Velen hebben een passie voor reizen, sommigen maken er hun beroep van. Of ze reisprogramma’s uitwerken, toeristen vervoeren of gidsen, hun werkuren zijn niet te tellen. Maar de arbeidsvreugde blijkt evenredig.
‘Beleefreizen op maat’ Paula Govers, oprichter en eigenaar van reisbureau Jalan
“Niets heb ik ooit liever gedaan dan reizen. Zo vaak en zo lang mogelijk. Naar steeds exotischer en avontuurlijker bestemmingen. Het bestaande reisaanbod stelde me teleur – te veel van hetzelfde, zelden verrassend. Dan regelde ik liever zelf mijn reizen. Ik stak daar veel energie in, maar het leverde prachtige trips op. ‘Waarom zou ik dat ook niet voor anderen doen?’ bedacht ik op een dag.
“Alle reisprogramma’s die Jalan aanbiedt, heb ik zelf samengesteld en getest. We werken al jaren met dezelfde lokale partners – zoals gidsen, hoteliers en chauffeurs – en we kiezen voor kleinschalige verblijven. Zo wordt ook de lokale bevolking beter van het toerisme. Omdat we onze bestemmingen door en door willen kennen en vaak ter plaatse gaan, is ons aanbod beperkt tot negen landen in Azië en Afrika.
“Voor een strandverblijf alleen moet je niet bij Jalan zijn. Onze reizen zijn gericht op ontdekken en beleven. Logeren bij mensen thuis, een ontmoeting met een lokale kunstenaar of zelfs een persoonlijke zegening door monniken in Myanmar.
“Geïnteresseerden kunnen niet zomaar binnenwandelen in het kantoor van Jalan. Omdat ik de tijd neem om klanten goed te leren kennen, werk ik op afspraak, en via e-mail of telefoon. Waarom reizen mensen? Waarom willen ze precies naar die ene bestemming? Wat voor reizen hebben ze eerder gedaan? Wat is hun budget? Pas als ik dat allemaal weet, kan ik een programma samenstellen. Maar dan wel een dat op hun lijf is geschreven.”
‘De romantiek van de buitenlandse reizen’ Herman Neyskens, gepensioneerde autocarchauffeur
“Ik ben pas op mijn 50ste buschauffeur geworden, na een carrière in de verkoop. Ik haalde vlot mijn busrijbewijs en na mijn stage had ik de banen voor het uitkiezen. Op aanraden van een vriend die er werkte, begon ik bij Begonia Reizen in Lochristi. Ik had me het beroep nogal romantisch voorgesteld. De buitenlandse reizen waren dat ook. Vooral de culturele rondreizen die Begonia Tours organiseerde: de Provence, de Cotswolds, de Schotse Highlands, het eiland Whight, de Italiaanse kunststeden. Ik heb een heel stuk van Europa gezien. Alleen jammer voor mijn vrouw: stelt zij een vakantiebestemming voor, dan zeg ik meestal: ‘Daar ben ik al vier keer geweest!’ (lacht).
“Meestal klikte het goed met de reisleider, en ook met de passagiers had ik fijne contacten. Zolang ze maar op tijd op de afspraken waren, want laatkomers, daar kon ik niet tegen. Ook irritant waren de passagiers die ‘mee reden’. Zeker sinds ze allemaal een gps hadden op hun smartphone, was er altijd wel een die een betere route kende.
“Op zo’n buitenlandse reis doe je één lange rit heen en één terug, maar ter plaatse heb je best veel vrije tijd. De binnenlandse dagreizen vond ik zwaarder. Je klopt lange dagen en je kent je agenda nooit lang vooraf. Waren het alleen de buitenlandse reizen, ik had er met plezier nog tien jaar bijgedaan.”
‘Elke reis ter plaatse voorbereiden’ Ann Vandermeeren, reisleidster voor het Reis- en Opleidingscentrum
“Reisleidster worden was een lang gekoesterde droom. Italiaans leren zag ik als de eerste stap. Omdat ik dol ben op Italië en je een bestemming anders beleeft als je de taal spreekt. Daarna volgde de opleiding tot reisleider. Behoorlijk uitgebreid: geschiedenis en kunstgeschiedenis, aardrijkskunde, oriëntatie, kaartlezen, maar ook: omgaan met mensen. Ik heb daar al ervaring mee: ik werk als onderwijzeres en ik ben skimonitrice geweest.
“Op het reisleidersexamen wordt ook getest hoe je reageert in een worstcasescenario. Want er kan al eens wat misgaan op reis. In de realiteit bleven de problemen gelukkig beperkt tot een verloren portefeuille of vliegtuigticket.
“Als reisleider sta je in voor de praktische kant, maar ben je ook gids. Daarom bereid ik elke reis nauwkeurig voor en bezoek ik elke bestemming vooraf. Al moet ik daarvoor in mijn eentje de FlixBus op. Ik begeleidde al reizen naar Italië en Portugal, binnenkort volgt Frankrijk. Azië staat ook op mijn verlanglijstje.
“Reisleiders zijn vrijwilligers. Je doet het omdat je graag reist en die passie wilt doorgeven. Aan geïnteresseerde, dankbare en boeiende mensen, over het algemeen. Zoals die 87-jarige dame die mee op rondreis was door Italië. Ondanks haar leeftijd was ze geweldig kwiek, en ze had een joie de vivre waar jong en oud nog wat van kon leren.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier