Droom en spektakel

Pascale Kervan wil maatkleding toegankelijk maken voor een groter publiek door prijzen te hanteren die niet veel hoger liggen dan bij de betere confectiekleding. Haar credo: aandacht voor de persoonlijkheid en oog voor details.

Als rendabiliteit een maatstaf is voor geloofwaardigheid en betrouwbaarheid, dan ziet de toekomst er veelbelovend uit voor dit jonge modehuis dat zijn stek heeft in de Bosquetstraat te Sint-Gillis (Brussel). Pascale Van Kerkhove (zo luidt haar echte naam) werd geboren in Roeselare uit ouders die actief waren in de textielsector (spinnerij en weverij). Ze volgde klassieke humaniora in Ramegnies-Chin nabij Doornik, vandaar dat ze perfect tweetalig is. In 1995, ze was toen 28, creëerde ze haar eigen merk, Kervan. Het pseudoniem is ontleend aan haar grootvader, die dichter was; van hem hangt trouwens een geschilderd portret in het ontvangstsalon.

Pascale werkt samen met een zelfstandig atelier in Brussel, dat gespecialiseerd is in de betere confectiekleding (meer bepaald voor Natan en Gerald Watelet), maar dat voor Kervan maatwerk levert. Zij neemt nauwgezet de maten van elke klant, maakt het patroon en vervolgens een model in linnen dat de klant kan passen. Dit model, voorzien van de nodige aanpassingen, gaat samen met het patroon naar het atelier waar het kledingstuk gemaakt wordt. Na een tweede pasbeurt bij Kervan gaat het terug naar het atelier, waar het helemaal uit elkaar wordt gehaald en vervolgens definitief samengesteld.

Pascale Kervan biedt een ruime keuze van de nieuwste stoffen, maar toch heeft ze geen voorraad: haar leveranciers leveren de nodige hoeveelheden op bestelling. Alles is dus heel rationeel opgezet, zonder risico’s. Het gebouw is haar eigendom. Ze heeft geen personeelskosten, want ze betaalt het atelier per uitgevoerde opdracht. Ze ontvangt zelf haar klanten (op afspraak), dus heeft ze geen verkoopster nodig. Ze heeft een goede relatie met haar leveranciers en sommige fabrikanten realiseren zelfs stofontwerpen van haar hand.

Pascale heeft haar eigen geld geïnvesteerd in de zaak. Ze realiseert zes tot twaalf modellen per jaar; de rest van haar creaties is op papier te bewonderen. Haar manier van werken staat helemaal los van de mode: voor haar gaat het in de eerste plaats om “wat het beste past bij de persoonlijkheid van de klant,” zo zegt ze zelf.

Dankzij de redelijke prijzen voor maatkleding (een wollen of zijden mantelpakje vanaf 40.000 frank, alles inbegrepen, een trouwjapon vanaf 50.000 frank) trekt ze voldoende klanten om haar bedrijf draaiend te houden.

Door haar studies economische wetenschappen en secretariaat kreeg ze al jong de smaak van het zakendoen te pakken. Maar ook de zin voor creativiteit zit haar al sinds de kinderjaren in het bloed. Door het lezen van een roman waarin de vrouwelijke hoofdpersoon een modehuis begint, ontvlamde bij Pascale de interesse voor mode toen ze 17 jaar was. En ook al werkte ze eerst nog een tijd in de administratie en de pr-afdeling van een aantal grote bedrijven, haar professionele einddoel was bepaald. Het was alleen nog wachten op het juiste moment en de nodige middelen.

In 1995 had Pascale Kervan vijf klanten; nu staan er al zowat dertig namen in haar boekje. Er komen steeds meer jonge klanten bij. De oudste is 87 jaar en de jongste 18, maar de gemiddelde leeftijd schommelt nu tussen de 35 en de 55 jaar. De klanten komen zowel uit Wallonië en Vlaanderen als uit Brussel zelf. Echte beroemdheden hebben totnogtoe niet de weg gevonden naar de Bosquetstraat 67.

