DE NIEUWE DEMARRAGE VAN EDDY MERCKX

Na de verkoop van zijn bedrijf aan Sobradis in 2008 moest Eddy Merckx met lede ogen toekijken hoe het de verkeerde kant uitging met zijn fietsenfabriek. Er volgde een wissel aan de top, een extra kapitaalronde en een aangescherpte strategie. In tandem met Kurt Moons hoopt Merckx nu weer snel naar winst te snellen.

In de nieuwe vestiging van Eddy Merckx Cycles in Zellik vormen enkele tientallen lege magnumflessen de stille getuigen van een feestje. Met de presentatie van een nieuwe schoenenlijn en een stijlvolle stadsfiets kregen journalisten en dealers gisteren een voorsmaakje van de nieuwe wind die bij de fietsenfabrikant waait. Opvallend: de magnumflessen bevatten niet de klassieke bubbels, maar Dobbel Palm.

Dat is niet toevallig, blijkt al snel. Bij Eddy Merckx Holding, de moedervennootschap van Eddy Merckx Cycles, heeft net een kapitaalverhoging ter waarde van 7,4 miljoen euro plaatsgevonden. Hoofdaandeelhouder Sobradis – de holding van de familie Joris Brantegem – zette een bestaande lening om in kapitaal, terwijl met Diepensteyn een nieuwe partner aan boord kwam. Diepensteyn is de holding van Jan Toye, die Palm Breweries overkoepelt.

“De kapitaalverhoging was om meerdere redenen noodzakelijk”, zegt gedelegeerd bestuurder Kurt Moons. “De fietsensector is enorm kapitaalintensief. We willen nog heel wat nieuwe plannen realiseren en daarvoor is een sterke financiële basis de allereerste voorwaarde.” Na de financiële operatie controleert Sobradis 67 procent van de aandelen. Met zowat 20 procent is Diepensteyn de tweede grootste partij geworden. De rest van de aandelen zit bij Kurt Moons en Eddy Merckx.

Een feestje ter gelegenheid van de 65ste verjaardag van Eddy Merckx vorig jaar vormde de eerste aanzet voor de instap van de holding Diepensteyn als nieuwe aandeelhouder. “Het evenement vond plaats in het bezoekerscentrum van Brouwerij Palm in Steenhuffel. Ik raakte er aan de praat met Joris Brantegem. Ik benadrukte dat hij me altijd mocht bellen voor interessante investeringsprojecten. Hij heeft niet lang gewacht”, lacht Jan Toye.

Dat precies Diepensteyn meestapt in het verhaal van Eddy Merckx is geen echte verrassing. Er zijn nogal wat parallellen te trekken tussen beide bedrijven. “Onze middelen zijn het resultaat van noeste arbeid en ondernemerschap. We investeren die dan ook graag in een onderneming met dezelfde visie, met een familiecultuur en met het hoofdkwartier in onze provincie Vlaams-Brabant”, stelt Toye. “Concreet waren er twee redenen om te investeren in Eddy Merckx. Ten eerste gaat het om een tastbaar product dat we begrijpen. Daarnaast zijn we zelf echte merkenbouwers en delen we graag onze expertise.”

Diepensteyn is meer dan louter een financiële partner en daar is Kurt Moons heel blij mee. “De inbreng van Diepensteyn overstijgt de kapitaalinjectie. Onze nieuwe partner kan ons bedrijf extra toegevoegde waarde bieden. In het verleden heeft Palm Breweries voor gelijkaardige uitdagingen gestaan als Eddy Merckx Cycles nu. Intussen hebben ze daar veel knowhow in distributie, merken en internationalisering opgebouwd en daar kunnen wij van profiteren.”

Power under control

Na een nooit geëvenaarde wielercarrière stortte Eddy Merckx zich in 1980 op het zakenleven. In zijn eigen boerderij in Meise stampte hij een fietsenfabriek uit de grond. Ook daarin toonde hij zich de dankbare kopman: hij nam heel wat van zijn vroegere ploegmaats in dienst, onder wie Jos Huysmans, Robert Lelangue en Ward Janssens. Zij zouden stuk voor stuk tot aan hun pensioen blijven.

Merckx runde zijn bedrijf als een goede huisvader. Zotte dingen waren absoluut niet aan hem besteed. Veiligheid stond en staat nog altijd voorop. Met die visie dreigt hij in de wereld van de racefietsen soms een beetje in de hoek gedrongen te worden, want hij weigert mee te gaan in de voortdurende race naar steeds lichtere frames. “Dat er tegenwoordig veel meer valpartijen zijn, bewijst het gevaar van die evolutie. Ik wil met de fiets rijden, de fiets mag niet met mij rijden. Vandaar ook onze baseline ‘Power under control’. Dat is niet de gemakkelijkste marketingboodschap om te communiceren, maar we proberen onze klanten te doen inzien dat gewicht echt niet het belangrijkste is. Tijdens mijn geslaagde poging om het werelduurrecord te breken in Mexico, heb ik bijvoorbeeld bewust gekozen voor een iets zwaarder frame”, zegt Eddy Merckx.

Dankzij die focus op kwaliteit en veiligheid en natuurlijk dankzij de oersterke merknaam wist Eddy Merckx Cycles de voorbije dertig jaar zijn plaatsje te veroveren op de wereldmarkt. Ook financieel waagde Merckx zich nooit aan avonturen. Toen de pensioengerechtigde leeftijd in het vizier kwam en bovendien bleek dat zijn kinderen Sabrina en Axel geen interesse hadden om de zaak verder te zetten, kon Eddy Merckx dan ook een kerngezond bedrijf in de etalage zetten. Aan het einde van het boekjaar 2007 had Eddy Merckx Cycles een eigen vermogen van 3 miljoen euro en een schuldgraad van minder dan 30 procent.

Megalomaan

Na veel wikken en wegen verkocht Merckx in 2008 zijn geesteskind aan Sobradis. Hij behield een minderheidsparticipatie van ongeveer 15 procent. Terwijl Eddy Merckx zich terugplooide op zijn rol van adviseur (vooral over geometrie, materialen en design), trok het nieuwe management alle registers open. Met de ambitie de wereld te veroveren investeerde het fors in marketing en verkoop. “Maar het bedrijf was daar niet klaar voor. Om te kunnen lopen, moet je eerst leren te stappen”, zegt Eddy Merckx. “Ze hebben het veel te groot gezien en ze hebben niet naar mij geluisterd. Maar ja, ik was niet meer de grote baas en ik moest me er uiteindelijk bij neerleggen.”

Het uitgesproken symbool van die soms megalomane visie was wellicht de sponsordeal voor 2010 en 2011 met het Quick-Step Cycling Team van Patrick Lefevere. Merckx noch Moons wil de cijfers bevestigen, maar in het wielerwereldje is het geen geheim dat de bedragen voor een materiaalsponsor van een WorldTour-team gemakkelijk oplopen tot 1 miljoen euro. Voor een kmo als Eddy Merckx Cycles – met een omzet van nog geen 6 miljoen euro in 2009 – is dat natuurlijk moeilijk om door te slikken.

Volgend jaar sponsort Eddy Merckx Cycles geen WorldTour-team meer. Toch sluit Kurt Moons op termijn een terugkeer op het allerhoogste niveau van de wielersport niet uit. “Dankzij de deal met Quick-Step hebben we wel ons merk op de wereldkaart gezet. Onze fietsen hebben bovendien hun betrouwbaarheid bewezen bij het meest veeleisende publiek, de profwielrenners.”

De komende jaren blijft Eddy Merckx wel nog in het wielerpeloton, zij het op een bescheidener niveau. “In eigen land steunen we Topsport Vlaanderen-Mercator en Wallonie-Bruxelles-Crédit Agricole. Maar ook in andere landen waar we commerciële belangen hebben, zijn we actief als sponsor. Denk maar aan het team Eddy Merckx-Indeland in Duitsland”, meldt Eddy Merckx.

