Elementair, Watson !

Met de bedrijfsfiches beschikt u over alle nuttige informatie om zelf gefundeerde beleggingsbeslissingen te nemen.

Het moest het voorbije jaar al flink mislopen om een aandeel te kiezen waarvan de waarde is gezakt. Daarvoor zou u, bij wijze van spreken, haast een beleggingssysteem moeten hebben.

En er bestaan veel beleggingssystemen. Maar er zijn er weinig of geen die echt werken, die permanent, jaar in jaar uit, een score geven die beter is dan het beursgemiddelde.

Er zijn wel mensen die het jaren na elkaar uitzonderlijk goed doen : Peter Lynch, Georges Soros, Martin Zweig of Warren Buffett. Ze beschikken allemaal over een soort systeem dat ze voortdurend aanpassen, bijwerken, corrigeren. Maar vooral : die specialisten laten hun eigen gezond verstand de eindbeslissingen nemen.

Zonder uitzondering gebruiken alle “beursgoeroes” bedrijfsresultaten als basisgegevens. Met de bedrijfsfiches die u jaarlijks in de Beleggersalmanak vindt, beschikt u over alle gegevens die nuttig en/of nodig zijn om gefundeerde beleggingsbeslissingen te nemen. U komt als het ware aan de start met dezelfde kwaliteitsbagage als de goeroes.

Uitgelijnd.

Bovenaan elke fiche vindt u praktische informatie over de onderneming zelf : de koerswinstverhouding (k/w), het dividendrendement, de oprichtingsdatum enz.

De grafieken geven weer hoe het aandeel op de beurs van Brussel heeft gepresteerd. De grote grafiek toont het koersverloop over een lange periode. In de grafiek rechtsboven krijgt u een detail, over een periode van één jaar. Daaronder wordt een vergelijking gemaakt tussen de aandelenkoers (vette lijn) en de BEL20-index (dunne lijn).

Links bovenaan staat een kadertje met daarin twee ratio’s. De ratio voor de financiële sterkte drukt de visie van de Cash !-analisten op de financiële situatie van de onderneming uit. Het gaat van A (uitstekend) tot D (bedenkelijk).

De BSI-ratio ( Belgian Securities Informant) geeft een waardeoordeel over het aandeel. Die ratio is het resultaat van een synthese van vijf verschillende waarderingen. Uit de resultaten van fundamentele en technische analyse, de koerswinstverhouding, het dividendrendement en een subjectieve beoordeling van vooraanstaande externe beursanalisten wordt een score gedistilleerd, die van 1 tot 5 gaat. 1 staat voor “aanbevolen” : de aandelenkoers kan het de komende maanden gevoelig beter doen dan het beursgemiddelde. 2 betekent dat het aandeel koopwaardig is. Er wordt een koersstijging verwacht die minder uitgesproken is dan bij een aandeel met score 1. Een score 3 betekent dat het aandeel het de komende maanden wellicht niet beter zal doen dan het markgemiddelde. Een “meeloper” dus. 4 geeft aan dat het aandeel beter verkocht wordt, of tenminste gedeeltelijk. De aandelenkoers zal slechter presteren dan het beursgemiddelde. Bij een score 5 wordt een forse koersdaling verwacht. Het is raadzaam het aandeel te verkopen.

Interpretatie.

Onder de grafieken staan de voornaamste cijfers van de onderneming. De afkorting p/a staat voor “per aandeel”. De cashflow geeft weer hoeveel winst plus afschrijvingen de onderneming heeft gemaakt. De boekwaarde per aandeel is gelijk aan de eigen middelen van de onderneming gedeeld door het aantal aandelen.

De tabel onderaan links bevat een groot aantal ratio’s, over een periode van tien jaar. De hoogste k/w wordt berekend door de hoogste koers van het jaar door de winst per aandeel van dat jaar te delen. Het hoogste rendement wordt bekomen door het dividend van het jaar als een percentage van de laagste koers voor te stellen.

De ratio’s winst voor belasting op de omzet en winst per aandeel op de boekwaarde geven aan hoe rendabel een onderneming is en hoe vakkundig het bedrijf wordt gerund. Over het algemeen wordt aangenomen dat een goed management minder omzet, en vooral minder middelen, nodig heeft dan een minder goed management om hetzelfde winstcijfer te halen. De winstmarge en de cashflowmarge drukken de winst en de cashflow uit als een percentage van de omzet.

De payout duidt op het deel van de winst dat aan de aandeelhouders wordt uitgekeerd. Een hoge payout betekent dat de onderneming een groot deel van de winst uitkeert. Voor de aandeelhouder kan dat op korte termijn interessant zijn, maar negatief op langere termijn. Door veel van de winst uit te keren, houdt de onderneming minder over om te investeren. En van nieuwe investeringen moet de toekomstige winst doorgaans komen.

De cijfers die vet zijn afgedrukt, zijn nodig voor de toepassing van de Amerikaanse NAIC-methode, ook wel de “tienminutenanalyse” genoemd. Elders in deze Beleggersalmanak wordt daarop uitvoerig ingegaan.

Luc Van den Borre

Zal de zon ook dit jaar op de Brusselse beurs en de BEL20-index schijnen, net als in 1996 ?