”
Drieëntwintig was ik toen ik mijn eerste start-up oprichtte. Toen dacht ik nog dat je je als ondernemer altijd moest aanpassen aan je onderneming. Wat deed ik dus? Werken, werken, werken. Ik kom niet uit een rijk gezin en wilde tot elke prijs iets bereiken en geld verdienen. Daardoor heb ik mezelf aan de kant geschoven. Ik herinner me nog goed hoe ik met mijn grootmoeder aan telefoon hing en tegen haar zei: ‘Ik ga blij zijn als ik het wat rustiger aan kan doen, maar nu is het nog gas geven.’
“Door gas te blijven geven, ben ik over mijn limieten gegaan. Mijn lichaam heeft in 2014 even in mijn plaats beslist dat ik moest stoppen. Plots kon ik niet meer bewegen toen ik ‘s ochtends wakker werd. Mijn spieren waren helemaal verkrampt en ik had een ernstig magnesiumtekort. Er waren meerdere infusen nodig om te herstellen. Die eerste start-up was dus een belangrijke leerschool.
“Toen ik me in 2015 inkocht bij Striktly Business Software, had ik vanaf het begin een andere insteek. Deze keer vond ik dat de onderneming zich aan mij moest aanpassen. Ik heb meer mensen aangeworven en een sterk managementteam geïnstalleerd. Ik weet nu dat het niet houdbaar is alles alleen te willen doen. Ik kan nu ook toegeven en aanvaarden dat ik oververmoeid ben. Topondernemers hebben vaak de neiging om meer en hoger en harder en sterker te willen. Dat is niet menselijk. Als ik fysiek moe ben, durf ik ook nog wel even door te gaan, maar als ik mentaal moe ben, probeer ik er even tussenuit te gaan.”
Kot in brand
“Dat balanceren tussen werk en vrije tijd zie ik als een investering in mezelf. En aangezien een onderneming de energie van de ondernemer volgt, is een investering in mezelf dus ook een investering in de firma.
“Dat betekent niet dat ik tegenwoordig meer op de rem ga staan, maar ik heb wel geleerd minder gas te geven. Ik zal bijvoorbeeld nooit een werkafspraak in het weekend plannen als dat niet nodig is. Ook in de week probeer ik regelmatig rustmomenten in te bouwen. Maandag, dinsdag en vrijdag zijn altijd heel druk en volgepland met vergaderingen, maar op woensdag heb ik de vrijheid om mijn eigen agenda in te vullen. Dan doe ik overdag soms een pilatessessie en werk ik ‘s avonds wat langer door. Het geeft me rust dat ik dan met niemand hoef te overleggen over hoe ik mijn dag plan.
“Ook als ik met vakantie ga, durf ik volledig van de radar te verdwijnen. Toen ik een paar jaar geleden naar Bali trok voor een detoxretraite, heb ik mijn smartphone bijvoorbeeld afgezet. Mijn assistente had wel het telefoonnummer van het hotel, maar ik had haar gezegd dat ze enkel mocht bellen als het kot in brand stond. Twee weken ben ik weg geweest. Ik heb niemand gehoord.”
Ibiza-stijl
“Vakantie is vakantie en weekend is weekend. Dat heb ik voor mezelf altijd goed bewaakt. Ook tegen mijn collega’s zeg ik: ik gun je jouw weekend. Wat ik daarmee ook vraag, is: gun mij ook het mijne. Ik wil niet dat mijn collega’s altijd bereikbaar zijn en ik verwacht hetzelfde terug. Als ik aan de andere kant van de wereld ben, bijvoorbeeld om te gaan diepzeeduiken, hoef ik niet aan het werk te denken. Dat duiken brengt me net zo tot rust.
“Ook muziek zorgt ervoor dat ik soms helemaal weg ben van de wereld. Vrienden spreken me vaak aan op mijn playlists. Ik heb een heel uitgesproken muziek-DNA: house met zanglijnen op, een beetje Ibiza-stijl. Daarom heb ik me nu ingeschreven voor dj-lessen. Ik wil die eigen stijl nog verder laten groeien, maar ik wil met mijn sets ook vooral emoties opwekken bij anderen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier