Club van Rome start in Zuid-Afrika

De Brusselse afdeling van de Club van Rome bouwt in Johannesburg aan een Zuid-Afrikaans filiaal. Wat Afrika nodig heeft, is partnerschap en onderwijs, zegt de Club.

“Op de volgende top van de Verenigde Naties, einde 2003 in Genève, zullen we een stevige bijdrage leveren. De eerste voorbereidende vergadering is achter de rug. Onze achtergrond is sterk gekoppeld aan de informatica en de top van Genève onderzoekt de relatie tussen ontwikkeling en nieuwe informatietechnologieën,” zegt Raoul Weiler. Hij was voor de Club van Rome in Johannesburg op de wereldtop voor duurzame ontwikkeling. De deeltijdse hoogleraar van de KU Leuven is de voorzitter van de Brusselse afdeling van de Club van Rome. De ” Brussels-EU Chapter” is gegroeid uit de discussies en de vriendschappen bij Terra 2000, het Europese onderzoeksproject Information Society and Sustainable Development, gefinancierd door het Information Society Technologies Programma (IST) van de Europese Commissie.

In Johannesburg had Raoul Weiler gesprekken met onder meer de linguïst Karel Prinsloo, leden van de South African Society for Engineering en professoren van Pretoria en Stellenbosch over de stichting van een Zuid-Afrikaanse afdeling van de Club van Rome. Deze gesprekken worden voortgezet in Brussel. Eind oktober vergadert het executief comité van de Club in Istanboel en dan moet dit initiatief zijn beslag kunnen vinden: “Een Zuid-Afrikaanse afdeling van de Club van Rome past perfect in het Afrikaanse New Partnership for Development en de African Union op de rails gezet door president Tabo Mbeki,” aldus Weiler.

Drie leden van de Brusselse afdeling van de Club van Rome namen deel aan de debatten van de plenaire en de parallelle sessies van de top in Johannesburg. “In Pretoria werd gediscussieerd over innovatie, en de boodschap van de Zuid-Afrikaanse minister van Wetenschappen, Ngubane, was klaar. Wat de Afrikanen nodig hebben, is geen transfer van technologie, maar een partnerschap. Wij willen betrokken zijn bij de innovatie. Geef ons niet de kruimels. Dat is een revolutie,” vertelt Weiler.

Weiler is zelf een specialist in scheikunde en landbouw. De Club van Rome hecht zeer veel belang aan onderwijs als middel om de kloof tussen Noord en Zuid te versmallen: “Opvoeding is dé oplossing voor de armoede. De traditionele hulp kan nog gaan naar infrastructuur in de Derde Wereld, maar een bijsturing naar de verandering van de attitudes is essentieel. Een aidscrisis bestrijd je in de Derde Wereld niet enkel met aidscocktails, daar hoort een andere houding tegenover medicatie bij. Onderwijs is geen kwestie van gebouwen, maar van werken aan de basis in de gemeenschap over hygiëne, lezen en schrijven,” bepleit Raoul Weiler.

Francine Mestrum, een Vlaams lid van de Club van Rome, doctoreerde aan de ULB over armoede en ontwikkeling en discussieert over haar boek ‘Mondialisation et pauvreté’ (2002) op de Aurelio Peccei Lectures bij de Koninklijke Academie van België.

F.C. [{ssquf}]