‘Concurrenten smeken me om hen over te nemen. Ik weiger’

Group Willy Naessens zit in een hoek waar de klappen vallen: industriebouw en zwembaden. Maar ze houdt stand, terwijl concurrenten bont en blauw door de crisis gaan.

Group Willy Naessens, wereldberoemd in Vlaanderen met de slogan ‘Nog een werf’, heeft sinds een jaar een nieuwe pr-verantwoordelijke: de gewezen internationale voetbalscheidsrechter Frank De Bleeckere (46). Die hing eind 2011 zijn fluitje aan de wilgen. Ondertussen is hij al gepokt en gemazeld in de groep van de wat flamboyante voorzitter Willy Naessens (74).

Group Willy Naessens boekte in 2011 een geconsolideerde omzet van 192 miljoen euro. Industriebouw is goed voor de helft van de bouwactiviteiten. De negen fabrieken van Naessens bouwen prefabconstructies voor eigen gebruik en voor derden (42% van de omzet). Landbouwconstructies — de oorsprong van het bedrijf — maken nog altijd 5 procent van de omzet uit, zwembaden 3 procent. De groep beheert 1 miljoen vierkante meter industriegrond en een half miljoen vierkante meter gebouwen. Ze is ook actief in doe-het-zelfzaken, de vleesindustrie en vleesdistributie. Er huizen twintig bedrijven onder de groep uit Wortegem-Petegem. De Bleeckere: “Ik begin er stilaan zicht op te krijgen.”

Waarom stopte u met uw sportcarrière?

FRANK DE BLEECKERE. “Internationale scheidsrechters zijn verplicht op hun 45ste te stoppen. Ik had perfect in België kunnen blijven fluiten. Na overleg met mijn vrouw besliste ik er volledig mee te kappen. Ik coach nog wel de internationale scheidsrechters. Maar op het gras zul je me niet zien.”

Waarom de stap naar Group Willy Naessens?

DE BLEECKERE. “Toen ik nog floot, was ik ook al pr-verantwoordelijke van de deurenproducent D’Hondt in Zingem. Zo kon ik mijn gedachten verzetten van die stresserende en door de trainingen ook lichamelijk inspannende taak. Omdat er meer tijd zou vrijkomen, keek ik al een tijdje voor mijn ontslag als scheidsrechter uit naar een wat ruimere functie. Omdat Willy Naessens net als ik in de Vlaamse Ardennen woont, stond het in de sterren geschreven dat we elkaar tegen het lijf zouden lopen. Van het een kwam het ander en na korte onderhandelingen tekende ik een contract.”

Group Willy Naessens is voor het overgrote deel industriebouw. Is pr nodig voor klanten die enkel aandacht hebben voor de prijs en de kwaliteit?

WILLY NAESSENS. “Ik besteed de helft van mijn tijd aan pr. De meeste bedrijfsleiders hebben maar om de tien of vijftien jaar een nieuw industriepand nodig. Met onze pr vergroten we de naambekendheid. We willen automatisch worden aangeschreven voor een offerte als ondernemers aan een project denken. Zodra we op hun lijst staan, zullen de kwaliteit en de prijs van ons product wel hun werk doen.”

Iedereen kent u als hoofdsponsor van de voetbalploeg Waasland-Beveren en de hoedenprijs van Waregem Koerse. Hoeveel besteedt u juist aan pr?

DE BLEECKERE. “Vergeet ook onze sponsoring van veldrijden en paardenmennen niet. Vorig jaar gaven we 2,6 miljoen euro aan marketing uit, redelijk veel dus.”

NAESSENS. “Het is een investering op lange termijn. Zodra de crisis voorbij is en er weer meer wordt geïnvesteerd, plukken we daar de vruchten van.”

Aannemers van industrieprojecten en zwembaden, een luxeproduct, krijgen klappen. Hoe voelt u de crisis aan?

NAESSENS. “De voorbije zes jaar hebben we onze omzet in de industriebouw verdubbeld. Sinds twee jaar voelen we de crisis in de marges. In 2008 en 2009 haalden we in de industriebouw een vrije cashflow van 30 tot 35 procent. Vandaag is dat 6 procent. De bouw van zwembaden bleef lang erg rendabel, maar ook die marges staan onder druk. De vleesfabrieken doen het dan weer beter, omdat salami en spek in trek zijn, nu het wat slechter gaat met de levensstandaard. De vleesdistributie draait met lage marges.”

DE BLEECKERE. “Er is nog erg veel activiteit in de bouwsector. Ik vul mijn dagen ook met bedrijfsbezoeken van architecten, aannemers en ingenieurs aan onze fabrieken. Ze klagen niet over de omzet, maar wel over de lage marges. Ik zie nog ongelukken gebeuren.”

NAESSENS. “Onze cashflow is net groot genoeg om de leningen van de banken terug te betalen en een beetje winst over te houden. Het gaat bar slecht in de sector. De voorbije maanden heb ik gepraat met zeven branchegenoten, van wie sommigen smeekten om hen over te nemen. Ik heb dat niet gedaan. Misschien was het een goedkope deal, maar zolang ik geen zekerheid heb over de middellange termijn houd ik alles tegen.”

