Geen goudbubbel, wel schuldzeepbel

De dollar is aan een sterke daling bezig. Tegelijkertijd zet goud elke dag records neer. Is dit een nieuwe bubbel of verbergt het andere stromingen in de financiële markten?

Het is opnieuw oorlog, zij het maar een muntoorlog. Tenminste als we de afgelopen dagen de kranten mogen geloven. Van Brazilië tot de Verenigde Staten over Europa wordt hardop geklaagd. Het is allemaal soms verwarrend: de dollar is te duur volgens de Amerikanen, te goedkoop volgens Europa. Het IMF vindt de dollar te duur, de OESO ziet de dollar verstevigen.

Je kan de Amerikanen en hun centrale bank zeker niet verwijten dat ze niet alles hebben gedaan om een zwakke munt te hebben. Eerst beleden ze een politiek van verhuizing van de industrie naar andere landen. Vervolgens verarmden ze hun bevolking door ze te overladen met schulden. Daarna begon de centrale bank geld te drukken, bliezen ze hun balans op met toxisch papier, riepen ze van alle wolkenkrabbers dat ze inflatie zouden creëren en stelden ze Ben Bernanke aan na een brezjneviaanse regeerperiode van Alan Greenspan. De VS hebben echt alles gedaan om een zwakke munt te hebben, het werd alleen nog niet genoeg geapprecieerd door de buitenwereld. In de wandelgangen van Washington wordt openlijk gesproken over de noodzaak van een zwakke dollar, een ‘Death Wish’ waarvan ze geloven dat het hen zal bevrijden van alle economische problemen.

De stijging van de goudprijs gaat hand in hand met het verlies aan geloofwaardigheid van de dollar, maar er is meer. De spectaculaire stijging van de goudprijs is pas echt op gang gekomen in de aanloop van de financiële crisis, toen mensen met een langer geheugen dan de toen overheersende massa, de opkomst van Fannie en Freddie, de tsunami aan drieletterig financieel vergif en het wantrouwen in drieletterige kwaliteitslabels vertaalden in een vlucht naar edelmetaal.

Kan men verbaasd zijn dat de goudprijs door het dak gaat als de behoeders van het internationale geldsysteem zich roekeloos gedragen? Als iemand met toestemming van de kapitein mag spelen met lucifers op het dek van een olietanker, dan vlucht de bemanning ook eerst stilletjes en vervolgens stormenderhand naar de reddingssloepen.

China lijkt het enige land te zijn met enig economisch gewicht, dat een stabiel financieel systeem heeft weten te handhaven. De fabuleuze externe reserves van ondertussen 2000 miljard dollar verblinden echter de observaties. Het Chinese interne systeem is ondergraven door massale slechte kredieten, wankele banken en intransparante staatsbedrijven.

In relatieve termen is China wellicht een van de beste leerlingen van de klas. Het land koopt ook zoveel mogelijk van het goud dat de westerse landen al verkochten. Geweldig doorzicht van onze westerse centrale bankiers: goud verkopen vanaf 400 dollar en diversifiëren naar schuldpapier.

De internationale muntoorlog is in werkelijkheid een dronkenmansrace op een steile neerwaartse helling van dalende credibiliteit en de onwil om de westerse schuldverslaving ten gronde aan te pakken. Niet de goudprijs, maar de westerse schulden zijn de echte bubbel van vandaag.

Reacties zijn welkom op trends@econopolis.be

Geert Noels – CEO en hoofdeconoom van vermogensbeheerder Econowealth

Kan men verbaasd zijn dat de goudprijs door het dak gaat als de behoeders van het internationale geldsysteem zich roekeloos gedragen?