De VU rekent af

Op 1 december worden de activa van de Volksunie overgedragen naar de drie erfgenamen. Fons Borginon, die de operatie leidde, kreeg heel wat stokken in de wielen.

“Net als elke turnaroundmanager was het mijn voornaamste betrachting om de structuur going concern te houden. Ik moest vermijden dat de kasstroom opdroogde, omdat dit leidt tot tekorten en een geleidelijke vereffening.”

Borginon moest de middelen van de Volksunie (en enkele gerelateerde vzw’s), ID21 (plus één vzw) en de parlementaire fracties op peil houden en herverdelen over wat nu heet N-VA (de groep rond Geert Bourgeois) en Spirit (de groep rond Bert Anciaux). In totaal ging het over een actief van om en bij 1,74 miljoen euro (70 miljoen frank) met een potentieel sociaal passief van 1,24 miljoen euro (50 miljoen frank).

“Ons VU-personeel wordt betaald door de gelden uit de partijfinanciering en de parlementaire inkomsten,” zegt hij. “Als de medewerkers van de parlementairen bij hun werkgever wilden blijven, was er meestal geen probleem. Maar soms was de grens tussen parlementaire ondersteuning en partijwerking niet altijd even duidelijk. Het was een delicate oefening om de medewerkers zoveel mogelijk onder te brengen bij de nieuwe partij naar hun keuze. Een moeilijke opdracht, die tot ontslagen zou hebben geleid als de collega’s niet hadden meegewerkt.”

Borginon noemt de operatie dan ook een mijnenveld. Van alle kanten werden stokken in de wielen gestoken. Heel wat mandatarissen hielden hun afdrachten in. Bij bepaalde kernen werd zelfs een bankrekening geblokkeerd. Waarop Borginon zijn ervaring als gewezen advocaat kon gebruiken en moest dreigen met juridisch weerwerk. “Dat had een domino-effect kunnen creëren, met opeenvolgende blokkeringen bij verschillende banken,” zegt hij. “Met als gevolg de financiële strop en een einde van de financiering, bij gebrek aan het bestaan van een partijstructuur. Kortom: een open doel voor partijpolitieke tegenstanders.”

H.B.