Geilenkotten “met veel plezier” drie jaar lang leidde. “Christian is strategisch geweldig, maar dat moet ook nog worden uitgevoerd. We hebben geregeld stevig ruzie ( lacht), maar altijd beleefd.”

Het laatste jaar, schat Geilenkotten, werden ruim vijftig medewerkers aangetrokken. “Anderhalf jaar geleden begonnen we in India. Nu hebben we er negen kantoren en negentig mensen die voor ons werken, en bovendien draaien we er al break-even. Tegenvallers? In Oekraïne gaat het minder vlot, al merk je dat Charkiv bijvoorbeeld wel een verwesterde, dynamische stad is. De grootste uitdaging in de verschrikkelijk snelle groei is de juiste mensen aanwerven, en ik wil meestal nog sneller gaan dan Ahlers,” lacht hij.

Geilenkotten, van opleiding scheikundig ingenieur, werkte eerder bij brouwerij Bralima in Kinshasa en de bottelarij van Artois in Zwijnaarde, waar hij tegelijkertijd een MBA haalde aan de Vlerick Leuven Gent Management School en aan Insead in Fontainebleau. Verder staan Alken-Kronenbourg, Iglo-Ola, General Biscuits, Daf Trucks Vlaanderen, Ter Beke, Vandeputte International en ten slotte waterproducent AWW op zijn cv. “Noem me maar een interim-manager, maar dan naar Nederlands model: iemand die zaken in vraag durft te stellen, of helpt op het moment van fusies en overnames.”

De uitdaging bij Ahlers bestaat erin de ruim veertig kantoren van de groep – in de Baltische staten, Rusland, Indonesië en China – te doen samenwerken. “Dat is minder makkelijk dan het lijkt. Dan merk je de complexiteit van de afstand, de invloed van de verschillende culturen. Ik reis nu veel meer, je komt soms prachtige stadjes tegen. Bakoe in Azerbeidzjan is een pareltje.” Bovendien is het bedrijf nu volop bezig in Vietnam, en zijn er in 2005 twee kantoren bijgekomen in Afrika: in Ghana en in Congo-Brazzaville. “Wij volgen daar onze internationale klanten, dus we hebben een basis om de kosten te dekken. Maar het is boeiend om te zien hoe compleet nieuwe handelsroutes ontstaan. Vroeger passeerde dat soort trafieken via Antwerpen, nu gebeurt dat rechtstreeks vanuit Azië.” Opdracht is nu dat netwerk te laten renderen. “Onze verkooptroef is onze aanwezigheid op sommige verschrikkelijk moeilijke plaatsen. Een container thee van India via Sjanghai naar Alma-Aty in Kazachstan krijgen, is makkelijker gezegd dan gedaan. We hebben een magazijn in Gent, twee in de Oekraïne en één in Sint-Petersburg. Alleen dat laatste al is een investering van 20 miljoen dollar. Laat dat maar eerst eens renderen, voor we verder gaan.”

I S: gedelegeerd bestuurder van Ahlers.

VRIJE TIJD: lezen, joggen, golf.

L.H.