Een nieuw gezicht

De vastgoedsituatie in Moeskroen.

Moeskroen ligt op het kruispunt van Wallonië, Vlaanderen en Frankrijk, en mag dus echt een Europese stad worden genoemd. De opening van de grenzen was een zegen, maar door de afschaffing van de douanepost van Risquons-Tout verloor de streek ook heel wat inkomsten.

En dat terwijl deze al zwaar onder de crisis had te lijden. De textielindustrie is uit de stad verdwenen. Van dat industriële verleden blijven er alleen nog de rijen werkmanshuisjes, zonder enig comfort. Hoewel de meeste volledig onderkomen zijn, liggen de huurprijzen ervan hoog : tussen 9000 en 17.000 frank per maand. Want de vraag naar dit soort panden is er wel. Een groot deel van de bevolking moet met een klein bedrag rondkomen.

Ook de vraag naar sociale woningen stijgt. “Onze drie bouwondernemingen zijn bedolven onder het werk,” verklaart schepen Daniel Pauwels. “We hebben nog 1200 aanvragen op de wachtlijst, meer dan 3000 personen. En dat op 54.000 inwoners.”

In ‘t nieuw.

Stap voor stap, wijk per wijk, krijgt de stad nu een nieuw gezicht. De meest vervallen plaatsen werden het eerst aangepakt. Zo krijgt de wijk Le Tuquet nu een verjongingskuur.

De rue des Combattants, een van de belangrijkste aders, zal binnenkort onherkenbaar zijn. Het project dat men hier plant, bestaat uit drie delen. In een eerste fase werden twaalf huizen tot een gebouw met zes appartementen verbouwd. De centrale inkom geeft uit op de vroegere binnenplaats, die nu een park is geworden. Want het stadsbestuur wil niet alleen woningen creëren, maar ook een aangename omgeving. De appartementen zijn erg verschillend en hun oppervlakte gaat tot 120 m². De huurprijzen variëren van 9000 tot 16.000 frank per maand. Op dit ogenblik wordt de straat vernieuwd en in een derde fase, een investering van 150 miljoen frank, komen nog een twintigtal arbeidershuisjes aan de beurt. Het Waalse Gewest komt daarbij voor 60 % tussen.

En deze initiatieven krijgen navolging uit de privé-sector. Zo realiseert Comptimmo soortgelijke projecten. “We hebben in Herseaux tien werkmanshuizen gekocht,” verklaart Monique Pape van Comptimmo. “En die gaan we nu verbouwen. De helft van het project zal dit jaar afgerond zijn.”

Keerpunt.

En ook de deelgemeenten komen aan bod in dit uitgebreide programma. In Dottignies zullen vooral eengezinswoningen worden gebouwd. “Het project gaat van start met de aanleg van het stratennet en de riolering. Geschatte kostprijs : 40 miljoen. Vervolgens zullen 18 woningen, met minstens drie slaapkamers, worden gebouwd. Goed voor een investering van 60 miljoen,” aldus eerste schepen Alfred Gadenne.

Enkele jaren geleden werd het centrum van Moeskroen omgetoverd tot een vriendelijke en gastvrije buurt. Een voorbeeldje : de Grand’Place is waarschijnlijk een van de enige in ons land waar men gratis kan parkeren. In de buurt van het stadhuis werd een braakliggend terrein tot een woonwijk omgebouwd. In totaal werd ongeveer 300 miljoen geïnvesteerd, met subsidies uiteraard. Het project omvat 120 appartementen met op het gelijkvloers winkels, maar ook kantoorgebouwen. Ook wil het stadsbestuur iets doen met de overblijfselen uit de glorietijd van de textielindustrie. Zo zou de stedelijke administratie er een onderkomen kunnen vinden, want het stadhuis is in de loop der tijden te klein geworden. De oude tapijtenfabriek Depoortere, een gebouw van 30.000 m², is aan twee ondernemingen verkocht.

Stop of nog ?

Een ander groot probleem is het gebrek aan bouwgronden. En ook daaraan wil de stad iets doen. Er werden dus twee woonzones gecreëerd. De administratie heeft onbebouwde landbouwgrond (5 hectare) gekocht en in percelen van 700 à 800 m² verdeeld. De stedelijke overheid helpt particulieren nu om aan een bouwvergunning te geraken. Toch moeten er bepaalde stedenbouwkundige voorschriften worden gevolgd, vooral dan wat de gebruikte materialen betreft, om toch voor een zekere homogeniteit te zorgen. De verkoopprijs ligt op 1000 frank per m², terwijl voor gronden van privé-eigenaars gemiddeld 1200 frank per m² wordt gevraagd. En sinds twee jaar zijn de prijzen enorm gestegen. Een vierkante meter grond kan tot 1700, of zelfs 2000 frank kosten. Deze hoge bedragen zijn deels te verklaren door de sterke vraag en het kleine aanbod aan beschikbare aanbod. De stukken die te koop werden aangeboden, vonden dan ook vlug een eigenaar. Een andere reden is de nabijheid van Vlaanderen waar de meeste gronden duurder zijn.

De activiteit en de vastberadenheid van het stadsbestuur toont aan dat het tij altijd kan worden gekeerd, hoe moeilijk dat ook lijkt. Deze wil om te veranderen, geeft Moeskroen een nieuwe dynamiek, die in de toekomst hopelijk zijn vruchten zal afwerpen.

VÉRONIQUE PIRSON