“Vrouwen komen vaak alleen,” zegt Pascale, “maar ik stel het erg op prijs als hun echtgenoot erbij is. Over het algemeen hebben mannen een waardevolle inbreng.” In de toekomst zal Kervan trouwens ook kleding ontwerpen voor mannen, zo vernemen we.

Een van de methodes om het klantenbestand uit te breiden zijn de zogeheten Namiddagen van de Elegantie, waarop de modegeschiedenis de revue passeert en de aanwezigen vanuit hun eigen smaak kunnen reageren op wat wordt voorgesteld.

Welke zijn de grote lijnen in de stijl van Kervan? “Alles wordt rond het lichaam gebeeldhouwd, met een overvloed van verticale stiksels: gekkenwerk eigenlijk, te meer omdat deze ingewikkelde techniek vrijwel onzichtbaar blijft. En elk model heeft altijd wel ergens een detail dat niet beantwoordt aan de heersende mode.” De klanten hoeven zeker ook geen mannequinmaten te hebben: “Ik heb al gewerkt voor vrouwen met een boezemomtrek van 150 cm.”

Voor Pascale Kervan is de wereld van de creatie een droomwereld. En dromen betekent voor haar niet alleen het ontwerpen en creëren van kleding, maar ook de ontmoeting met andere kunstvormen zoals ballet, circus, mime. “Ontwerpen is het scheppen van een schouwspel, maar onmogelijke dromen interesseren mij niet: alles is onderworpen aan uiterst gestructureerde ideeën.” Onlangs is weer een droom werkelijkheid geworden: in oktober organiseerde Kervan een modespektakel in het decor van circus Il Florilegio, dat toen zijn tenten had opgeslagen in Brussel.

Op dit moment bestaat de verkoop van Kervan grotendeels uit avondjurken (20 à 30%) en bruidsjaponnen (30 à 40%) en verder uit mantelpakjes. De leveringstermijn voor een model zonder al te ingewikkelde details ligt over het algemeen tussen 4 en 6 weken, gerekend vanaf de bestelling, inclusief de twee pasmomenten (in linnen en in de definitieve stof).

Elegantie, draagcomfort en eenvoudige schoonheid gaan voor Pascale veel verder dan zomaar chique kleding. Ze vindt zichzelf trouwens “helemaal niet zo chic aangelegd” en benadrukt: “Het belangrijkste is dat men zich goed voelt en zichzelf kan zijn.”

Christian Dior en Armani zijn twee van haar favoriete ontwerpers, maar haar echte ‘lieveling’ op dit moment is Jean Paul Gaultier. “Hij heeft een lange weg afgelegd, en nu weet hij de mode echt te verbinden met de realiteit van het dagdagelijkse leven.” Liever dan stapels modetijdschriften te verslinden om op de hoogte te blijven van wat in de modesector omgaat, geeft ze er dan ook de voorkeur aan de mensen op straat te observeren, veel boeken te lezen en musea te bezoeken.

Terwijl de kleding vroeger vooral de functie of de maatschappelijke positie weerspiegelde van de dra(a)g(st)er, is ze tegenwoordig vooral een uiting van een bepaalde smaak of stijl, in meerdere of mindere mate bepaald door de heersende mode. Pascale Kervan probeert vooral de eigen persoonlijkheid van haar klanten zo goed mogelijk tot uitdrukking te laten komen in haar ontwerpen. “Vroeger kleedde ik me dikwijls in het zwart,” vertelt ze – “maar sinds iedereen zich zo kleedt, doe ik dat niet meer.” Een eigenzinnig voorbeeld dat navolging verdient.

Modehuis Pascale Kervan, Bosquetstraat 67 in 1060 Sint-Gillis; tel. (02) 538.08.02, fax (02) 534.84.41.

SERGE VANMAERCKE