Financieel planner: een nieuw beroep

Financiële planning is “het proces waarbij iemand zijn persoonlijke financiële doelen bepaalt én manieren uitwerkt om die te bereiken.” Maar waar vindt u hulp als het moeilijk wordt?

De auteur doceert persoonlijke financiële planning aan de Universiteit Antwerpen en is voorzitter van de Vlaamse Federatie van de Beleggingsclubs (VFB).

1. Een financieel plan komt tot stand door de beslissingen die het gezin stap voor stap ten uitvoer legt. Dat plan moet niet op papier staan om echt te zijn. Plannen blijft een dynamisch proces. Als de middelen van het gezin toenemen, kunnen nieuwe projecten (een eigen woning, een tweede wagen, hogere studies, vakanties enzovoort) worden waargemaakt. Tegenvallers worden opgevangen door uitgaven terug te schroeven en projecten te laten vallen.

2. Bij het uitwerken van een concreet plan spiegelt u zich aan vrienden, familieleden, collega’s en vindt u info in allerlei literatuur. Het is een intuïtief gegeven dat mogelijke tegenslagen in verband met werkloosheid, ziekte, invaliditeit en voortijdig overlijden in dat plan moeten worden betrokken. Een degelijk plan berust op duidelijke doelstellingen, eenvoudige middelen en een gezond respect voor het onverwachte.

3. Voor eenduidige beslissingen gaat u zelf te rade bij de bankdirecteur en de verzekeringsagent, zoals voor de aankoop, financiering, verzekering van de woning en de wagen. Wie alert inspeelt op de voorgelegde voorstellen komt alras tot een rationeel besluit. Maar vlugheid van geest volstaat niet als het gaat om complexe problemen, zoals de overdracht van het eigen bedrijf gekoppeld aan een successieregeling, of als u gehandicapte nabestaanden wil beschermen, of als u voor belangrijke beleggings- en vastgoedbeslissingen staat.

4. Dezelfde bankdirecteur of verzekeringsagent zal behulpzaam willen zijn door een voorstel te lanceren dat binnen zijn actie- radius ligt – dat wil zeggen een standaardoplossing gesneden op de maat van de producten die ze verkopen. Voordeel is dat u dat advies ‘gratis’ bekomt. Dat is dan één oplossing, maar vaak niet de eenvoudigste, goedkoopste of juridisch en fiscaal zekerste in uw concreet geval.

5. Financiële dienstverlening kost tijd, dus geld. Als een werknemer jaarlijks bruto 85.000 euro aan zijn baas kost, houdt hij netto 30.000 euro over, of 2500 euro per maand. Als we aannemen dat de kosten van de organisatie tot een verdubbeling van de kostprijs per verkopend hoofd leidt – dus in totaal tot 170.000 euro – dan moet een bedrijf per verkoper en per dag 850 euro marge halen om die kostprijs terug te verdienen. Dat komt neer op 106 euro per uur. Als een werknemer een uur presteert voor een klant, moet dat bedrag er minstens ook uitkomen. Deze raming is aan de lage kant, want hooggeschoold personeel is veel duurder.

6. Kunnen commerciële agenten bij een cliënteel met een vermogen tussen 500.000 en 4.000.000 euro ‘gratis’ standaardoplossingen toepassen, dan blijft dat vaak lonend voor de aanbieder, want toepassingen van standaardplannen blijven makkelijker rendabel, gegeven de typische commissie die in de producten is verwerkt. Van een correcte verkoper verwacht u dat hij zijn winst maximeert door uw probleem binnen zijn mogelijkheden op te lossen.

7. Ambachtelijk uitgewerkte plannen waarbij een bredere gamma aan alternatieven wordt bekeken, kosten duidelijk meer tijd en geld. Van een deskundig raadsman verwacht u daarenboven dat hij handelt in uw specifiek belang. De klant zal aan een raadsman uiteraard veel meer informatie moeten verschaffen dan aan een commercieel agent. De echte raadsman verkoopt geen producten, maar oplossingen.

8. Het beroep van persoonlijke financiële planner is precies ontstaan om die synthese tot stand te brengen tussen accounting, juridische, fiscale en financiële vraagstukken die op het vlak van het beheer van het privé-patrimonium rijzen. Zelf afkomstig uit één der vereiste disciplines, hebben geschoolde planners geleerd ook de taal van de andere vakgebieden te spreken en in teamverband te werken om zo een geïntegreerde oplossing uit te werken.

9. In de VS werkt zowat 5 % van de financiële planners op een zuiver onafhankelijke basis: de grote meerderheid voor een financieel bedrijf. De vraag is dan hoe dicht de afdeling persoonlijke financiële planning of privé-vermogensbeheer zal staan bij de verkoopafdeling van de betrokken financiële instelling. Een voor de hand liggende oplossing is dat de betrokken afdeling functioneert als een zelfstandig bedrijf binnen de groep, bemand met adviseurs die niet bij de verkoop zijn betrokken. Voorts zijn ook garanties noodzakelijk die de interne discretie verzekeren bij de aanwending van gegevens die door de klant zijn verschaft. Een alternatief voor het opzetten van een eigen adviesafdeling is de planning uit te besteden aan een gespecialiseerd bedrijf.

10. Bedrijven die zich op planninggebied profileren, beschikken over planners en adviseurs die uw vragen in verband met privé-vermogensbeheer op een deskundige en deontologisch verantwoorde manier oplossen. Integere financiële planners en adviseurs zullen u dus bijzonder behulpzaam zijn, of ze nu werken voor een grootbedrijf of als onafhankelijk financieel adviseur.

Emiel Van Broekhoven

Persoonlijke financiële planners werken een geïntegreerde oplossing uit voor het beheer van uw privé-patrimonium.