Geld tegen risico

Het Leuvense NetVision wil als eerste Europese marktspecialist in “secure e-commerce” een beursnotering op Easdaq wagen. Of hoe een groeibedrijf met verhoogde risicograad aanleiding kan geven tot elektronische handel met een lager veiligheidsrisico.

Als het even meezit, mag Stijn Bijnens (30 j.) zich straks de jongste chief executive officer (CEO) op Easdaq noemen. Zijn bedrijf NetVision, een spin-off van de KU Leuven – gepokt en gemazeld in Internet-beveiliging – wil zo’n 900 miljoen frank ophalen (tussen 20 en 25 miljoen euro) op de Europese groeibeurs. De drafts van het prospectus liggen ter goedkeuring bij de Commissie voor het Bank- en Financiewezen ( CBF). Wordt daar het licht op groen gezet, dan gaat de road show wellicht al op 26 januari van start.

Plannen over deze beursgang doken al op in de lente van 1998 – tijdens een jaarvergadering van Telinfo. Een aandeelhouder vroeg er aan topman John Cordier of zijn telecombedrijf niet overgewaardeerd was. Prompt wees deze op enkele latente financiële meerwaarden in zijn portefeuille. Zo bezat Telinfo 27% in NetVision: een belang dat voor 10 miljoen frank stond ingeboekt. Een conservatieve schatting – zo beklemtoonde Cordier – want een studie van KBC Securities had NetVision toen net gewaardeerd tegen 1,7 miljard frank.

Vandaag is het in mei 1995 opgestarte Leuvense hightechbedrijf wellicht meer waard. Als we ervan uitgaan dat voor de beoogde 900 miljoen frank vers kapitaal 20% van de aandelen op de beurs zou worden verzilverd (precieze cijfers zijn echter nog niet bekend), dan stijgt de waarde van NetVision in één klap naar 4,5 miljard frank. KBC Securities en Banc America Robertson Stephens zullen optreden als lead investors van de publieke plaatsing. De overige leden van het syndicaat zijn het Belgische Bank Degroof en de Scandinavische investeringsbankier Aros Securities.

Schot in de roos?

De beursambities van NetVision zijn alvast een opsteker voor Telinfo en de Limburgse uitgever Concentra. Elk van hen bezit 27% van de aandelen. Daarvoor betaalden zij in september 1996 ieder 10 miljoen frank. Een blokkeringsminderheid van 33% is in handen van het stichters- en managementtrio Stijn Bijnens, Wouter Joosen (chief technology officer) en Christophe Huyghens (chief operating officer). De overige aandelen zijn verdeeld over de KU Leuven (10,2%) en het aandelenoptieplan voor het personeel.

In september

vorig jaar trok branchegenoot Brokat Infosystems AG met succes naar de Duitse beurs Neuer Markt. Het aandeel opende er tegen 64 mark (zo’n 1320 frank) en klom na één dag al met 32%. Begin vorige week schommelde de beurskoers rond de 215 mark of zo’n 4400 frank – een verdriedubbeling in nauwelijks vier maanden tijd. Het in 1994 opgerichte Brokat is gespecialiseerd in software voor webbanking. De Belgische groep Fortis is één van zijn trouwste klanten. Vorig boekjaar draaide de firma een omzet van 29,6 miljoen mark (600 miljoen frank).

Met dit parcours van Brokat in het achterhoofd, zou de (Europese) beursgang van NetVision wel eens een schot in de roos kunnen zijn. In drie jaar tijd wist NetVision zich vlot op te werken tot een speler van Beneluxformaat. De omzet steeg van 17 miljoen frank in het boekjaar 1995-1996 tot 74 miljoen in 1997 (+340%). Er is nooit verlies geboekt: de cashflow in 1997 bedroeg 10 miljoen frank. Het bedrijf telt vandaag zo’n 70 personeelsleden – waaronder iets meer dan 40 burgerlijk ingenieurs en een tiental doctors in de computerwetenschappen.

Entrepreneur Stijn Bijnens weigert zich echter het hoofd op hol te laten brengen. In zijn boekenrek thuis ligt het beduimelde exemplaar van ” Burn rate“, waarin ex-journalist en Net-pionier Michael Wolff op ontnuchterende wijze zijn ervaringen in de digitale economie uit de doeken doet. De auteur veegt onder meer de vloer aan met venture capitalists die op Faustiaanse wijze grof geld beloven in ruil voor de felbegeerde ziel van de ondernemer.

