De zoete inval

Guy Legrand Freelance journalist

Euronext Brussel krijgt er binnenkort een nieuwkomer bij, die zich buiten de platgetreden paden begeeft. KKO International bezit een cacaoplantage in Ivoorkust.

Het compartiment van de plantages is verdwenen als sneeuw voor de zon op de beurs van Brussel. Alleen het onverzettelijke Sipef is nog overgebleven (zie kader). Daar komt binnenkort KKO International bij. Die holding, die in Brussel is gevestigd, is om twee redenen een buitenbeentje tussen de plantageaandelen. Om te beginnen bezit ze een cacaoplantage, Solea, terwijl de meeste andere beursgenoteerde groepen in Europa actief zijn in palmolie en rubber. Bovendien is het een start-up: het bedrijf verwacht zijn eerste oogst in de komende maanden binnen te halen. Het heeft nog geen echte omzet gegenereerd, laat staan winst geboekt. Beleggers kopen dus geen aandeel van een gevestigd bedrijf, maar een beloftevolle toekomst.

Nieuwe start

De Solea-plantage is gelegen in Ivoorkust. Ruim 40 procent van de wereldproductie van cacao komt uit dat land, of 1,73 van de 4,35 miljoen ton die in het seizoen 2013-2014 is geproduceerd. Na een decennium van soms bloedige politieke onlusten maakt Ivoorkust een schitterend herstel door, stelt Rémy Allemane, de CEO van Solea. “President Ouattara heeft veel geïnvesteerd in infrastructuur. Hij heeft de publieke sector gesaneerd en de corruptie zeer actief bestreden.” Cacao wordt in Ivoorkust vooral geteeld door kleinschalige producenten: er zijn er bijna een miljoen in het land. Een kwart van de Ivoriaanse bevolking is actief in die sector, die 15 procent van het bruto binnenlands product en 40 procent van de exportinkomsten van het land vertegenwoordigt.

De overheid heeft een stevige greep op de cacaosector: ze koopt de bonen op tegen 60 procent van de wereldmarktprijs, of 850 CFA-frank (1,30 euro) per kilo in het seizoen 2014-2015. Die prijs, die in oktober wordt vastgelegd, stijgt het volgende seizoen mogelijk tot ongeveer 1000 CFA-frank. Solea kan die inkomsten verhogen als het het Rainforest Alliance-label behaalt. Dat label voor duurzame landbouw wordt binnen enkele maanden verwacht. Het geldt ook voor een aantal neventeelten: bananenplanten, die de cacaobomen de nodige schaduw geven, en yamswortels, een van de basisvoedingsmiddelen in Afrika.

Tien keer meer

De vraag naar cacao is vermenigvuldigd met 3,5 sinds 1960. Toch bedraagt de consumptie van cacao — niet die van chocolade — nauwelijks 50 gram in China, tegenover 170 gram in heel Azië en 2,2 kilogram in Europa. Mogelijk neemt de consumptie toe, wat de cacaoprijs kan doen stijgen. De gronden die gunstig zijn voor de cacaoboom worden steeds vaker ingepalmd door palmolie of rubber, die veel makkelijker te telen zijn. “Cacao vergt veel verzorging”, legt Rémy Allemane uit. “De teelt lijkt veel op die van wijn. Steeds meer kleine producenten geven er de brui aan.”

Maar dat de cacaoprijs stijgt, is niet gegarandeerd. Bovendien is die prijs extreem volatiel. In november 2000 was de koers gedaald tot 714 dollar per ton, het laagste niveau in 27 jaar, maar twee jaar later was de koers verdrievoudigd. En in maart 2011 bereikte de prijs zijn hoogste punt in 32 jaar, op 3775 dollar per ton, om voor het einde van dat jaar met ruim 40 procent terug te vallen. Met de recente koers van 3200 à 3300 dollar per kilo zit cacao dus dicht bij zijn historische record. Maar zulke niveaus zijn ook al midden jaren zeventig gehaald. Als we rekening houden met de inflatie, is dat vier keer meer dan vandaag.

Niet alleen wordt verwacht dat de prijzen stijgen, het rendement zal volgen. Dat is vooral te danken aan de cacaovariëteit Mercedes, die drie keer meer oplevert dan de klassieke teelten. De plantage wordt verdeeld in kavels van 20 hectare met telkens 26.000 cacaobomen en 40.000 bananenbomen, die onder toezicht van een team staan. De plantage van Solea is gelegen op de vruchtbare braakliggende gronden in de regio Bocanda. Ze heeft een vergunning om water op te pompen uit de nabijgelegen rivier, maar ze past een combinatie van fertilisatie en micro-irrigatie toe. Er zijn zeer strikte regels voor het onderhoud en de gezondheidsbewaking.

Met zulke troeven verwachten de plantagehouders dat ze tot 5 ton cacao per hectare oogsten, ongeveer tien keer meer dan het nationale gemiddelde. Let wel: die cijfers gelden uitsluitend voor volwassen bomen. Het kan vijf tot zes jaar duren eer de bomen volgroeid zijn.

Op kruissnelheid in 2024

Pas tegen 2018 wordt de doelstelling van 3000 aangeplante hectare bereikt, tegenover 1200 tegen eind dit jaar. Als alles verloopt zoals voorzien, zullen de bomen tegen 2024 volwassen zijn en 15.000 ton bonen opleveren. De productie en het rendement moeten tegen die tijd exponentieel stijgen. Wordt niet gevreesd voor jaloezie of onvrede van de lokale boeren? Solea krijgt de gronden voor 35 jaar in concessie van de lokale gemeenschappen in ruil voor 5 procent van de omzet. Maar het engageert zich ook om de levensomstandigheden te verbeteren: er wordt een school en een gezondheidscentrum gebouwd, en er is elektriciteit geïnstalleerd.

“De grond is de sleutel tot het succes”, zegt Allemane. “Wij hebben veel gesprekken gevoerd met de landbouwers uit de streek en we lichten ons project voortdurend toe. We hebben akkoorden gesloten over zo’n 2000 hectare en zouden het laatste derde van het project tegen 2017 klaar moeten hebben.”

De toetreding van KKO International tot Alternext Brussel en Parijs is de gelegenheid voor een kapitaalverhoging van 10 miljoen euro. Als er grote belangstelling is, wordt dat mogelijk 13,2 miljoen. 6 miljoen is voor de plantages. Het aanbod wordt uiterlijk op 8 oktober afgesloten en de eerste notering is gepland voor 15 oktober. Solea is tot dusver gefinancierd met leningen van aandeelhouders, die zijn omgevormd tot eigen vermogen. Na de operatie is het zo’n 30 miljoen waard.

Guy Legrand

“Cacao vergt veel verzorging. De teelt lijkt veel op die van wijn. Steeds meer kleine producenten geven er de brui aan”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content