Franse bijdrage was nooit een succes

DE FEDERALE regering kent de bouw en de uitrusting van twaalf nieuwe Belgische en Nederlandse mijnenvegers toe aan het Franse consortium Belgian Naval & Robotics. Volgens politici zal dat voor een sterke economische return tot 2 miljard euro zorgen. In Zeebrugge komt bij Flanders Ship Repair een dronefabriek die voor honderden banen zal zorgen. Dronetechnologie is een essentieel onderdeel van de moderne mijnenbestrijding. Die technologie verankeren in België betekent dat ons land een referentie wordt voor andere marines die de technologie van hun mijnenvegers willen upgraden. Bovendien heeft zo’n onderzoekscentrum spillovereffecten naar de privésector.

Toch rijzen hier vragen omdat de Franse bijdrage aan de Belgische marine nog nooit een succes is geweest. Twee patrouilleboten van de Belgische marine – Castor en Pollux – zijn van Franse makelij. In kringen van de zeemacht is te horen dat het “brol” is. Ook de NH90-helikopters (de vervangers van de Sea King voor reddingen op zee) zijn door de Fransen opgedrongen. Die helikopters staan sinds vorig jaar meer dan goed is aan de grond. De problemen begonnen al bij de aankoop. Drie van de vier toestellen beschikten niet over de gevraagde perfomante radar. En die radar valt geregeld uit. Ook moesten de fregatten worden omgebouwd omdat de NH90 er niet op paste.

Die inefficiëntie dreigt met de komst van de Franse mijnenbestrijdingsvaartuigen te vergroten. De Belgische en de Nederlandse mijnenvegers zullen radars van het Deense bedrijf Terma krijgen, een compleet ander systeem dan dat op de rest van de Nederlandse vloot. In de Belgische marine zal de beperkte vloot uit drie compleet verschillende schepen bestaan: fregatten, de patrouillevaartuigen Pollux en Castor en de mijnenbestrijdingsvaartuigen.

De vraag is of België geen kat in een zak koopt, waarvan de factuur op termijn bij de belastingbetaler zal terechtkomen.