Een grote naam voor het Zoute

De naam Francis Ferent is al jaren een instituut in de Belgische mode. Met eigen winkels in Brussel en Knokke legde eigenaar François Schiemsky de lat altijd hoog. Na zijn dood in maart 2007 nam Philippe Zone de fakkel over. Een nieuwe conceptstorein Knokke is alvast een eerste hoogtepunt.

Wie onlangs in Knokke rondliep – in de winkelstraten, niet op het strand – kon er niet aan voorbij. Een glazen gevel van maar liefst 4,8 meter hoog. De letters Ferent niet te missen qua grootte. En binnenin een resem topcollecties met klinkende namen als Armani, Marc Jacobs, Paul Smith, Moncler en Dolce & Gabbana. De nieuwe conceptstore is geënt op het voorbeeld van die van Brussel, waar je kleren en accessoires kan kopen, maar ook een boek kan lezen, een koffie drinken of een expo meepikken.

“Het was de droom van François Schiemsky om hier ooit een conceptstore te hebben”, zegt Philippe Zone, de man die het Ferent-imperium leidt. “Zes maand voor François gestorven is, droomde hij luidop van één grote winkeloppervlakte in Knokke. Ik moet bekennen dat ik vandaag ook in grote ruimtes geloof. Je bent veel sterker aanwezig in het winkellandschap. Bovendien kan je qua imago veel beter je stempel drukken. En de cijfers bewijzen het.”

Rustige werkweek

In Knokke een tweede conceptstore openen, was meer dan een droom. Knokke doet het vandaag vrij goed als retailstad, “met qua vierkante meters de meeste luxemonomerken en multimerken in heel België”, aldus Zone. Toch is de lucht niet altijd spreekwoordelijk blauw boven de duurste badstad van het land. Heel wat winkels beseffen intussen dat de kassa vooral tijdens deweekends rinkelt en dat het op weekdagen angstaanjagend rustig kan zijn – en niet alleen in de donkerste maanden. Feit is dat tal van luxezaken er openden en ook weer dichtgingen. Het bekende Burberry, maar ook Devernois sloot de deuren, net als kleinere multimerkzaken.

“Toch zijn we voluit voor Knokke durven gaan”, zegt Zone. “Niet onvoorbereid uiteraard, we kenden Knokke omdat we er al drie eigen winkels hadden. Nogmaals: met onze grote oppervlakte in Brussel is ons omzetcijfer gestegen. We denken dat in Knokke ook te realiseren. Maar er was nog een probleem: in Brussel hebben we alle grote topmerken, in Knokke was het opboksen tegen de exclusiviteit die andere luxezaken al jaren in handen hadden. Maar ik geloof in de toekomst. Tegenwoordig kan je alles met de modemerken onderhandelen. Ze zoeken échte partnerships met winkels. Wij zijn zelf vragende partij om heel open kaart te spelen en verkoopcijfers uit te wisselen. Draaien bepaalde series niet, dan moet daarover gepraat kunnen worden. Het is ook lang niet meer zoals vroeger, toen de merken zelf bepaalden hoeveel we moesten inkopen. De crisis heeft dat veranderd, en heeft ons precies daardoor zelfs een sterkere positie gegeven.”

Harde klap

Twee jaar voorbereiding is aan de opening van Knokke voorafgegaan. “Crisisperiodes zijn goed voor opportuniteiten,” zegt Zone, “wat niet betekent dat je niet voorzichtig moet blijven. Dat zijn we altijd geweest. Ik denk dat je productkeuze uitstekend moet zijn, maar dat je de klant ook moet animeren. We hebben de expo rond de oortjes van Mickey gehad, die van vijftig jaar Barbie, en de voorbije weken liep een tentoonstelling rond het prestigieuze horlogemerk Bell & Ross. Dat zijn stuk voor stuk elementen die de groepsdynamiek verhogen. Ze zorgen voor een aangename sfeer, los van het feit of een klant koopt of niet. Bovendien bouw je zo aan een droom. ( stilletjes) Dat van die droom, dat was François ten voeten uit.”

In het gesprek valt de naam meermaals. François Schiemsky, dat was de grote roerganger van Ferent. De man die meer dan dertig jaar zijn eigen winkels uitbouwde, aanvankelijk in Knokke en Antwerpen, nadien vooral in Brussel. Schiemsky was de man van het product, van de juiste mix. De man die ook altijd verder keek dan de kerktoren en die, de zestig ruim voorbij, elk seizoen nog naar modesteden vloog op zoek naar beloftevolle namen.

“Ik was meer de man van de cijfers en de budgetten”, zegt Zone. “Schiemsky zorgde voor inhoud, voor concept en imago. Ik werkte al vier jaar intens met François samen, maar dat betekent niet dat de klap van zijn dood niet hard aankwam. Hij is twee jaar geleden verongelukt tijdens een motorvakantie in Mexico. ( stilte) Zonder het team hier in Brussel was ik nooit verder gegaan met de zaak. François en ik waren een perfecte tandem, maar er waren nog meer mensen belangrijk in het bedrijf. Door hun toewijding en door hun visie heb ik me verder achter het project geschaard. Ik heb verschillende mensen die verantwoordelijk zijn voor het kiezen en keuren van de diverse collecties, en ik doe nog steeds de cijfers.”

Geen fashionista’s

Gelooft Zone nog steeds in de kracht van Brussel, waar het gros van de omzet van het Ferent-imperium gedraaid wordt? “Uiteraard geloof ik in Brussel, het is de draaischijf van Europa. Maar het is geen stad van fashionista’s, het is een stad van ambtenaren en dat merk je tot in de details. In vergelijking met Antwerpen zijn er veel minder multimerkzaken in de mode in Brussel. Je voelt er veel minder de vibe van de mode. Er zijn anders wel initiatieven genoeg, ook van overheidswege. De Brusselse minister van Economie Benoît Cerexhe doet veel voor de regio Brussel, er zijn subsidies voor aantrekkelijke projecten zoals dat van de Cityscape van Arne Quinze, wat ik een aanwinst vond voor de bovenstad. We proberen ook zelf mee te gaan in initiatieven zoals de Vendange Louise, waarbij we naar analogie van het Comité Montaigne in Parijs elk huis aan de Louizalaan linken aan een champagnehuis en daar een bijzondere avond aan wijden, kwestie van potentiële klanten op een heel andere manier te ontvangen. Tja, ook dat is die droom. Ik probeer hem alvast verder waar te maken.”

Door Veerle Windels/Foto’s Pat Verbruggen

“Uiteraard geloof ik in Brussel, het is de draaischijf van Europa. Maar het is geen stad van fashionista’s, het is een stad van ambtena-ren en dat merk je tot in de details.”

Heel wat winkels in Knokke beseffen dat de kassa vooral tijdens de weekends rinkelt en dat het op weekdagen angstaanjagend rustig kan zijn – niet alleen in de donkerste maanden.