DE CONTROLEUR

Sinds begin deze maand zetelt Michel de Samblanx, adjunct directeur-generaal van het Instituut der Bedrijfsrevisoren (IBR), in de Cel voor Financiële Informatieverwerking (CFI). Deze docent “controleleer” aan de universiteiten van Antwerpen en Namen volgt Herman Debremaeker van het Herdiscontering- en Waarborginstituut (HWI) op. Samen met Philippe de Mûelenaere van de Commissie voor het Bank- en Financiewezen (CBF) en Guido Vernaillen is hij de derde niet-magistraat van het overheidsorgaan, dat alle meldingen over verdachte financiële transacties verzamelt (zie ook Trends van 1 april).

Na zijn studies economie aan de KU Leuven wordt Michel de Samblanx (49j.) in ’74 assistent van professor Karel Tavernier aan de Leuvense rechtsfaculteit. Daar werkt hij mee aan het jubileumboek over de geschiedenis van de Nationale Bank van België (onder auspiciën van professor Herman Van der Wee). Na anderhalf jaar wetenschappelijk onderzoek start de Brabander de privé-sector in als interne auditor van de Algemene Bank van Nederland in Brussel. Ondertussen haalt hij nog een Master of Art in de Oost-Europakunde (1979).

Beheerscontrole is de rode draad in zijn carrière. Sinds bijna twee decennia zetelt De Samblanx in de raad van bestuur van het Instituut van Interne Auditors van België (IIA). In 1981 verkrijgt hij zijn Master of Business Administration (MBA) aan de KU Leuven. Medio de jaren tachtig stampt hij binnen het Instituut voor Postuniversitair Onderwijs (IPO) in Antwerpen het programma voor master in de interne audit uit de grond.

In 1982 is De Samblanx overgestapt naar Tractebel. Na de interne audit krijgt hij bevoegdheid voor een deel van het strategisch beleid van de energieholding.

Vanaf begin dit decennium concentreert de nadenk-econoom, zoals hij zichzelf noemt ( nvdr – zijn thesis behandelde het euthanasiedebat in economisch perspectief), zich op maatschappelijke functies. Naast zijn docentschap aan de economische faculteiten van Antwerpen en Namen is De Samblanx sinds 1991 verbonden aan het Instituut der Bedrijfsrevisoren (IBR). Daar legt hij zich toe op de opleiding (permanente vorming en stage).

In 1997 vraagt de beursdirectie hem deel te nemen aan de zogenaamde Commissie Cardon, die de regels voor behoorlijk bestuur ( corporate governance) in beursgenoteerde bedrijven moet bepalen. December 1998 verschijnt de definitieve tekst van dit rapport, na toetsing door het bedrijfsleven.