Na de overname door Sobradis waren de cijfers van Eddy Merckx Cycles allesbehalve goed. De omzet ging dan wel in stijgende lijn, de rentabiliteitscijfers waren dramatisch. In 2009 ging zowel het nettoresultaat (-853.654 euro) als de cashflow (-735.222 euro) zwaar in het rood. En dat is zonder de dure deal met het Quick-Step Cycling Team, die pas vanaf 2010 in de boeken kwam. Omdat het bedrijf zijn boekjaar heeft verlengd, zijn die cijfers nog niet bekendgemaakt. “Maar nettowinst zit er nog niet meteen in”, reageert Kurt Moons nuchter.

Schoon schip

Ruim een jaar geleden kwam Moons aan boord om schoon schip te maken bij Eddy Merckx Cycles. Een van zijn eerste prioriteiten was het aanpakken van de gebrekkige levering aan de klanten. “Het heeft absoluut geen zin grote bedragen te investeren in promotie en marketing, als je de producten toch niet tijdig kan leveren”, vindt hij. Een stroomlijning van de organisatie drong zich dus op.

Na ruim 365 dagen blikt Kurt Moons al bij al tevreden terug. “Het leveringsprobleem is voor 85 procent opgelost. Ook het IT-gebeuren kreeg een grondige facelift. Een performant systeem is onmisbaar om een topservice te garanderen. Denken we maar aan een correcte facturatie, garantieregeling, voorraadbeheer, enzovoort. Minstens even belangrijk is dat het systeem consequent gevoed wordt met de juiste data. We zijn klaar met ons huiswerk, nu kunnen we eindelijk focussen op de verkoop en marketing”, klinkt het strijdvaardig.

Centraal daarin staan de dealers. Meteen na de overname in 2008 schroefde het nieuwe management het aantal verkooppunten terug. Als tegenprestatie werden de overgebleven dealers verplicht fors te investeren in de producten van Eddy Merckx. Dat gaf aanleiding tot nogal wat wrevel in de sector. Toch valt Kurt Moons die strategie niet helemaal af. “Een fiets van Eddy Merckx is een exclusief product en dat moet zo in de markt gezet worden. Daarom willen we enkel nog samenwerken met dealers die dat verhaal overbrengen naar de consument. Zij vormen een cruciale schakel in onze communicatie.”

Groeien in het buitenland

Vorige zomer verhuisde Eddy Merckx de fabriek van zijn achtertuin naar een huurpand in Zellik. De locatie is veel ruimer en – gelegen op enkele honderden meters van de oprit van de Brusselse ring – ook veel beter bereikbaar. Er zijn zes werkplekken om de fietsen te monteren. Dagelijks kunnen er 60 tot 70 fietsen in elkaar gestoken worden

Vorig jaar verkocht Eddy Merckx Cycles zowat 10.000 fietsen. Over vier jaar wil Kurt Moons een verdubbeling realiseren. Gezien de maturiteit van de thuismarkt zal de expansie wel vooral uit het buitenland moeten komen. De Benelux tekent nu nog voor bijna 60 procent van de omzet, op korte termijn zakt dat wellicht tot 25 à 30 procent.

Veel impact op de tewerkstelling zal die groei niet meteen hebben. Het bedrijf telt een kleine 30 werknemers. Eddy Merckx zelf is niet meer in dienst, maar hij factureert zijn diensten aan het bedrijf via zijn eigen vennootschap Sabax. Zijn aanwezigheid is natuurlijk heel belangrijk voor de toekomst van het bedrijf. Maar Kurt Moons hoeft voorlopig niet wakker te liggen van een snel afscheid van Eddy Merckx. “De fabriek is mijn lang leven”, zegt de 66-jarige Merckx. “Ik heb nog te veel energie om met pensioen te gaan.”

DIRK VAN THUYNE EN BERT LAUWERS

“De fabriek is mijn lang leven. Ik heb nog te veel energie om met pensioen te gaan” Eddy Merckx

“We zijn klaar met ons huiswerk, nu kunnen we eindelijk focussen op de verkoop en marketing” Kurt Moons