Ben Van Assche leidt sinds enkele dagen Armonea, met 2135 medewerkers en 100 miljoen euro omzet de grootste privatezorggroep voor bejaarden in België. “Ik beschouw me als stilaan zelf als een senior”, grinnikt de 62-jarige grootvader van vier kleinkinderen. “Dus wat de noden van mijn klanten betreft, begin ik ervaring op te doen. Toch pas ik ervoor deze baan als de kroon op mijn carrière te beschouwen. Zolang als nodig klaren we deze klus. Daarna zien we wel.”
De belangrijkste taak van Van Assche wordt het bijeenbrengen van twee totaal verschillende culturen. Armonea is immers zelf de fusie van Restel en Rusthuizen Van den Brande, tot voor kort de nummers twee en drie van de sector (na Senior Living Group). “Onze groep is eigenlijk vooral organisch vanuit de sector gegroeid, door het samenbrengen van Vlaamse rust- en verzorgingstehuizen, stuk voor stuk kmo’s”, aldus Lode Van den Brande van Rusthuizen Van den Brande. “Restel is meer van bovenuit gestructureerd, door overnames van residenties met kapitaal van families uit de InBev-sfeer. Ook is het eerder op Brussel en Wallonië gericht. Het is de bedoeling dat Van Assche het bedrijf klaarstoomt als lenige organisatie, die na maximum drie jaar op het overnamepad kan gaan, ook in het buitenland.”
Het gaat er vandaag hard aan toe in de ‘zachte sector’. Franse groepen doen overnames in het zuiden van België. En de Senior Living Group is dan weer een creatie van het Nederlandse Waterland Private Equity. “Verzorgingsinstellingen zijn nochtans geen puur cijfermatige financiële producten”, waarschuwt Kurt Stabel, directeur Federatie Onafhankelijke Seniorenzorg (FOS). “De zorgsector is een zeer menselijke sector. Ik denk wel dat Van Assche de persoonlijke kwaliteiten bezit om deze insteek te behouden.”
Van den Brande: “Dat was een van de belangrijkste redenen om hem aan het hoofd te zetten van Armonea. Als voorzitter van de groep zal hij zo’n beetje de scheidsrechter zijn en knopen moeten doorhakken. Een voordeel is dat Van Assche bij UCB ervaring heeft opgedaan met fusies.”
Dat gebeurde rond de eeuwwisseling, toen Van Assche als directielid van UCB de integratie van Solutia Coating Resins hielp realiseren. Van Assche: “Zo’n fusie komt erop neer de rationaliteit te laten doorwegen en uit beide groepen het beste boven te halen in een voorturend proces van interne en externe communicatie. Ik hoop die ervaring ook bij de fusie tussen Restel en Van den Brande te kunnen gebruiken. Het cultuurverschil is groot, inderdaad.”
Hoewel hij zijn laatste jaren bij UCB vooral actief was in de chemische poot, startte Van Assche bij de farmaceutische divisie, die hij leidde tussen 1987 en 1996. In die periode groeide de omzet van UCB Pharma van 161 miljoen naar 541 miljoen euro. De belangrijkste verwezenlijking was het commercialiseren van Zyrtec, het anti-allergieproduct waarmee UCB gelanceerd werd in de Verenigde Staten en Azië. “Zoiets doe je natuurlijk niet alleen”, klinkt het. “Als algemeen directeur moet je vooral zorgen dat de onderzoekers en salesmensen er volledig voor kunnen gaan.”
Elsenaar Van Assche studeerde voor burgerlijk ingenieur aan de KULeuven en haalde een MBA-diploma aan de Vlerick Leuven Gent Management School. Hij startte in 1970 in het toenmalige Zaïre bij het mijnbouwbedrijf Gécamines. “Puur voor het avontuur trok ik naar Afrika”, aldus Van Assche op een zeldzaam emotioneel moment. “Als ik er een ding heb geleerd, is het om mijn plan te trekken in alle omstandigheden. Gécamines was een prachtig bedrijf. Als ik zie hoe de rijkdommen van dit land worden verkwanseld, kan ik wel huilen.”
Na een korte tussenperiode waarin hij een MBA haalde in de VS (Sloan School, MIT), rolde hij in de medische sector, eerst bij Baxter en later bij Alcon. “Deze achtergrond helpt me om het medische proces te begrijpen”, zegt hij. “De bedrijfsomgeving is immers sterk gereguleerd door de overheid.”
Die overheid leerde Van Assche ook kennen toen hij in 2005 voorzitter werd van Fedichem (nu essenscia). Yves Verschueren, gedelegeerd bestuurder van essenscia: “Van Assche is geen man van omwegen. Hij zet zeer duidelijk de bakens uit en vaart zo recht op zijn vooraf gestelde doel af. Dat gebeurt nadat hij zich eerst zo breed mogelijk heeft geïnformeerd. Zo werkte hij ook bij ons. Van een traditionele beroepsorganisatie in de proceschemie werden we een moderne belangengroep, die ook life sciences omvat. Dat proces heeft Van Assche op de rails gezet.”
In zijn vrije tijd galoppeert Van Assche – ook een fervent skiër, bestuurder van Cecan en aandeelhouder van Corelio – rond in Grimbergen. Daar heeft hij Hof ter Weerde, de oude hoeve van de abdij, gerestaureerd. “Noem restaureren gerust mijn permanente hobby”, lacht hij, “want dat werk is nooit af.”
Tot voor enkele maanden was Van Assche CEO van Punch Graphix, waar hij trouwens bestuurder blijft. Was hij het beu na amper twee jaar? “Mijn taak als onafhankelijke manager zat erop, toen Punchtopman Guido Dumarey meer aandelen kocht en een sterkere rol wilde spelen in het management. Geen probleem, maar voor mij was er geen plaats. In een bedrijf kun je nu eenmaal geen twee strategieën voeren. Dat zal evenmin het geval zijn bij Armonea.”
Hans Brockmans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier