De draaideuren van de tewerkstelling

Ajit Shetty van Janssen Pharmaceutica is de Manager van het Jaar 2004. CEO Shetty is een prachtig voorbeeld van de inshoring van talent uit verre oorden in België. Wablief? Inshoring? Wie in zaken zit, is verplicht een vocabularium aan te leren dat kreunt onder de kromtaal. Offshoring en inshoring zijn woorden waar alleen een kamertjesgeleerde van een Amerikaanse business-school het vaderschap van kan hebben.

Samenvattend gaat het om de draaideuren van de tewerkstelling; er vloeien arbeidsplaatsen weg naar het buitenland en er komen arbeidsplaatsen vanuit de vreemde binnen. De balans van de beide stromen is belangrijk, niet de ene of de andere stroom op zich. België is vandaag een land waar de offshoring het wint van de inshoring en dat kan geen verbazing wekken (zie interview met Leonard Schrank van de Amerikaanse Kamer van Koophandel in België, blz. 38). Als je de bazen van ACV en ABVV laat betijen, dan stijgt de offshoring van Belgische jobs in de volgende tien jaar verder. Voor matiging hebben zij geen oren, voor harder werken hebben zij geen oren, voor andere en internationaal concurrentiële eindeloopbaanregelingen hebben zij geen oren. De bonzen van de bonden zijn Nero’s met een lier die brabbelen bij een brandend Rome. Elke Waalse bedrijfsbezetting, elke lafheid van de vakbondsleiders om zoiets te laten betijen, elk wenden van de hoofden in de Wetstraat 16 om dat niet luidkeels te veroordelen vergroot de banenvlucht.

Het was anders. Toen Trends zijn eerste nummer publiceerde, op 15 maart 1975, zie blz. 143, begon Vlaanderen het volle effect te voelen van de inshoring van grote stromen directe investeringen vanuit Duitsland, Amerika, Engeland, Frankrijk. Die beweging overspoelde een voedzame ondergrond van KMO’s, goede scholieren, concurrentiële lonen, syndicalisten met gezond verstand, politici die de problemen van de dag aandurfden en niet wegkropen voor essentiële ingrepen om het economische systeem van België te vrijwaren.

Inshoring begint opnieuw de academische aandacht te krijgen. Globalisering werd te lang geïdentificeerd met jobvernietiging en banenvlucht. Globalisering kan eveneens jobs opleveren. In de VS leverde Matthew Slaughter van Tuck School of Business recent een bijdrage tot de discussie. Inshoring verbetert een economie op twee manieren: door de eigen werking en door de interactie met de ondernemingen van het ontvangende land. In 2002 bracht de inshoring 5,4 miljoen jobs naar de VS tegen lonen die 31 % hoger liggen dan de gemiddelde beloning van de Amerikaanse arbeiders. De inshoring-ondernemingen droegen voor twintig procent bij tot de uitvoer van Amerikaanse goederen. Enzovoort.

Wat te doen in België? Beginnen met loononderhandelingen op Vlaams, branche- en bedrijfsniveau; daar kan je realistisch de kansen en problemen inschatten en de juiste arbeidsvoorwaarden bepalen. Stop dus het onderhandelingscircus in Brussel. Beginnen met serieuze gesprekken over de vergrijzing. Beginnen met het gezondheidsbeleid niet te zien als een besparingsbeleid maar als een kans voor hoogwaardige banen.

België telt 28.000 werknemers in de kennisindustrie par excellence: de farmaceutische industrie. Grapjes als het kiwi-model van Verhofstadt II, het openbaar aanbesteden van geneesmiddelen waarvan het octrooi vervallen is, verknoeien België als kennisland. Onze regeringen hebben voor dergelijke zottigheden een octrooi.

Frans Crols