De hel van Carnoustie

Een flashback naar de grootste nachtmerrie van Jean Van de Velde

De 136ste British Open wordt opnieuw op het Schotse Carnoustie gespeeld. Een parcours dat iedere golfspeler vreest. Flashback naar de hel van Jean Van de Velde.

Verkeerde beslissing

Natuurlijk herinnert u zich nog de Britse Open van 1999 op Carnoustie. Het was voorlopig de laatste keer dat een Europeaan een major kon winnen. De Schot Paul Law- rie haalde het toen nadat de Fransman Jean Van de Velde op de achttiende hole met een spectaculaire inzinking afrekende. Van de Velde, destijds 33 jaar en de 152ste speler in de wereld, voerde het klassement aan toen hij naar de tee van de laatste hole stapte. Een par 4 van 499 yards, ter afsluiting van de par 71. Hij heeft een dubbele bogey 6 nodig om een van de meest prestigieuze golftoernooien te winnen, op Britse bodem, de bakermat van de golfsport. Als je het in een golfgezelschap over de Open hebt, dan weet iedereen meteen dat je de Britse Open bedoelt. De par 4 is rechtdoor met halverwege, net voor de green, een klein riviertje, de Barry Burn. De drive van de Fransman is slecht. Zijn bal belandt rechts, nog altijd op goed bespeelbare bodem, maar tot twee keer toe blijft hij van de green gescheiden door de gevreesde Barry Burn. Tot bij de vlag is het nu nog zo’n 189 yards. Voor Van de Velde is de situatie duidelijk: “Ik ga voor de green, en de overwinning is binnen.” Een ijzeren 2 voor 189 yards, dat kan niet fout gaan. De Fransman wil niet kort spelen voor het water van de green, die hij daarna met drie slagen kan bereiken. Neem daar twee putts bij en hij wint de Open.

Hij neemt inderdaad de verkeerde beslissing. Hij slaat met zijn ijzer en belandt in de hel: de bal valt ter hoogte van de vlag, maar te veel naar rechts, kaatst tegen de hoofdtribune en rolt terug in de rough bij het riviertje voor de green. De rough is diep, en Van de Velde vreest dat hij te lang zal spelen als hij de bal eruit probeert te krijgen, waardoor die opnieuw verkeerd terecht zou komen. Daardoor speelt hij dan weer te kort, en belandt zijn bal in het water.

Schotse moraal

Televisiecommentatoren en publiek schreeuwen hun ongeloof uit. Even overweegt de Fransman de bal, die goed zichtbaar blijft, te spelen. Hij trekt dus schoenen en kousen uit, trekt zijn broek omhoog en stapt in de rivier. Maar de stroming zorgt ervoor dat het balletje beweegt: Van de Velde kiest voor het strafpunt en trekt terug naar die verschrikkelijke rough: “Ik besefte meteen dat ik niet met één slag op de green zou raken vanaf die plaats.” En hij heeft gelijk: zijn bal belandt in een bunker naast de green. “Daar raakt hij op een behoorlijke manier weg, en de bal rolt tot op zo’n twee en een halve meter van de hole. Van de Velde slaat binnen met zijn zevende poging, zonder twijfel de putt van de week. Hij schreeuwt zijn vreugde uit, want behoudt uitzicht op de zege. Hij mag immers naar de playoff met thuisspeler Paul Lawrie en de Amerikaan Justin Leonard, over vier holes. Maar in die oefening is Lawrie, 159ste in de wereld, de handigste dankzij twee birdies op de 17 en 18. Schotse moraal van het verhaal: Van de Velde zat zondagochtend netjes in de par met vijf seconden voorsprong, maar Lawrie eindigde met een indrukwekkende 67. That’s golf…

John Baete

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content