Durfkapitaal zoekt gezonde kmo’s

Een verdere professionalisering en defamilialisering van onze Vlaamse economie staat op het menu. Durfkapitaal kan de helpende hand reiken.

De helft van de Belgische bedrijven verandert de komende tien jaar van eigenaar, poneerde het studiebureau Dealogic de voorbije zomer. Een boude stelling die de verhitte temperatuur op de internationale fusie- en overnamemarkt weerspiegelde.

Het is een feit dat vele kmo’s voor een uitverkoop staan. Deels om hun opvolgingsprobleem te regelen, want het is niet langer zeker dat de opvolging binnen de familie wordt gevonden, of zelfs gezocht. Wat de professionalisering van dit belangrijke segment uit onze economie onderstreept. Anderen willen hun bedrijf op een hoger niveau tillen, maar de hefbomen ontbreken. Dan is een verkoop soms de enige uitweg. Durfkapitaalgroepen, ook Belgische, staan klaar om die rol op te nemen. Ze hebben een belangrijke rol te spelen. Ze hoeven niet deel te nemen aan gigantische veilingen, die de prijs van een bedrijf alleen maar opdrijven. Ze zijn vragende partij voor een intrede in een gezonde kmo met een groeiperspectief in een competitieve omgeving. Een mooi voorbeeld daarvan zagen we het voorbije jaar met het familiebedrijf Pinguin. Dat stelde in een eerste fase het kapitaal open voor externe aandeelhouders – Hein Deprez (Univeg) in combinatie met de durfkapitaalgroep CVC Capital Partners – en nam daarna met die kapitaalkrachtige partner Lutosa over van de familie Van Den Broeke. Dat is het sterkste bewijs van hoe een verdere defamilialisering gekoppeld aan een strategische aandeelhouder een enorm hefboomeffect creëert voor de onderneming in kwestie.

De rol van Belgische durfkapitaalspelers wordt nog belangrijker door de gevolgen van de internationale kredietcrisis. In juni van dit jaar moest Bear Stearns met het schaamrood op de wangen een miljardenverlies opbiechten wegens investeringen in hypotheekeffecten. Het lijkt er sterk op dat ook 2008 nog in het teken van de crisis zal staan, want hij is nog niet uitgezweet. Straks moeten de revisoren de jaarrekeningen goedkeuren en tal van banken en verzekeraars moeten dus hun verliezen in de boeken opnemen. Dat is een niet te onderschatten psychologische klip. En wanneer straks een revisor voorbehoud zal maken bij die waardebepalingen, krijg je een nieuwe golf van negatieve impulsen. Specialisten verwachten daarom dat we het hoogtepunt allicht pas midden 2008 zullen bereiken.

Overnameprijzen zakken

Wat heeft dit voor gevolgen? Institutionele beleggers – zoals verzekeraars en pensioenfondsen – zullen op de rem gaan staan en voorzichtiger omspringen met beleggingen in private-equityfondsen. Daardoor krijgen de private-equityhuizen hun financiering moeilijker geplaatst, wat zal leiden tot een (verdere) afkoeling van de markt. Dat zal niet alleen de prijzen op de overnamemarkt drukken. Het zal er ook voor zorgen dat industriële spelers opnieuw op het voorplan komen, wat strategische overnames een stuk relevanter maakt.

Nu valt die crisis en zijn uitwasemingen goed mee voor het middensegment, zeg maar de deals van 100 tot 250 miljoen euro. Laten we ook niet vergeten dat ons land een kmo-land is. Megadeals kennen we hier bijna niet. De uitzonderingen heten Balta (600 miljoen euro), Bureau van Dijk (700 miljoen), Taminco (800 miljoen) en Ontex (1,1 miljard). Een aantal van die transacties mikt langzaamaan op een exit, maar moest door de kredietcrisis de koelkast in. Balta, dat door Doughty Hanson op de markt werd geplaatst, zal allicht in de loop van 2008 een nieuwe eigenaar krijgen. Komt het tot een consolidatie met de steun van de Amerikaanse vloerbekledingsgroep Mohawk, die eerder Unilin opslokte? De markt hoopt van wel. Mohawk is een pleitbezorger van gezonde en rendabele marges voor de veelgeplaagde textielsector. Een zuiver financiële speler zou eerder op de korte termijn mikken en de markt onder druk kunnen zetten, terwijl die nu al verhit is, zo luidt het in de textielsalons.

DE AUTEUR IS REDACTEUR BIJ TRENDS.

Door Lieven Desmet