Europa wil de toplonen aan banden leggen

De Europese Commissie lanceerde de jongste weken aanbevelingen om de toplonen en vertrekpremies bij beursgenoteerde bedrijven en in de financiële sector aan banden te leggen. Maar hoe sterk is Europa in de strijd tegen excessieve bonussen en gouden parachutes?

Wat heeft de Europese Commissie precies gedaan?

De EU-Commissaris voor de Interne Markt, de Ier Charlie McCreevy, presenteerde onlangs twee nieuwe aanbevelingen. De eerste heeft tot doel de bonuscultuur bij financiële instellingen aan banden te leggen. De tweede wil grenzen opleggen aan de toplonen en de opzegvergoedingen (‘gouden parachutes’) bij alle beursgenoteerde bedrijven. De tweede aanbeveling is een aanvulling van eerdere Europese voorstellen uit 2004. Daaraan besteedde nauwelijks een lidstaat aandacht.

Waarom voelt Europa zich geroepen om tegen het remuneratiebeleid ten strijde te trekken?

Er kwam de voorbije maanden een golf van kritiek op de riante bonussen en opzegvergoedingen die bankiers en bedrijfsleiders kregen, zelfs als de bedrijfsresultaten zwaar tegenvielen. Op instigatie van de G20-meeting in Londen, het Europees Parlement en Commissievoorzitter Barroso wil McCreevy iets doen aan deze pay for failure.

Wat staat er in de aanbevelingen van de Europese Commissie?

In de financiële sector wil Europa dat de salarissen en bonussen van alle managers en personeelsleden die invloed hebben op het risicoprofiel van de bank (dus niet enkel het senior management maar bijvoorbeeld ook traders) aan banden gelegd worden. Het variabele loon zou niet meer aan kortetermijndoelen gekoppeld mogen zijn.

Hoewel de Commissie zich niet aan bedragen waagt, zijn de voorstellen voor de begrenzing van toplonen en opzegvergoedingen in beursgenoteerde bedrijven iets concreter. Het gaat in de eerste plaats om een beperking van de ontslagvergoeding tot maximaal twee jaar vast salaris; de gouden handdruk vervalt als het ontslag te wijten is aan falen. Ten tweede pleit de EU voor een goed evenwicht tussen vast en variabel loon, waarbij het laatste gekoppeld wordt aan vooraf vastgelegde, meetbare prestatiecriteria, bij voorkeur op de lange termijn. Voorts wordt een minimumwachtperiode van drie jaar aanbevolen voor het uitoefenen van opties en het aanhouden van een beloning in aandelen. Ten slotte vindt Europa dat ondernemingen variabele beloningen die onterecht zijn toegekend, moeten kunnen terugvorderen.

Kan Europa op deze manier een beloningsbeleid opleggen?

Neen. De aanbevelingen van de Europese Commissie zijn niet bindend. Er is geen sprake van een richtlijn, die de lidstaten in wetgeving zouden moeten omzetten. McCreevy hoopt afspraken te maken met de lidstaten en ziet zijn aanbevelingen als een instrument om de regels op elkaar af te stemmen. Daarom vraagt de Commissie dat de lidstaten voor het einde van dit jaar melden hoe ze de bonussen en de gouden parachutes aanpak-ken, en of de nationale oplossing binnen het Europese kader valt.

Komen er in juni wettelijke maatregelen?

Misschien. Maar dan alleen voor de financiële sector. McCreevy beseft dat zijn aanbevelingen weinig impact zullen hebben. Daarom wil hij in juni de Europese richtlijn voor kapitaalvereisten wijzigen. Hij wil aan de nationale toezichthouders de mogelijkheid geven om sancties op te leggen aan financiële instellingen wier remuneratiebeleid een onaanvaardbaar risico voor het bedrijf inhoudt. In geval van een excessieve loonpolitiek zouden ze kunnen verplicht worden meer kapitaal aan te houden. (T)

Door Patrick Claerhout

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content