Buitenlandse kantoren met een Brusselse voorpost

Heel wat topkantoren, zoals Sullivan & Cromwell en Cravath, Swaine & Moore, hebben geen corporate-advocaten in Brussel en vliegen hun teams over als ze in België moeten werken.

Clifford Chance breidde zijn Europese praktijk echter uit met een corporate-poot. Managing partner Laurent Legein behoort naar eigen zeggen tot de “vier plus” voor corporate-advies: Linklaters, Allen & Overy, Cleary Gottlieb en zijn eigen Clifford Chance, plus Eubelius. “Vanuit een underdogpositie zijn we gegroeid naar de elite van de zakenadvocaten,” klinkt het. “Twee decennia geleden verklaarde men ons gek in de City. We zijn vandaag een van de succesvolle praktijken.”

Het Nederlandse Loyens heeft in Brussel met Roel Nieuwdorp (ooit managing partner van De Bandt) een gereputeerde corporate-advocaat in huis. De opdracht voor Mohawk bij de verkoop van Unilin lijkt een toevalstreffer, omdat alle grote kantoren al optraden voor een bieder. Ook NautaDutilh trad op in enkele grote transacties (de verkoop van een deel van Zürich Financial Services aan P&V), maar de ploeg rond Marc van der Haegen mist nog de kritische massa om op te tornen tegen gevestigde namen.

Dat is ook het geval voor Xavier Dieux, die dikwijls optreedt voor de bedrijven rond Albert Frère. Sinds zijn overstap van Dieux, Geens en Vennoten (nu Eubelius) naar Willkie Farr & Gallagher, staat hij minder in het voetlicht. Ook andere advocaten werden weggekaapt door Angelsaksische lawfirms. Zo ruilde Paul Hermant (advocaat van Ethias bij de aankoop van Naviga) Loeff voor Bird & Bird. Chris Sunt (ex-Linklaters) lijkt vandaag bij Freshfields vooral te werken op dossiers die vanuit Londen worden gestuurd. Wel werkte hij voor Fortis aan een reorganisatie bij Mitiska. René Gonne (ex-Coudert-Coppens, Van Ommeslaghe & Faurés), werkte mee aan de beursgang van Elia en waagt sinds kort zijn kans bij Dechert.

Iedereen spreekt vol lof over deze confraters, maar weinig denken dat ze een echte bedreiging vormen voor grote transacties. Thierry Lohest, ex-Linklaters en sinds 2001 bij White & Case, wordt door Wim Dejonghe daarentegen genoemd als “in het oog te houden”. Omdat klanten als Deutsche Bank en ABN Amro soms de hulp inroepen van zijn kantoor, kan hieruit eventueel een sterke Belgische praktijk groeien. Zo adviseerde White & Case Agfa-Gevaert bij een verkoop van een deel van zijn activiteiten. “We hebben net als Baker een enorm netwerk in Europa,” aldus een ambitieuze Lohest. “Met die troef willen we doorstoten naar de topvijf van de corporate-kantoren. Of denk je echt dat White & Case de bloeiende Brusselse markt laat liggen?”