BUITENLANDS BELEID. DIPLOMAAT VAN HET FEDERALISME

Franstalige Vlaming, van katolieke adel, gewezen sekretaris van koningin Fabiola, diplomaat… Benoit Cardon de Lichtbuer (53 j.) is geknipt voor zijn nieuwe funktie : hoofd van de dienst betrekkingen met de gemeenschappen en gewesten bij het federale ministerie van Buitenlandse Zaken. Zijn dienst moet het buitenlands optreden van de bondstaat België en zijn deelstaten enige koherentie geven.

“De koncertatie verloopt vlot, ” zegt Cardon in wat ambtelijk maar voorts vlekkeloos Nederlands. Hij leidt de dienst sinds 1 september. Zijn eerste balans na drie maanden : “De wil tot samenwerking is aanwezig. Maar het reorganizeren van het buitenlands beleid en de handelspolitiek in lijn met de regionalizering vergt een zekere motivering, zin voor initiatief, extra werk. “

“De mentaliteit bij de meeste, zoniet alle diplomaten is veranderd. Ze hebben begrepen dat België een federaal land is geworden. Ze houden terdege rekening met het regionale feit. Maar de administraties van federale overheid en gewesten en gemeenschappen moeten elkaar nog wat beter leren kennen, vooral op de lagere ambtenarenniveaus. “

Cardon hecht biezonder belang aan de kulturele samenwerking. “De zorg voor ons kultuurpatrimonium is mijn hobby. ” Hij heeft de ambassades reeds gevraagd om deel te nemen aan programma’s gericht op de kulturele uitstraling van de gemeenschappen.

Benoit Cardon leek aanvankelijk in de voetsporen te stappen van zijn oudste broer Daniël, voorzitter van het direktiekomitee van de BBL. Eerst een opleiding in de rechten, dan in de ekonomische wetenschappen. Maar terwijl Daniël zijn weg zocht in de harde financieel-ekonomische wereld, koos Benoit voor een diplomatieke carrière, met zijsprongen in de artistieke en sociale sektor.

De jonge diplomaat doorliep eind jaren zestig, begin jaren zeventig het kabinetsleven bij verschillende kristen-demokratische ministers, eerst op Ontwikkelingssamenwerking dan op Buitenlandse Zaken. Daarna maakte hij de overstap naar het Hof. Tien jaar lang, van 1979 tot 1989, was hij sekretaris van de koningin. Hij verzorgde de kontakten van het paleis met de kulturele wereld, de onderwijskringen, het vrijwilligerswerk.

Zes jaar geleden maakte hij dan zijn echte entree in de diplomatie. De stap naar de post van ambassadeur bij de Unesco in Parijs was niet echt groot. Na drie jaar werd Cardon “gewoon” ambassadeur, in Kaïro. En nu weer drie jaar later mag hij de verplichte diplomaten-break in Brussel doorbrengen met het smeren van de externe relaties van federatie en deelstaten. Cardon verwacht na drie of vier jaar opnieuw de vleugels te kunnen strekken.

Cardon de Lichtbuer is een adellijke familie, Franstalig uiteraard, uit Antwerpen. Naast Daniël heeft Benoit nog een andere broer in de zakenwereld (Bernard, gedelegeerd bestuurder van de immobiliëngroep Cofinimo), een broer die reeds 40 jaar priester is in Caracas (Venezuela), en drie zussen. Zo kroostrijk maken ze de gezinnen vandaag niet meer, ook Benoit Cardon zelf niet : hij heeft “slechts” vier zonen.

BENOIT CARDON DE LICHTBUER. Koherentie brengen in het buitenlands optreden van België, Vlaanderen, Wallonië, Brussel.