De Nederlandse koningin (van het bier)

Wolfgang Riepl
Wolfgang Riepl redacteur bij Trends

Waarom mogen brouwers zich verheugen in zoveel media-aandacht? En waarom zijn die brouwers o zo discreet? De geheimhouding rond de Belgische referentieaandeelhouders van InBev heeft mythische proporties.

En dat geldt evenzeer voor de Nederlandse bierfamilie Heineken. De enige erfgenaam van de in 2002 overleden Freddy Heineken, dochter Charlene, heeft nog nooit een interview aan de media gegeven. Journalistiek Nederland was dan ook verbaasd bij het verschijnen van de jongste editie van Bierblad, het bedrijfsmagazine van de Nederlandse wereldbrouwer. Daarin geeft Charlene (52) voor de eerste keer een interview. Met als belangrijkste boodschap: de wissel van de wacht is nog niet in aantocht, maar de vijfde generatie Heineken wordt langzamerhand naar voren geschoven.

Charlene ziet voor haar kinderen mogelijk een rol bij de brouwerij weggelegd. “Uiteindelijk moeten de kinderen zelf beslissen wat ze willen. Maar ik denk dat het niet zo moeilijk zal zijn ze te inspireren net zo betrokken te zijn bij Heineken als wij dat zijn,” citeert NRC Handelsblad uittreksels uit het gesprek in Bierblad.

Dat ‘wij’ is Charlene en haar echtgenoot Michel de Carvalho (62). Charlene zetelt sinds 1988 in de raad van bestuur van de Heineken Holding, de houdstermaatschappij boven de vierde grootste brouwer van de wereld. Haar echtgenoot, een bankier in Londen, is sinds 1996 bestuurder bij de werkmaatschappij Heineken. Beide bedrijven zijn genoteerd in Amsterdam. Charlene controleert 52,01 % van de holding, die op zijn beurt de helft van de aandelen van de werkmaatschappij bezit. Charlene heeft een vetorecht. Met een kwart van de aandelen controleert de rijkste vrouw van Nederland dus de brouwer. Haar 127 miljoen aandelen geven haar een marktwaarde van circa 5,3 miljard euro. Daarmee is ze rijker dan het koningshuis van Oranje.

Maar hoe sterk is haar greep op de brouwer? Ondanks haar discretie is deze dame uiteraard groot wild voor de Nederlandse media. Zij schilderen een dame met huisvrouwallures. Ze woont in een peperdure wijk in Londen, heeft vijf kinderen, die ze zelf naar de tandarts brengt. In het winterseizoen volgt het obligate skiverlof in het mondaine Zwitserse Sankt Moritz. In de zomermaanden vertoeft de familie in Juan les Pins of Cap d’Antibes, al dan niet dobberend op een jacht voor de Azurenkust.

Echtgenoot Michel de Carvalho komt uit een gelijkaardig jetsetmilieu. Maar met wat mondainere trekjes. Hij maakte carrière als filmacteur, onder meer als Ferraj, de bediende van Peter O’Toole in de klassieker Lawrence of Arabia. Hij nam deel aan de Olympische Spelen als skiër en bobsleeër. Hij beoefende het geldmetier als bankier in de Londense City. Vandaag bekleedt hij een topfunctie bij de Londense afdeling van de zakenbanktak van Citigroup. In tegenstelling tot zijn echtgenote geeft de bankier geregeld commentaar in de media. “Zij begrijpt de media-aandacht niet goed. ‘De enige reden dat journalisten met me willen praten, is omdat ik nu de erfgename ben van Heinekenaandelen. Omdat ik zogenaamd rijk ben’.”

Zogenaamd? De 127 miljoen aandelen leverden het voorbije boekjaar ruim 76 miljoen euro aan dividenden op. Maar het echtpaar benadrukt geregeld dat ze “niets” met de aandelen kunnen doen. “Die zijn bestemd voor de volgende generatie. Wij bewaren ze alleen maar.”

Daarmee toont Charlene haar ware gelaat: als hoedster van het Heinekenlegaat. In haar eerste interview stelt ze duidelijk dat de familie geen verkoop beoogt van haar meerderheidsbelang in het concern. “Als familie zijn we een onderdeel van het verleden, het heden en de toekomst van de brouwerij. Heineken is van oorsprong een echt Nederlands merk en zal dat ook blijven. Een overname door een grote buitenlandse brouwerij kan ik me niet voorstellen.” De gedachte om na het overlijden van haar vader aandelen in het bedrijf te verkopen is “zelfs nooit in mijn hoofd opgekomen”. Daarmee formuleert ze wat meer omfloerst wat vader Freddy dacht over een verkoop: “Ze moeten me eerst doodslaan.”

Ondanks alle discretie blijft de greep van de familie op het brouwersconcern dus erg strak. Van operationele functies is geen sprake. Na enkele kennismakingen bij bedrijfsonderdelen in 1981 en 1982 hield Charlene het voor bekeken. Maar het koppel reist voor het concern de wereld rond, vertelt ze in het interview. “We doen dat als een soort ambassadeurs voor het bedrijf.” En met de Belgische voorzitter van het directiecomité, Jean-François Boxmeer, is er bij momenten tot dagelijks contact. Zijn resultaten in het boekjaar 2006 waren uitstekend. Met een volume van 26 miljoen hectoliter (op een groepstotaal van 112 miljoen hectoliter) blijft Heineken het wereldwijde leidende luxemerk.

Maar in België krijgt de drank geen voet aan de grond. Dat vormde geen hindernis voor menige onderhandelingen met InBev in het verleden. Maar steeds struikelden de gesprekken over samenwerking op de mogelijke verwatering van het referentieaandeelhouderschap van Charlene de Carvalho-Heineken.

Wolfgang Riepl

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content