Is Stijn Bijnens ook niet een beetje verleid geweest door industriëlen zoals een John Cordier, die er alle belang bij hebben dat NetVision naar de beurs gaat? De 30-jarige CEO ontkent dat hij onder druk werd gezet. Zegt hij: “Op een gegeven moment krijg je investeringsbankiers over de vloer. Zij vertellen je dat een IPO ( nvdr – initial public offering) een realistische optie is. Je begint je in de materie te verdiepen en komt vervolgens tot de vaststelling dat NetVision de eerste marktspeler in secure e-business op een pan-Europese beurs kan worden.”

De introductie van Brokat op de Neuer Markt vormde een extra stimulans. “Je begint te redeneren in termen van een wedloop,” zegt Stijn Bijnens. “Internationaler worden, is onze ambitie. We mikken op een Europese expansie en willen hiervoor stap voor stap territorium pakken – dit zowel via organische groei als door overnames. Je hebt dus geld nodig. De beurs is daarvoor een uitstekend vehikel en – los daarvan – ook een geschikt platform om onze visibiliteit en geloofwaardigheid op te krikken.”

De bittere pil

Deze zomer werd geld noch moeite gespaard om het bedrijf beursrijp te maken. De boekhouding werd aangepast aan de strenge US GAAP ( General Accepted Accounting Principles). “Een bittere pil die we in één keer hebben doorgeslikt,” aldus Stijn Bijnens. De échte omzet van het bedrijf in het boekjaar 1998 zakte hierdoor naar 160,7 miljoen frank, of 36% lager dan de in de loop van 1998 voorspelde 250 miljoen frank.

De afslankingskuur was draconisch, maar noodzakelijk. Zowel overheidssubsidies als verkochte software zonder bewijs van fysische levering werden meteen uit de omzet geschrapt. Jaarlijkse onderhoudscontracten werden uitgesplitst over de twaalf lopende maanden – en niet meer in één klap (vooraf) ingeboekt.

Ook de groei

in brutowinstmarge werd door de beursvoorbereidingen ietwat gefnuikt: ze steeg slechts in minieme mate van 37% in 1997 naar 41% in 1998. Oorzaak hiervan was de dure inpassing van alle bedrijfspc’s in één performant rapporteringssysteem. Hierdoor stegen de interne administratiekosten met 262% tot 20,9 miljoen frank. Goed voor een knauw van 13% uit de jaaromzet.

Die cijfers illustreren welke inspanningen een bedrijf als NetVision moet leveren om Easdaq-“waardig” te zijn. Voor Bijnens was het een maturiteitsexamen. Zo beschikte zijn groeifirma jarenlang niet eens over een heuse verkoopstrategie. ” Ik was de enige verkoper in het bedrijf,” grijnst hij. “We deden zelden aan actieve prospectie. De orders liepen vanzelf binnen.”

Die laissez-faire-houding is nu verleden tijd. Vorig jaar liet NetVision door het Britse Datamonitor een gedetailleerde marktstudie uitvoeren. Daarin word de “ontwikkeling van internationale distributiekanalen” aagestipt als één van de grote uitdagingen van het bedrijf. Zeker in een (Europese) markt waar het belang van professionele diensten met betrekking tot security in de totale IT-bestedingen nog verder zal stijgen van 2% in 1997 naar meer dan 7,5% in het jaar 2001.

Halverwege augustus 1998 kocht NetVision 70% van de aandelen van het Deense bedrijfje SSC ( Scandinavian Security Center). “Dit is niet zomaar een overname,” liet Wouter Joosen van NetVision toen weten. “De samenwerking met SSC zal resulteren in een versnelde doorbraak op de Scandinavische markt.”

In het studierapport raadt Datamonitor de Leuvense Internet-beveiliger ook aan om meer nadruk te leggen op de ontwikkeling van eigen softwareproducten. De voordelen hiervan zijn legio: een snellere omzetgroei, vluggere return on investment ( ROI), recurrente inkomsten en de uitbouw van een merknaam.

Banaliteit in software

Op dit ogenblik is meer dan 70% van de omzet van NetVision afkomstig van netwerk- en beveiligingsdiensten. Eigen producten zoals MultiSecure (transacties op het Net) of EasyPayment (digitale betalingen) leveren slechts een marginale bijdrage. Dit moet veranderen. “Recurrente verkopen zijn voor NetVision de enige manier om in de toekomst mooie groeicijfers en marges te blijven voorleggen,” beseft Stijn Bijnens. “Evolueren van een pure diensten- en projectenleverancier naar een productenbedrijf is dus de boodschap.” Vorig jaar werd daarvoor het O&O-budget opgekrikt met 85% tot 26,9 miljoen frank – goed voor 17% van de omzet.