Wat zijn de toekomstverwachtingen?

NAESSENS. “Voor de zwembaden zie ik weinig positiefs op korte termijn. Ons orderboekje in de industrie is gevuld tot september, dus dat zit goed. Op de lange termijn heb ik geen klare kijk.”

Waarom blijft u als 74-jarige het voortouw nemen?

NAESSENS. “Ik heb te veel ondernemers zien stoppen. Dan beginnen ze ongezond te leven. Ik blijf actief, maar bemoei me enkel met het management als ze het komen vragen. Naast de algemene pr bezoek ik ook nogal wat grote klanten. Net daarom ben ik altijd op de Mipim-vastgoedbeurs in Cannes (die deze week plaatsvindt, nvdr). Alle potentiële klanten lopen er rond en staan open voor een informele babbel.

“De rest van mijn werk is het belangrijkste: de controle van de portemonnee. Ik zie de directieleden van de twintig bedrijven minstens elke maand. Als het goed draait, zien ze me zelden en worden ze goed beloond. Wie het beste presteert in de groep, rijdt met een Jaguar of een Lexus. Maar als het slecht gaat, slaap ik bij het management. Gisteren nog hebben we met de raad van bestuur van twee tot halfzeven een gesprek gehad met een directeur. Hij mag zich elke dag aan een bezoek verwachten, tot de omzet en het rendement stijgen.”

Hoe hebt u de opvolging geregeld?

NAESSENS. “Veel Vlaamse bedrijven — zeker in West-Vlaanderen — kwamen in de problemen, doordat de opvolging slecht geregeld was. De mentaliteit ‘mijn kindjes, schone kindjes’ richt ondernemingen ten gronde. Onze groep is georganiseerd alsof ze beursgenoteerd is. We hebben twee onafhankelijke bestuurders, gewezen CERA-topman Rik Donckels en voormalig ING-topbankier Luc Vandewalle. Een andere bestuurder, naast mijn twee kinderen, is CEO Dirk Deroose. Hij is er een van eigen kweek, altijd hier gewerkt. Net als mijn schoonzoon Filip Van Hautegem, die als camioneur is gestart en nu de financiën voor zijn rekening neemt. De nummer drie van het bedrijf is Piet Vermote, de operationele man. Ik heb met hem en Dirk een afspraak gemaakt over een aandelenplan. Dat is de enige manier om niet-familieleden te binden. Zoon Sem ontwikkelt het vastgoed en dochter Veerle lost alle plotse problemen op. Als ik morgen wegval, kan het bedrijf perfect voortgroeien.

“Ik heb te veel gezien hoe buitenlandse mastodonten kmo’s opaten en ze beroofd van alle middelen en activiteiten achterlieten. Een professioneel management dat financieel mee geëngageerd is, creëert gezonde groeiers met voldoende winst voor de familiale aandeelhouders. Mijn principe is dat 90 procent van de winst opnieuw wordt geïnvesteerd, en dat 10 procent naar de familie vloeit. Alleen was het de voorbije jaren amper 2 procent. Dat was nodig om de balans gezond te houden.”

Opvallend: al het vastgoed, zelfs uw kasteel in Frankrijk, zit in het bedrijf.

NAESSENS. “Er zijn al heel wat aanbiedingen geweest voor een sale-and-lease-backoperatie of deelname aan een bevak. Maar ik ben een ouderwetse boer: alles moet van mij zijn. De gronden, gebouwen, vrachtwagens en ander materiaal staan allemaal op de balans. Dat leidt ertoe dat we maar met de vinger moeten knippen om een lening los te krijgen van de bankier. Zo speel ik op zeker. Ik ben in 1983 bijna failliet gegaan bij gebrek aan buffer na een mislukte overname. Dat wil ik nooit meer meemaken.”

Zijn er overeenkomsten tussen sport en ondernemen?

DE BLEECKERE. “Je moet fysiek en psychologisch de zaken op orde hebben. Een arbiter moet, zoals een bedrijfsleider, tegen stress kunnen. Ooit floot ik Barcelona-Real Madrid, onder het oog van 900 miljoen kijkers over heel de wereld. Bij de minste fout is het dan gedaan met je carrière. Ik heb heel wat scheidsrechters er psychisch onderdoor zien gaan na een inschattingsfout. Het omgekeerde is ook waar. Als je bij een fout door de verdediging de aanvallende ploeg toch laat doorspelen en er valt een goal, ben je voor de rest van de wedstrijd in de winning mood.”

Een scheidsrechter kan een wedstrijd winnen?

DE BLEECKERE. “Eigenlijk wel. Maar verliezen kan hij ze zeker.”

HANS BROCKMANS, FOTO’S THOMAS SWEERTVAEGHERS

“Ik ben een ouderwetse boer: alles moet van mij zijn”