De ene recessie verdrijft de andere

Er lijkt niet meteen een zware crisis aan te komen, maar één ding is zeker: na de huidige heropleving dient er zich een nieuwe recessie aan. Hoe kunnen we ons daarop voorbereiden?

“Economie verloopt volgens cycli en koeien geven melk”, aldus Denis Kessler, CEO van de herverzekeraar Scor, tijdens de laatste Zomeruniversiteit van Financière de l’Echiquier. Cycliciteit is een inherente eigenschap van de economie die beleggers in tijden van beurshausse, zoals in de lente en zomer van 2007, weleens durven vergeten. Sinds enkele maanden wijzen de economische indicatoren overal ter wereld op een heropleving en gezien de prille leeftijd van deze cyclus – en omdat we niet overtuigd zijn van het risico van een brutale terugval – kunnen we verwachten dat die trend zich zal voortzetten. Maar hoelang? Een vraag waar heel wat economen zich nu al het hoofd over breken en die hen aanzet tot een pleidooi voor gediversifieerd beleggen in het vooruitzicht van een nieuwe recessie. En een gewaarschuwd belegger telt voor twee!

Wat leert het verleden ons?

De wereldeconomie en haar geografische en sectorale motoren zijn doorheen de tijd zeker geëvolueerd. Wie had 25 jaar geleden gedacht dat China en Brazilië zouden uitgroeien tot de belangrijkste spelers voor de conjunctuur en dat de internetindustrie een van de belangrijkste pijlers van de economie zou worden? Ondanks die wijzigingen besloot Deutsche Bank om de VS en een klassieke sector – grondstoffen – te nemen als basis voor haar onderzoek naar de cycliciteit van de economie. Tussen 40 % en 55 % van de wereldwijde vraag naar grondstoffen is afkomstig uit drie landen: de VS, China en Japan. Een bepalende factor voor de evolutie van die vraag is de groei van het bruto binnenlands product (bbp) en van de industriële productie. Tegelijk geeft de vertrouwensindex van de Amerikaanse bedrijven gewoonlijk voor de komende periode van zes maanden een indicatie voor de verdere ontwikkeling van deAziatische export en van de Baltic Dry-index, die de evolutie volgt van de prijzen voor transport op zee voor droge lading (steenkool, ijzererts, granen). De VS kunnen daarom nog steeds beschouwd worden als proxy voor de wereldeconomie, ondanks de succesvolle ontwikkeling van China en consorten.

Volgens de berekeningen van Deutsche Bank was de duur van elke groeicyclus in de VS de voorbije 50 jaar recht evenredig met de duur van de cyclus voor renteverlaging door de Fed (zie grafiek p. 139) en valt de eindfase van de groei van het bbp samen met de verhoging van de rente. Maar de huidige consensus onder analisten gaat in de richting van een renteverhoging door de Fed vanaf augustus 2010. Indien dat inderdaad het geval is, mogen we, gezien de start van de nieuwe groeicyclus in juli 2009, de volgende recessie verwachten in november 2012! Maar geen paniek: niet iedere renteverhoging leidt automatisch tot het onmiddellijk kelderen van de aandelen. Volgens Deutsche Bank jaagt een dergelijke wijziging van het monetaire beleid vaak de prijzen voor industriële metalen de hoogte in. En bovendien is de S&P500 met ongeveer 30 % gestegen na juni 2004, toen de Fed haar rente verhoogde, tot het hoogste punt in september 2007.

Wat is het advies?

Morgan Stanley is van oordeel dat diverse indicatoren, zoals de verhouding tussen optimisme en pessimisme bij de beleggers (zie tabel p. 140), er op wijzen dat het marktpotentieel van de aandelen nog niet uitgeput is. Het is onmogelijk om de timing van de eventuele renteverhoging te voorspellen. Maar toch heeft de zakenbank de sectoren geïdentificeerd die in het verleden de neiging vertoonden tot outperformance tijdens periodes van renteverhoging (zie grafiek p. 140) en ze heeft haar modelportefeuille voor Europese aandelen daarop afgestemd. Technologie- en financiële aandelen bereiken doorgaans hun relatieve piek tijdens de periode voorafgaand aan een renteverhoging, terwijl de sectoren voor natuurlijke hulpbronnen, de farmaceutische sector en de consumptiesector een hoge vlucht nemen. De laatste twee sectoren, die de beleggers in periodes van groei meestal links laten liggen, zijn dan goedkoop en interessant vanwege hun defensieve karakter, terwijl grondstoffen vooral in een inflatoire context scoren. De waarde van aandelen is niet altijd gelijk en het is beter om zich voor iedere sector selectief op te stellen. Toch behoren die drie sectoren tot de favorieten van Cash wat de vooruitzichten op lange termijn betreft: ze zijn alle drie op de een of andere manier gekoppeld aan het thema van de opkomende landen en van de vergrijzing. Niets zegt uiteraard dat de geschiedenis zich zal herhalen en dat het commentaar van Deutsche Bank en van Morgan Stanley juist zal blijken te zijn. Maar één ding staat vast: wie de top bereikt, moet weer naar beneden! (C)

Door Béatrice Denis