Toch kleven er

ook risico’s aan die productaanpak. Zo dreigt er een banalisering ( commoditisation) van de software voor firewalls: die software wordt steeds meer als een afzonderlijk product verkocht. Hierdoor daalt de eenheidsprijs, en dus ook de winstmarge. Ook extra dienstverlening wordt minder noodzakelijk: wat wederom het winstpotentieel doet krimpen. Daarnaast wordt ook meer en meer firewall-software geïntegreerd in routers. De potentiële concurrentie verbreedt zich dus naar netwerkfirma’s zoals Cisco, Bay Networks of RadGuard.

Eenzelfde banalisering is merkbaar bij de antivirussoftware, zo stelt Datamonitor vast. In de markt van de digitale betalingen acht het studiebureau dit gevaar nog niet zo reëel. Op dit ogenblik wordt de sector van de elektronische handel nog steeds gedomineerd door off line-betalingen. Tegen 2002 zal het segment van die off line-afhandelingen verschrompeld zijn tot minder dan 18%. Tenminste, als de standaarden voor veilig betalen – zoals de SET-norm – een brede verspreiding kennen.

Datamonitor verwacht dat SET ( Secure Electronic Transactions), die onder meer door Visa en Mastercard wordt gebruikt, pas vanaf halverwege 1999 de consument zal bereiken. Ook NetVision heeft zijn product EasyPayment, dat in oorsprong alleen was bedoeld voor betalingen met de Proton-kaart op het Internet, aangepast aan de SET-norm. Het Leuvense hightechbedrijf doet hiervoor een beroep op de expertise van het Ierse Trintech. Is dit geen risico? Wat als de SET-norm definitief doorbreekt? Is de afhankelijkheid van Trintech dan niet te groot? Stijn Bijnens: “Pas over drie jaar weten we duidelijk waar we staan. Dan zullen we de situatie evalueren.”

Door die onzekerheid omtrent SET blijft het succes van EasyPayment voorlopig exclusief verbonden met de marktpenetratie van Proton. En daar oogt de situatie niet erg rooskleurig. “De lage aanwezigheid van chipkaarten en kaartlezers op de Europese markt is een pover argument (voor handelaars) om (betaal)software aan te kopen,” schrijft Datamonitor.

Over het product MultiSecure van NetVision is de Britse studie iets optimistischer. De Europese markt voor transactionele software op Internet – met toepassingen zoals webbanking,e-trading, beursverhandeling en zelfs autoverhuur of teleworking – zal in de periode 1998-2002 stijgen van 65 miljoen naar 100 miljoen dollar, voorspelt Datamonitor. En vooral Duitsland en Scandinavië zullen hierin de voortrekkers zijn. Op die markten moet NetVision dus in eerste instantie focussen.

De Europese concurrentie

is niet mals. Vooral op de Britse markt zijn kleine, maar zeer agressieve marktspelers actief, met cryptische bedrijfsnamen zoals Zergo, Logica, Integralis, Zeuros, Intellect en Praesidium. Een essentieel punt voor NetVision blijft de ononderbroken aanvoer van grijze hersencellen. De solide relatie met Distrinet, de onderzoeksgroep van Pierre Verbaeten (53 j.), professor aan de afdeling computerwetenschappen van de KU Leuven, moet hiervoor borg staan.

Via de vzw Leuven Research & Development ( LRD) bezit Distrinet vandaag nog steeds 10,2% van de NetVision-aandelen. De helft van die aandelen zal worden verkocht tijdens de IPO. Met de koersopbrengst van de rest zal het lopende onderzoek bij Distrinet worden gefinancierd.

Vorige week kreeg het managementteam van NetVision nog een bijkomende versterking in de managementploeg: Vic Haenen (ex- Bank Degroof, ex- VTM) werd aangetrokken als deeltijds chief financial officer (CFO). Een andere niet te onderschatten aanwinst is Francis Vanderhoydonck, die vorig jaar ontslag nam als hoofd van de afdeling Corporate bij de G-Bank en sinds kort actief is bij Lernout & Hauspie. Deze specialist in fusies en overnames zetelt als onafhankelijk lid in de raad van bestuur.

Dit extra managementadvies komt niets te vroeg, want er rolt een concentratiegolf doorheen de sector. Hét rolmodel daarbij is de fusie van McAfee en Network General in december 1997 tot Network Associates. Dit nieuwe fusiebedrijf nam daarna achtereenvolgens de encryptiespecialist PGP, de firewallproducent TIS, de veiligheidsauditor Secure Networks en het antivirussoftwarebedrijf Dr. Solomon over.

Volgens Datamonitor is die fusiegolf het gevolg van één grote verzuchting bij de eindgebruikers: de behoefte aan “one-stop security shopping”. De vraag is in welke mate NetVision hierop zal kunnen inspelen.

PIET DEPUYDT