Fraai speelgoed

De Yamaha ZSR 660 ziet er leuk uit, gaat niet overdreven hard en is makkelijk te besturen : plezier gegarandeerd, dus.

Men neme het motorblok van de 660 cc Yamaha Ténéré, het zogenaamde Deltabox-frame van de Yamaha 250 cc, de achtervork van een TZ 125 en een upside-down voorvork. Men monteert dit alles aan elkaar en voilà : de Yamaha ZSR 660 is een feit. Niet de Japanners kwamen op dit idee, wel de Italiaanse Yamaha-importeur die het project aan de fabriek voorstelde. De ZSR 660 wordt nu in Italië gebouwd en voorzien van een aantal Europese onderdelen (Italiaanse Brembo-remmen, een Duitse Boge-achtervering en Pirelli-banden).

De motor ziet er zeer fraai uit ; daardoor alleen al valt hij op in het verkeer. De ZSR 660 is een supersportmotor : een stroomlijnkuipje met lage ruit, een grote brandstoftank (14 liter) en een race-achtig zitje. De twee stuurhelften staan laag op de voorvork, de voetsteunen goed naar achteren. De zithoogte bedraagt nauwelijks 77 cm ; je zit dus meer in dan op de motor en je voelt je als het ware een coureur.

De ZSR 660 geeft onmiddellijk vertrouwen. Door het geringe gewicht (159 kilo) en het lage zwaartepunt is hij makkelijk te besturen. Dat blijkt vooral op een bochtig traject : daar is de motor in zijn element. Je hebt ook het idee dat je de motor de baas bent, en niet andersom. Optrekken gaat prima, maar het is niet de adembenemende acceleratie van een viercilinder.

Ook de topsnelheid is niet extreem : tussen 170 en 180 km/u. Op de autoweg kom je bij zowat 5000 toeren vlot aan een snelheid van 140 tot 150 km/u, en dan heb je nog wat reserve (het rode gebied begint bij 7000 toeren). Het voordeel daarvan is dat je niet voortdurend bang moet zijn om door de Rijkswacht “gekiekt” te worden.

Anderzijds is de verleiding groot om met deze Yamaha al snel een beetje gek te gaan doen, juist omdat hij zo makkelijk rijdt. Een dergelijke motor boezemt immers minder ontzag in dan bijvoorbeeld de Suzuki GSX-R 750, die onlangs op deze bladzijde aan bod kwam.

Toch vertoont de ZSR 660 een paar nadelen. Zo is de vering wat aan de harde kant voor de hobbelige Belgische wegen : soms slaat het stuur ei zo na uit je handen. Door de voorovergebogen zitpositie vangen de polsen ook de nodige klappen op ; vooral bij lage snelheden drukt het lichaamsgewicht op die gewrichten maar deze motor is dan ook niet bedoeld om langzaam te rijden. Verder zijn de uitsparingen in de tank bemeten voor rijders met korte benen : wie iets langere ledematen heeft, zit met zijn knieën tegen een rand aan.

Eén van de aangenaamste aspecten ten slotte is de prijs. De Yamaha ZSR 660 kost nét geen 250.000 frank ; dat is bijzonder goedkoop voor een dergelijke motor.

AD VAN POPPEL

Yamaha ZSR 660 Een plezierige en betaalbare supersportmotor.