De sleutel van Amerika

U bent het beu om in lange rijen te staan wachten om de Verenigde Staten binnen te mogen? Laat de computer uw hand lezen en Uncle Sam opent zijn deuren.

Ooit gehoord van Inspass? Het acroniem staat voor Immigration and Naturalization Service Passenger Accelerated Service System. Het is een pilootproject om wachtrijen bij de Amerikaanse immigratie- en douanediensten drastisch in te korten. Inspass lijkt een succesnummer te worden.

De files bij de Amerikaanse douane en immigratie zijn bijna legendarisch. Ellendig lang wachten na een vermoeiende vlucht, aansluitingen missen, te laat komen op een afspraak, het is er allemaal gaan bijhoren. In het verleden is druk geëxperimenteerd om iets aan de situatie te doen, maar het Inspass lijkt nu één van de betere initiatieven.

De filosofie achter het systeem is dat bezoekers die een paar keer per jaar naar de Verenigde Staten komen, een kleine risicofactor vormen. Vandaar dat alleen reizigers die jaarlijks minstens drie keer het land bezoeken, aan een Inspass-pasje geraken. Eenmaal in het bezit van dat kleinood, steekt u het bij aankomst in een speciale badgelezer en legt u de hand op een computerscherm. Die werkt als een Hand Geometry Reader. De computer scant de hand en vergelijkt de botstructuur met een beeld dat bij de aanvraag van de pas werd opgeslagen. Soms vraagt de informatica nog een vluchtnummer in te toetsen. Het handlezen kost maximaal twintig seconden, terwijl een klassieke controle gemiddeld twintig minuten in beslag neemt.

Volgens specialisten is de botstructuur van iemands hand even uniek als een vingerafdruk. Het scansysteem werkt sinds 1993 maar werd pas de jongste jaren ruimer verspreid. Op dit ogenblik staan er scanners op zes internationale luchthavens: New York ( JFK en Newark), Los Angeles, Miami, San Francisco en Washington ( Dulles). In de loop van 2000 krijgen nog dertien luchthavens dit systeem.

Totnogtoe is er geen fraude vastgesteld met het Inspass-systeem. Alles bij elkaar lopen er nu wereldwijd 45.000 bezitters van zo’n kaartje rond. Elke maand komen er afgerond 10.000 van hen het land binnen via één van zes genoemde luchthavens. Het enige probleem om het systeem sneller en algemener toe te passen, zijn de budgettaire beperkingen.

Een tweede voorwaarde om het pasje te kunnen krijgen, is burger zijn van een van de landen die deelnemen aan het zogenaamde Visa Weaver Pilot Program. Daartoe behoort ook België. Naast de vijftien lidstaten van de Europese Unie participeren Argentinië, IJsland, Nieuw-Zeeland, Singapore, Zwitserland en Slovenië in het programma.

marleen fynhoudt